Κατάκοπος ο νους απόθεσε απέναντι το βλέμμα στου γέροντα την όψη Ανέβασα πάλι πυρετό το παιδί θέλει παπούτσια τηλεφώνησε η Μαρία Ήρεμος ο παππούς στη μοναξιά του σε συνομιλητή αόρατο μοιάζει να ψιθυρίζει Το τιμολόγιο ανείσπρακτο αγάπη μου, της είπα Μα όχι, έχει...

Μα πώς το φως δεν έπηξεκι έδωσ’ υπόσταση στον χρόνοή πώς δεν έγιν’ αστραπήνα καταπιεί το κόκκινοποτέ να μην κυλήσειΠώς  το κενό δεν έστερξετους ήχους ν’ αφανίσει∙μόνο ένα βροντερό“Μη, προς Θεού”ν’ άφηνε να περάσειΣφίγγω τους κροτάφουςο νους μου να...

Κάτι να ζωντανέψειστον δρόμο τον παλιόπου παίζαμε αγάπηΕρειπωμένα σπίτιαστέγες πεσμένεςθέα στον ουρανόΧαίνει πληγήστον μαδημένο τοίχοΔεν πάει καιρός–τι να σου πουν οι αριθμοίπου τον μετράνε;ούτε ακούν ούτε μιλάνε-Είχε παράθυρο εκείΠώς να προβάλει...

 Καμπάνα ηχείΣτου έρωτα τη γλώσσαΚόμμα δισταγμού_γράφει ο Απόστολος Παλιεράκης

Για να δείτε ολόκληρο το ημερολόγιο ή να το κατεβάσετε δωρεάν, κλικ εδώ!