Τα φούξια φώτα των προβολέων φώτιζαν το εβένινο δέρμα της, κάνοντας την να φαίνεται ακόμα πιο ονειρική και απρόσιτη. Η φωνή της, ένα τεχνολογικό επίτευγμα. Επιστήμονες είχαν εγκαταστήσει ένα jukebox στις φωνητικές χορδές της. Η Έλεν μπορούσε να τραγουδήσει ξανά. Το κοινό όμως δεν ενθουσιάστηκε. Προτιμούσε την ανταγωνίστρια της, τη Λίζα Λαβ, που τραγουδούσε μέσα από το στομάχι της όπως οι εγγαστρίμυθοι.
Η Έλεν είπε το πρόβλημα στον Αρτούρο, σύντροφό της και αφεντικό της μαφίας. Εκείνος αποφάσισε να βγάλει από την μέση τη Λίζα. Όταν ο ντεντέκτιβ Καλέμπ, με την κόκκινη φεντόρα, διελεύκανε το έγκλημα και εκβίασε τον Aρτούρο, ο αρχηγός της μαφίας λυπήθηκε πολύ. Δεν ήθελε να σκοτώνει ανθρωποειδή, γιατί ήταν ήδη υπό εξαφάνιση, αλλά η αγάπη απαιτεί θυσίες.
_
γράφει η Κατερίνα Κρυστάλλη
0 Σχόλια