Δημοσιεύσεις
Τι φοβεροί που είμαστε οι άνθρωποι και πόσο αδιάφορα πίνουμε καφέ μέσα στην βόλεψη και στην δροσιά του αίματος... Καλημέρα Θάνατε καλή σου μέρα θεριστή! Κοίταξα πόσο ωραία σβήνουν οι ψυχές... Θα πρέπει να με ευχαριστείς, πόσες πιρόγες διέσχισαν τον...
Σε χαιρετώ πάλι από τα βάθη αγαπημένη μου, ξέρω μου φύλαξες ψωμί μα και πάλι θα μείνει στο ντουλάπι. Απόψε σε σκέφτηκα γυμνή αγαπημένη μου, δίχως αναστολές, δίχως πρέπει ξανοίγομαι τώρα, μ' άγκυρα το μυαλό μου στο λιμάνι που εσύ στέκεις. Κοίταξα βαθιά στην νύχτα αγάπη...
Έσυρε τ' αδράχτι μέσα βαθιά στης αλμύρας τη δροσιά και γέμισε το μαλλί με ναυτικούς και γλαροπούλια. Ύστερα με τα χείλη της ιστορούσε σε μας τα παραμύθια. [...] γράφει ο Τσαμπίκος...
Νύχτα, ποια όρεξη απόψε σε ορίζει; Ποια δυσοίωνη και σκιερή για μένα έχεις βλέψη; Ήρθες αθόρυβα, με σκέπασες, μα επίμονα τα μάτια μου ανοιχτά κρατείς. Νύχτα, τί ζητάς, γιατί απόψε με εξουσιάζεις; Έβαλες τη βασίλισσα σου ξανά άρια να δαμάζει, σειρήνα του Οδυσσέα [...]...
Ήθελες να δεις έστω λίγο ακόμα, καρτερικά πως άραγε μπορείς και ζεις τόσα χρόνια; Κρύβεσαι μέσα στους καιρούς, σε γδέρνουνε οι συλλογισμοί σου. Ήτανε τότε λάθος ή σωστό; Ήθελες να φύγεις, πνίγηκες στην σιωπή άλλοθι το λέγανε που το είχες σαν παιδί. Τώρα κοιτάς και...
