Ετικέτα: Εκδόσεις ΔΩΔΩΝΗ

      Ευχάριστα μας ξαφνιάζει ο ποιητής Κωνσταντίνος Μούσσας με την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ποιητική συλλογή του ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ. Πρόκειται για 24 –έντονα συναισθηματικά- ποιήματα που συνδυάζουν ποικίλα χαρακτηριστικά –γλωσσικά και λεξιλογικά- με έναν αρμονικό τρόπο. Θα αναρωτηθεί αρχικά ο αναγνώστης: πόσο συναισθηματικό μπορεί να είναι ένα ποίημα με τίτλο «ΒΙΟΨΙΑ» ή «ΩΧΡΑ ΚΗΛΙΔΑ» ή «ΤΕΣΤ ΚΟΠΩΣΕΩΣ»; Αυτή ακριβώς είναι και η ιδιαιτερότητα αυτών των ποιημάτων: μεταβάλλεται η σημασία   καθημερινών ή επιστημονικών –άρα επίσημων και κενών συναισθηματισμού- λέξεων για να αναδυθούν μέσα από τα ποιήματα   η νοσταλγία: Πάλι τα ίδια; Αδύνατον. Άδικα λοιπόν τόσες επεμβάσεις αναίμακτες, τόσες χημειο- θεραπείες στη μετάσταση του χθες, τόσα σκευάσματα εισαγόμενα κι επαναστατικά υδατοδιάλυτης ελπίδας, τόσα αναβράζοντα δισκία κατά της απουσίας. Πάλι ο ίδιος πόνος, πυκνός και απροσδιόριστος. Άμεση εισαγωγή και ενδοφλέβια λήψη της ανάγκης σου.   η προσμονή: Πόσα χρόνια διαρκεί το «ίσως κάποτε»; […] Πόσο ακόμη; Κουράστηκα.   και εν τέλει η κάθαρση του ερωτευμένου: Έλεγες, κοιτώντας πάντα με την άκρη του ματιού σου: «Βάλε ζώνη. Γιατί προκαλείς την τύχη σου;» Μια ευθεία διαδρομή. Σίγουρη. Ιδανική. Κι όμως, όταν πια έφτανα στη θάλασσα και την έβλεπα κι ο αέρας πύκνωνε αποφασιστικά και ζούσα για μοναδική φο- ρά, έπεσα πάνω στο σκοτάδι. Κοφτερό, στιλπνό. Τόσο που δεν σε πονά. Σύγκρουση μετωπική με την αλήθεια, χωρίς επιζώντες έρωτες και μνήμες ορφανές. Ευτυχώς δεν φορούσα ζώνη ασφαλείας.   Η αμεσότητα του γράφοντος είναι τέτοια...