Νυχτερινή ακρόαση, της Ευγενίας Φακίνου
«Νυχτερινή ακρόαση» όπως λέμε παλιό καλό κρασί «…το δικό τους ταξίδι ούτε που το κατάλαβε η Ελένη. Κοιτούσε αμίλητη τα χωράφια να περνάνε, σαν να κινιόντουσαν τα χωράφια κι όχι το αυτοκίνητο, μαύρα τα χώματα, άδειοι οι κάμποι, βαριά τα σύννεφα ακουμπούσαν στη γη…»...