Mε μια αναπνοή (της ψυχής τα κρατημένα)
Ακροβατεί ο ορίζοντας στο κύμα
άνεμος θαλασσινός σε νοητή γραμμή.
Ισορροπεί η θάλασσα στα χέρια μου
βότσαλα πλέουν στην αγκαλιά μου
τούτο το καλοκαίρι με σκορπάει μακριά
σε βυθούς ανεξερεύνητους
με μια αναπνοή αφήνεται το κορμί
και καταδύεται ο νους σε βάθη λυτρωτικά
ελεύθερη η καρδιά κολυμπάει και ανασαίνει
ελεύθερη η ψυχή αναζητάει κρυμμένους θησαυρούς μέσα της
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Κάθε στίχος και μια εικόνα και παράλληλα μια γλυκιά αναπόληση. Το διαβάζεις με μια αναπνοή και χορταίνεις οξυγόνο. Πάρα πολύ όμορφο Άννα!!!!
Χορταίνεις οξυγόνο … τι αίσθηση Βάσω μου..πολύ όμορφα τα λόγια σου.Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!!
Όταν καταδύεται ο νους σε βάθη και ανασαίνει η καρδιά ελεύθερη, αυτό συνιστά ευτυχία και γαλήνη. Χαρά σε αυτόν που το βιώνει αυτό το συναίσθημα. Πολύ όμορφο Άννα!
Χριστίνα μου πράγματι έτσι είναι… ευτυχία και γαλήνη… Σε ευχαριστώ τόσο πολύ!!!
Μια όμορφη ευχή για όλους μας το ποίημά σου Άννα μου ¨ ελεύθερη καρδιά ελεύθερη ψυχή αναζητάει κρυμμένους θησαυρούς…Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Υπέροχη η πένα σου, όπως πάντα!!! Καλημέρα?❤️?!!!!
Όμορφη και η συντροφιά σου όπως πάντα Σοφία μου!Να είσαι καλά σε ευχαριστώ πολύ!!Καλημέρα!!!