Δημοσιεύσεις
- γράφει η Άννα Αργύρη - 1664. Στο παλάτι των Βερσαλλιών υπάρχει κίνηση. Περίτεχνα χτενίσματα, περούκες, καπέλα βγαίνουν από τα κουτιά, χρωματιστοί ταφτάδες ράβονται και οι κορσέδες δένονται σφιχτά.., όπως επιβάλει το ύφος και το επιφανειακά θρησκόληπτο ήθος της...
- γράφει η Άννα Αργύρη - Χαρακτηρίστηκε από τον Picasso ως ο "ζωγράφος της σύγχρονης Γαλλικής ποίησης". Αποστρέφεται κάθε είδους αθόρυβη υποδούλωση, Όλα τα "κλουβιά" που υπομένει η κοινωνία σιωπηλά. Ο λόγος για τον Ζακ Πρεβέρ, που γεννήθηκε σαν σήμερα στις 4...
Ακολουθήστε μας
Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...
γράφει ο Πάνος Τουρλής Ένας μικροσκοπικός σπόρος κάποτε ένιωθε χαμένος μέσα στον απέραντο κόσμο. Η Γη τον φρόντισε τυλίγοντάς τον με το μαλακό της χώμα, το Νερό τον πότισε με σταγόνες, ο Ουρανός τον ζέστανε με τον ήλιο κι έτσι ο σπόρος ένιωσε ασφαλής, μεγάλωσε κι...
Αναλυτικά, όλες οι προσφορές των εφημερίδων του Σαββάτου και της Κυριακής συγκεντρωμένες σε ένα και μόνο σημείο!
γράφει ο Μιχάλης Κατσιγιάννης Εισαγωγικές παρατηρήσεις Σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης παρατηρείται το ίδιο παιδαγωγικό μοτίβο – τόσο σε επίπεδο θεωρίας όσο και σε επίπεδο πράξης – ως προς την αντίληψη για την αισθητική καλλιέργεια και ευαισθητοποίηση και την...
γράφει η Κατερίνα Σιδέρη Η παρουσίαση σήμερα αγαπητοί μου φίλοι είναι ποικιλόμορφη. Έχει να μας προσφέρει πολλά, να μας μάθει ακόμη περισσότερα και να φυσικά να μας διδάξει. Αρχικά θα μάθουμε δύο πολύ σημαντικά σχήματα, τον κύκλο ή αλλιώς στρογγυλό και το τετράγωνο....
Για σένα Η ποίηση είναι σαν κλάσμα στον χρόνο,ποτέ δεν θα φτάσει το ένα, το απόλυτο. Μερικές φορές μεγαλώνει ο αριθμητής,η φωνή και η ψυχή που αναστενάζει.Άλλες φορές ο παρανομαστής, τρελαίνεται,το βάρος του κόσμου, η σκιά που μας πνίγει. Το κλάσμα πάντα κινείται, μα...
‘Σχετικά με τη φύση του φωτός’ του Μπάμπη Ράλλη, ή λόγια για ένα μη μυθιστόρημα γράφει ο Μιχάλης Κατσιγιάννης Ως αρχή, το εύληπτο προφανές. Μπαίνοντας στο οίκημα κι από όπου κι αν επιλέξει κανείς/καμιά να μπει δεν διαισθάνεται απλώς τους ειρμούς των λόγων των...
Μια ελπίδα για το αύριο, ανασταίνεται απ’ το χθες Ξετυλίγονται οι σκέψεις διαγράφονται ενοχές Με την πρωινή την αύρα, νέα μέρα ξεκινά Κι όλες οι στιγμές που σβήσαν αναπλάθονται ξανά Με τον χρόνο όλα περνάνε κι όμως πίσω δεν γυρνούν Κι αν πληγές θεραπευτούν...
