ΑΦΙΛΤΡΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Κοίτα..  Έλεγα και σου έδειχνα την απλωμένη πόλη προς τα κάτω. Βράδυ στο ‘μπαλκόνι’ της Σαλονίκης. Εγώ δεν την έλεγα ποτέ Σαλονίκη!.  Εσύ μου το κόλλησες. Πάντα Θεσσαλονίκη την έλεγα.  Ολόκληρη.  Γιατί της άξιζε και με το παραπάνω. Κούκλα σαν και...

Τα καλοκαίρια γυρίζαμε έξω. Οι μανάδες στο σπίτι οι πατεράδες στη δουλειά εμείς στις αλάνες. Οι αλάνες - δρόμοι, ήταν σαν τις γελοιογραφίες του Mordillo. Αν σου έφευγε η μπάλα στην κατηφόρα, είχες δυο επιλογές. Η μια ν’ αρχίσεις το τρέξιμο ώστε τα δεδομένα του...

Κάθισε απέναντι του όταν βγήκε από το μικρό κουζινάκι. Τράβηξε την καρέκλα προσεκτικά να μην κάνει θόρυβο, μάζεψε την ποδιά της γύρω από τα γόνατα κι έκατσε μαζεμένη με τα μάτια ριγμένα στα σχέδια του μωσαϊκού στο πάτωμα του σαλονιού. Μετά κρέμασε τα πόδια της,...

Πρωτοχρονιά στο χιονισμένο Βερολίνο και όλα τα λαμπιόνια της πόλης αναβοσβήνουν κουρασμένα. Κάποια γιαγιά κρατώντας το λουρί του σκύλου της χαζεύει, περπατώντας αργά, τις ξεχασμένες βιτρίνες. Είναι μια έρημη πολιτεία με τους κατοίκους μαζεμένους πια στα σπίτια...

Έπιανα δουλειά ακριβώς στις 12 το βράδυ. Στις δώδεκα και πέντε έπρεπε να διακόψω για να ακουστεί το σήμα του σταθμού.«H ώρα είναι 12 και πέντε και ακούτε τον ραδιοφωνικό σταθμό 105»Αμέσως μετά το σήμα έχωνα ένα πιασάρικο άκουσμα να ξυπνήσουν τα αυτιά...

Μεγάλωνε σ' ένα χωριό πάνω απ' τα ερείπια της αρχαίας Ολυμπίας. Μέσα στα πεύκα και στο σαθρό χώμα που ο Αλφειός κάθε τόσο τραβούσε προς την θάλασσα. Μεγαλύτερος από όλα τα αδέρφια, πελάγωνε ανάμεσα στα χωράφια και στο σχολείο. Με ζόρι τα μαθήματα, ζόρι και στη ζωή....

Ξημέρωνε ένας Σεπτέμβρης ανάμεσα στην εκκλησία της Θεοτόκου και την παραλία. Ο δρόμος γεμάτος με πολύχρωμες παράγκες μικροπωλητών κι ένα πρωινό αεράκι αλατισμένο απ τα πρώτα ήρεμα κύματα του πελάγους σκούπιζε τα απομεινάρια της προηγούμενης νύχτας απ την άσφαλτο....

Ήταν ένας δρόμος. Χαραγμένος από τα βήματα των ανθρώπων που έμεναν στο πλάι του. Με πέτρες και χώματα. Και σκόνη τα καλοκαιρινά απογεύματα. Με ανταύγειες τα δειλινά και με το μάτι να χάνεται στον απέραντο ορίζοντα. Είχε μια θάλασσα στο βάθος. Άλλοτε γαλάζια κι...