Πειστική διδαχή αυτογνωσίας η αίσθηση του χρόνου, αβόλευτη κι ανυπεράσπιστη καταφυγή στις αναμνήσεις, ξέσκεπες μελλοντικές επινοήσεις και σχεδιασμοί, αθεώρητες προφητείες, προκλήσεις και ασπασμοί. Ανάδρομη κι αθόρυβη περπατησιά η μοναξιά του, από τη χθεσινή σιωπή...

Κι εμείς στενέψαμε τις μέρες μας σε άκρες και περιθώρια, μακρύναμε τις νύχτες μας στη σιωπή του μοναχισμού, αφουγκραστήκαμε τις εκκλήσεις, κοιταχτήκαμε στις συστάσεις κι αποδεχτήκαμε με θεωρίες, αφορισμούς και δοκιμασίες την άσπονδη καθημερινότητα της αναγκαστικής...

Της ψυχής μου το άδειο κατώφλι είναι γεμάτο από το βλέμμα της απουσίας σου. Οι θύμησες, ρεμβασμός και θεία λειτουργία, ρυθμικός χορός και θυσία στης μνήμης το βωμό και η νοσταλγία κρυφή σπονδή στο χρόνο να έχουν και πάλι τα όνειρα αρχή και χρώμα. Της ψυχής σου τ’...

Και ύστερα από το ξάφνιασμα και την απορία, την αίσθηση απειλής και τον έκδηλο φόβο στο βέβηλο αναρώτημα για τη σκιά της πανδημίας, προσέτρεξαν ομόλογοι οι πρεσβευτές της γνώσης, της συγκροτημένης σκέψης και επώδυνης αλήθειας, ως ώριμη ανάγκη των καιρών και της...

Παιχνιδιάρα η βροχή, σιγοψιθύριζε τα ερωτόλογά της στη μάγισσα νύχτα και τ’ αδέσποτο τ’ ανέμι, αλήτευε με γλυκοσφυρίγματα σε φυλλωσιές και σοκάκια. Και στάθηκα πίσω απ’ το τζάμι, έμπλεος της θωριάς και της σκιάς σου, ταξιδευτής στη θύμησή σου και νοσταλγικά ατένισα...

Κι απόψε, θ’ αποσυρθώ ερημίτης στις εσχατιές των επιθυμιών, γονυπετής στους μακρινούς ορίζοντες του νου αναζητώντας δρόμους πλατιούς και στενορύμια για να φτάσω με πίστη και ελευθερία, ιεροφάντης στην πανδαισία της μνήμης, λειτουργός στη χώρα των ονείρων και στο...

Ώρα την ώρα, στιγμή τη στιγμή, μπροστά από έδρες, γραφεία και θέσεις, πίσω από τοίχους και πόρτες κλειστές με κουρασμένα μάτια κι ανάσες πνιχτές, έσπρωχνε στον ίσκιο της  τη μέρα.   Σκέψη τη σκέψη, λόγο το λόγο με συρτές φωνές και σύμφωνες σιωπές, με...

Τα μάτια σου, γαλήνια θάλασσα στην ανατολή, πορφύρωμα ουρανού στη δύση, ανοιχτή αγκαλιά, γλυκιά απαντοχή και μια ατέλειωτη προσμονή, να χαρώ στ’ ανθοβόλημα της ψυχής σου. Και το βλέμμα σου, άναρχο και φευγάτο πρωινό, σπάταλο της ίριδας σημάδι, έκστασης αντηλιά,...

Ακόμη μία μέρα, σπούδαγμα αρετής και άσκηση ευθύνης. Επίγνωση η σεμνότητα κι ο σεβασμός καθήκον, ο λόγος διαυγής και σύστοιχος της σκέψης, οι προσφωνήσεις άνθισμα και οι σχέσεις αρμονία. Χρωματισμοί τα βλέμματα και άσματα το γέλιο. Και είναι η ζωή, ηλιού βλεφάρισμα...

Από τη συμβουλή ως και τη σύσταση, η απειλητική ματιά κι ο οργισμένος λόγος, εκεί, στην περιπολία, την επίβλεψη και τη σήμανση, αυθαίρετα επέβαλαν τη δύναμη της εξουσίας κι αυτάρεσκα συνταίριαξαν το επίτιμο προσωπείο, με τη σιγουριά τ’ ανώνυμου και τη φυγοδικία....

Τώρα πια που οι θεοί των μύθων και της ιστορίας πισωστρατούν στα στενά καλντερίμια των δοξασιών και δικάζονται στα πλακόστρωτα της πίστης και της αλήθειας, τώρα πια που τα ιερά και διαχρονικά σύμβολα ξεθωριάζουν απ' τη μαγεία του ιδεώδους και του οδηγισμού και τα...

Προσκλητήριο άγγελμα η ανυπόταχτη ζωή ξέχωρης προσωπικής δημιουργίας και ολοκλήρωσης, με ρήξεις ανοιχτές, ανατροπές και επινοήσεις. Ο χρόνος, αξίωμα αναγνώρισης και δοκιμασία για δραστικές αλλαγές, σχεδιασμούς και υπερβάσεις. Ο τόπος, αναφορά, σπονδή και...

Αν και οι καιροί των προβληματισμών και της ευθύνης αποτιμώνται με τη συνέπεια λόγων και έργων, με δόκιμη συναίνεση και κριτική αποδοχή, ανέστιοι μέντορες,αμνήμονες ταγοί κι επίδοξοι προφήτες, της πλάνης πρεσβευτές και της χειραγώγησης λειτουργοί, τον καλούσαν...

Όταν έρχονται ημέρες χωρίς προβληματισμούς και ανησυχίες,μέρες πιστής αντιγραφής, χωρίς αμφισβητήσεις και φοβίες,οι νύχτες φεύγουν χωρίς σχεδιασμούς και επινοήσεις,νύχτες μικρής απόστασης, χωρίς στασιασμούς και αποδράσεις.Όταν στους δρόμους...

Βαθιά γαλάζια θάλασσατο βλέμμα της το γλυκόφερτο, το εξομολογητικό,φλογάτη κόκκινη ανατολήτα χείλη της τα τρεμόφυλλα, τα διψασμένα,πλατύς λιοπερίχυτος ουρανόςη σιωπή της η πολύηχη, η ικετευτική.Πρωτόφαντες πεθυμιές κι ασπούδαστες αισθήσεις,το αναρώτημα...

Αλληλοκοιτάχτηκαν με μια ενοχική ομολογία για την αλληγορία των λόγιων μηνυμάτων που με σπουδή και ευφροσύνη έσπευσαν να χαρακτηρίσουν ως συλλογικό ηρωισμό και προσωπική αυτοθυσία, στάση ζωής να ενστερνισθούν και έκφραση αρχών και να διατρανώσουν με...

Κρυφοί της αγάπης ψίθυροι  το βραδινό τ’ αγέρι  και αγαλλίαση ψυχής  το γλύκασμα της νύχτας. Αγγέλων χοροί και στάσιμα  του φεγγαριού η εύπλοια  πορεία  και πλάνεμα μάγισσας θεάς  των αστεριών η ακολουθία. Πύρωμα το βλέμμα το βαθύ,  παράκληση, κάλεσμα...

Κι όσο η νύχτα μάκραινε και γλύκαινε στις μικρές της ώρες, μακάρια, λυτρωτική, με ασπασμούς και αποκαλύψεις, η Φιλαρέτη, μούσα της αρετής και της σοφίας κι ιέρεια της πλησμονής και της αγρύπνιας, κεντούσε στο υφάδι της βεβαιότητες κι αλήθειες, με λόγου σπονδές και...

Κι αυτός, ένας από μας, ήταν προβληματισμένος. Δεν είχε τίποτα να προσδοκά και να ονειρεύεται, τίποτε να επινοεί ,να σχεδιάζει και να ελπίζει, κι οι μέρες του έφταναν άδειες, με μιαν ανυπόφορη σιωπή κι έφευγαν στεγνές, με μιαν αβάσταχτη ματαιότητα. Αλλά και...

Μου στέκεις θωριά ακριβοθώρητη και φέγγος  μεγαλοσύνης. Και σε γρικώ Απρίλη. Στο λιόγερμα τα χρώματα στο σούρουπο οι ύμνοι, το γλύκασμα αποσπερνό και η ψυχή ανέμι. Σαστίζει ο νους και φθέγγεται χαρές και ομορφάδα. Μου τρέχεις πεφταστέρι καλοσήμαδο και εωθινό αγέρι....