«Πόσο μάταιο είναι να κάθεσαι να γράψεις, όταν δεν έχεις σηκωθεί να ζήσεις!»
Χ. Ντ. Θορώ (1817-62)
Στην κλίνη του τη νεκρική για ώρα πολλή παλεύει.
Του ιερέα η μεταλαβιά δεν έκανε το θαύμα.
Το έρεβος το ερχόμενο, το ψύχος το αιώνιο μένει
να ψιθυρίζει στο αυτί πως τίποτα πιο πέρα…
Τη σιγουριά την έχασε προτού τα μάτια κλείσει.
Ο θάνατος τ’ αρπάζει όλα.
Ακολουθήστε μας
Real News https://youtu.be/Y1TtsIwJFKsΚαθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...
Μπήκαμε στον δεύτερο μήνα των εκδηλώσεων Αθήνα Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου κι έτσι, με το δεύτερο αυτό άρθρο μου σας προτείνω κάποιες από τις εκδηλώσεις που θεωρώ πως ξεχωρίζουν αυτόν τον μήνα. Η πρώτη εκδήλωση αφορά εκείνους που αγαπούν το βιβλίο αλλά τους...
Χτες το μεσημέρι, πήδηξε από τον 5ο ένας παππούς. Σκεπασμένος με μια κουβέρτα, λίγη ώρα μετά, στο αίμα μουσκεμένη, να κρύβει το παράταιρο θέαμα της σπασμένης μαριονέτας. Φωνές, ασθενοφόρα, κόσμος. Κόσμος… κουτσομπολιά … μα εγώ ξέρω Ανέβηκα στην ταράτσα και κοίταξα...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
Χτες το μεσημέρι, πήδηξε από τον 5ο ένας παππούς. Σκεπασμένος με μια κουβέρτα, λίγη ώρα μετά, στο αίμα μουσκεμένη, να κρύβει το παράταιρο θέαμα της σπασμένης μαριονέτας. Φωνές, ασθενοφόρα, κόσμος. Κόσμος… κουτσομπολιά … μα εγώ ξέρω Ανέβηκα στην ταράτσα και κοίταξα...
«Είναι μαζί σου;», τη ρωτά εξερευνώντας τον κόσμο τριγύρω της. «Τι να είναι μαζί μου;», αποκρίνεται η Καίτη νιώθοντας τα πόδια να μουδιάζουν. «Η Πηγή είναι μαζί σου; Πού είναι;», συνεχίζει και το παγωτό γλιστρά από το χέρι. Συνειδητοποιεί πως το κινητό είναι ακόμη...
«Αυτή είναι μία από τις εισόδους της Παλιάς Πόλης», λέει ο Πρόδρομος δείχνοντας την κεντρική πύλη. «Έναν καφέ, αγναντεύοντας αυτά τα τείχη, τον πίνω με μεγάλη ευχαρίστηση», ολοκληρώνει κλείνοντας το μάτι στη μικρή που τον παρατηρούσε μέσα από τον καθρέφτη. Αυτό ήταν...
ένιωσα ακόμα και την παγωνιά…της ώρας