Στα φανερά δεν έστεργα μήτε και στα ειπωμένα τα ανείπωτα μ’ ορμήνευαν τα λόγια τα κρυφά σαν άγγελος διάφανος μ΄ ολόμαυρο μετάξι μέσα στις τσέπες μου έκρυβα τα γυάλινα φτερά ότι ποθούσα πάλευα μην τύχει κι αγαπήσω και έσφιγγα τις παλάμες μου στα στήθια σταυρωτά σε...

στα παζάρια του κόσμου πουλάνε τα σπασμένα του γλάρου φτερά η ελπίδα κλωστή σε υφάδι κι ο αγύρτης καιρός μαχαιριά τα κορμιά στοιβαγμένα στους δρόμους και στους μπάγκους πουλάν τα δεσμά η σιωπή μας αισχρός γυρολόγος την ασχήμια του κόσμου μετρά με προζύμι από λάσπη...