To μαγικό ταξίδι του Φιντέλ, του Παύλου Γουργουρίνη

Το βιβλίο αφηγείται με καθαρότητα και τρυφερότητα το ταξίδι του μικρού νάνου Φιντέλ στο Μεγάλο Βουνό. Ο Ραμόν, το μικρό ξωτικό του δάσους, πριν ξεκινήσει το μακρινό του ταξίδι, τον συμβουλεύει για τους κινδύνους, βοηθώντας τον να ολοκληρώσει το ταξίδι του με ασφάλεια. Σκοπός του ταξιδιού είναι να συγκεντρώσει ο Φιντελ στον κόκκινο σάκο του εκείνα τα τέσσερα στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να γράψει το βιβλίο της ζωής. Το παραμύθι μέσα από μια βλέψη καθαρά φυσιοκεντρική, οδηγεί σταδιακά τον μικρό αναγνώστη σε μια αυτογνωσιακή πορεία, καλλιεργώντας με εύληπτο και απλό τρόπο την αξία του σεβασμού προς την φύση, την αγάπη προς το περιβάλλον και τα πλάσματα του κόσμου. Ο άνθρωπος, πίσω από την μορφή ενός μικρού νάνου, τοποθετείται κεντρικά στον πυρήνα της ζωής και καλείται ως το μόνο έλλογο ον να προστατέψει την ζωή στον πλανήτη.

Το Μεγάλο Βουνό, που δεν είναι άλλο παρά η προσωποποίηση της ζωής, καλεί τον άνθρωπο να το ακολουθήσει, χωρίς ο ίδιος να ξέρει τι θα συναντήσει στο διάβα του, μια Οδύσσεια με κινδύνους, περιπέτειες αλλά και απολαύσεις. Ο Φιντέλ, κατά την πορεία αυτού του μαγικού ταξιδιού θα συναντήσει τις τέσσερις Νεράιδες, που εκπροσωπεύουν τα τέσσερα στοιχεία της Φύσης. Κάθε μια φοράει τα χρώματα που της αρμόζουν, δίνοντας έτσι μια αρμονία στο όλο παραμύθι. Ακριβώς όπως αρμονικά είναι φτιαγμένο και το Σύμπαν. Η Νεράιδα της Φωτιάς, ντυμένη με πυρόξανθά χρώματα είναι η φωνή της αλήθειας. Μεταφορικά μας παραπέμπει στην Καιόμενη Βάτο, μια ισχυρή δοκιμασία για τον άνθρωπο, όπου δοκιμάζεται η αφοσίωση του απέναντι στον εαυτό του και στην προσωπική του αλήθεια. Όταν αποκτά ο Φιντέλ το βαζάκι με το άσβεστο φως, αποβάλει κάθε φαντασία περί του πραγματικού ψέματος. Η φωτιά, που συμβολίζει τον Θεό, έχει καθαρότητα και ακατάβλητη δύναμη, είναι πηγή σοφίας και ευλογίας. « Για να σε βοηθήσω να πάρεις αυτό που ζητάς πρέπει πρώτα να περάσεις μέσα από τις φλόγες της Αλήθειας… Κι ο Φιντελ αγαπούσε, προστάτευε και σεβόταν πραγματικά τη Φύση, ήξερε τη δύναμη και την ομορφιά της, την απέραντη σοφία της. Έτσι λοιπόν πέρασε με θάρρος μέσα από τις φλόγες της Αλήθειας που τον τύλιξαν σαν κουκούλι μεταξένιο, και βγήκε από εκεί αλώβητος».

Ο Φιντέλ συνεχίζει το ταξίδι του προς την Νεράιδα του Νερού. Εκεί συναντά έναν πειρατή, τον κ. Τζέικ. Ο πειρατής τον ενθαρρύνει τονίζοντας του ότι το θαλάσσιο ταξίδι είναι η απόλυτη ελευθερία. Παρομοιάζει την θάλασσα με το ατέλειωτο ταξίδι της φαντασίας μας, παραπέμποντας μας σε μεγάλους κλασσικούς, όπως ο Παπαδιαμάντης, με το γνωστό σε όλους μας Όνειρο στο Κύμα: «Σαν έρθει θα σαλπάρουμε με το πρώτο χάραμα για νερά άγνωστα θα βάλουμε πλώρη για μέρη μακρινά, όπου έχει πάει μόνο η φαντασία μας». Η φιλοσοφική χροιά είναι τόσο ωραία δοσμένη, μέσα από γλαφυρές εικόνες και με τρόπο υπαινικτικό. Γράφει ο συγγραφέας «Η θάλασσα στην αρχή είναι ήρεμη μα μετά αγριεύει και απαιτεί από σένα να δείξεις θάρρος και ψυχή για να σ’ αφήσει να φτάσεις στον προορισμό σου». Η ζωή εδώ παρομοιάζεται με την θάλασσα, που άλλες φορές είναι γαλήνια και άλλες φορές φουρτουνιασμένη. Απαιτείται γενναιότητα για να την αντιμετωπίσεις. ‘Όμως μετά αποζημιώνει τον νικητή, του προσφέρει τον «ορίζοντα», την προοπτική. Όταν ο άνθρωπος σέβεται την φύση, τη θάλασσα, τον κόσμο ολάκερο που τον περιβάλλει, τότε η φύση γίνεται σύμμαχος του, τάσσεται στο πλευρό του ως αρωγός σε κάθε του βήμα στο δύσκολο ταξίδι της ζωής. «Δελφίνια εμφανίστηκαν στην πρύμνη και βγάζοντας ψιλές φωνούλες έσπρωχναν την βάρκα με το ρύγχος τους».

Το νερό, προπομπός της ζωής, μητρικός δέκτης όπου ο άνθρωπος μέσα του εξελίσσεται είναι λυτρωτικό, καθαρτήριο, πηγή ευφορίας και ευδαιμονίας. Ο δρόμος προς τη θάλασσα οδηγεί τον Φιντέλ στο νησί της μοναξιάς, όπου εκεί στρέφεται στον εαυτό του, κάνει την εσωτερική του ενδοσκόπηση, και εν τέλη κατορθώνει να αντιμετωπίσει το θεριό του εγωισμού και να λυτρωθεί από το «εγώ» του. Γενναία αντιμετωπίζει την αγριεμένη θάλασσα φωνάζοντας: «Δεν σε φοβάμαι θάλασσα όσο κι αν αγριεύεις γιατί σε σέβομαι». Μένοντας ταπεινός και σεβαστικός αξιώνεται να λάβει από τη νεράιδα που εμφανίζεται άξαφνα μπροστά του το μπουκαλάκι με ένα μικρό κύμα, το οποίο του προσφέρει όλη την ενέργεια για να συνεχίσει την περιπέτεια του. Εδώ, με το υγρό στοιχείο, το παραμύθι υποκρύπτει όλα εκείνα τα πολύτιμα μυστικά του ασυνείδητου μας. Το βύθισμα εντός των υδάτων συμβολίζει το βύθισμα του προηγούμενου εαυτού, την επιστροφή στην πρότερη, αγνή κατάσταση της ψυχής μας. Ο Φιντέλ περνώντας την θάλασσα προς το νησί της μοναξιάς, περνάει από μια οντολογική κατάσταση σε μια άλλη. Ξαναβρίσκει την χαμένη του αθωότητα. Με εγκράτεια και σύνεση φυλάει προσεχτικά όσα έμαθε στο νησί της μοναξιάς, διατηρώντας στο μυαλό του την ανάγκη προστασίας της αγνότητας αυτού του τόπου και της ιερότητας του. Διατηρεί αλώβητο στην ψυχή του τον σεβασμό προς το «άγνωστο», θαρραλέα πορεύεται προς την Λουλουδένια Πεδιάδα.

Εκεί, αναζητά κοιτώντας τον χάρτη του τον τρόπο με τον οποίο θα φτάσει ψηλά στα σύννεφα για να συναντήσει την Νεράιδα του Αέρα. Όμως στο διάβα του σκοντάφτει πάνω σε μια χελώνα, την Ανχελίτα. Οι χελώνες, σύμβολο μακροζωίας και καλοτυχίας, συνδέονται άρρηκτα με την αιώνια επιθυμία του ανθρώπου για μακροβιότητα και για διαιώνιση της ζωής. Κι εδώ το στοιχείο του «αέρα» δεν έχει επιλεγεί τυχαία. Στην Πλατωνική φιλοσοφία, ο αέρας συμβόλιζε την ψυχή. Για το Πλάτωνα η ψυχή, δηλαδή το αστρικό σώμα, ήταν το κλειδί για να κυριαρχήσει στον άνθρωπο η λογική. Ο Αναξιμένης τόνιζε ότι όλα προήλθαν από τον αέρα, τη θεία πνοή που έδωσε ζωή στα πάντα και εμψύχωνε τα πάντα. Ο συγγραφέας πλέκει πολύ όμορφα και παραστατικά την επιθυμία της Ανχελίτα να ταξιδέψει με αερόστατο με την ανάγκη του Φιντελ να συναντήσει τη Νεράιδα του Αέρα. Γίνεται μια εσωτερική προβολή της επιθυμίας του ανθρώπου να αγγίξει το θείο στοιχείο. Να οδηγηθεί από το φθαρτό στο άφθαρτο. Από την Γη στον Ουρανό. Γράφει ο συγγραφέας «Το αερόστατο ανέβαινε αργά και μαλακά στον Ουρανό κι η Ανχελίτα, ευτυχισμένη που το όνειρο της είχε γίνει πραγματικότητα, κοίταζε με θαυμασμό και δέος τον απέραντο κόσμο όπου περπατούσε για εκατόν πενήντα χρόνια να δείχνει τόσο μικρός από ψηλά». Μόλις ο Φιντέλ και η Ανχελίτα φτάσουν στο πιο αφράτο σύννεφο, προσαράζουν το αερόστατο. Εκεί, ο Φιντέλ λαμβάνει αμέσως από την Νεράιδα του Αέρα ένα μπουκαλάκι με τον αρχαιότερο άνεμο, και συνεχίζει το ταξίδι του στο Δάσος των Δρυιδών πετώντας με το αερόστατο. Αφήνει πίσω του την Ανχελίτα στην αγκαλιά της Νεράιδας, καθώς εκείνη κουρασμένη αρνείται να επιστρέψει στη γη… στην ματαιότητα. Εδώ είναι έντονο το μεταφυσικό στοιχείο. Η Ανχελίτα επιτέλους αφού κατόρθωσε με την βοήθεια του Φιντέλ να πραγματοποιήσει το όνειρο της, μπορεί να γαληνέψει. Και αυτό το στοιχείο είναι υπέροχα σαρκαστικά γραμμένο, δημιουργώντας μια ευφορία στον μικρό αναγνώστη. «Εγώ θα μείνω με την Νεράιδα του Αέρα για λίγο καιρό, είπε η Ανχελίτα. Είμαι σίγουρη πως ένα συννεφάκι της θα με βοηθήσει να επιστρέψω στον τόπο μου πριν τα χιλιάσω περπατώντας». Ο Φιντέλ, κατορθώνει να περάσει και αυτή την μικρή Οδύσσεια επιτυχώς, αφού βοηθάει τελείως αλτρουιστικά άλλο ένα πλάσμα της φύσεως, να πραγματοποιήσει το όνειρο του και να το οδηγήσει στο Φως. Ο αλτρουισμός ανταμείβεται, σχεδόν σε όλες τις θρησκείες, και εδώ ο Φιντέλ ανταμείφθηκε αφού κέρδισε την αθανασία της ψυχής του, που συμβολικά, αναπαρίσταται με τον αρχαίο άνεμο που κλείνεται μέσα στο μπουκάλι. Επάξια και αγόγγυστα κέρδισε την είσοδο του για την Αθανασία. Και τώρα με την βοήθεια του αέρα και του αεροστάτου, φτάνει στο μυθικό δάσος των Δρυϊδών.

Οι Δρυίδες, άλλο ένα στοιχείο εμπνευσμένο από την Κελτική μυθολογία, ήταν μια ιερατική τάξη που με θρησκευτικές πρακτικές και τελετουργίες δημιουργούσαν μαγικά φίλτρα χρησιμοποιώντας συστατικά που προμηθεύονταν από το Δάσος. Το κεφάλαιο αυτό μας δίνει μια απαράμιλλα αρχαϊκή εικόνα αυτού του δάσους των Δρυιδών, όπου τα δέντρα μιλούν. Σύμφωνα με την κέλτικη μυθολογία η λειτουργία των δέντρων στην κοινωνία τους ήταν σημαντική και σπουδαία, διότι οι Δρυίδες θεωρούσαν ότι ο Ήλιος τα προίκισε με πνευματικές ιδιότητες Σε πολλά παραμύθια βλέπουμε ότι τα δέντρα είναι ιερά, γιατί εμπνέουν τη δικαιοσύνη και συνομιλούν με τον άνθρωπο, προσφέροντας την σοφία τους. Ενώνουν ως σύμβολα γνώσης και επικοινωνίας τον Ουρανό με τη Γη. Αντιπροσωπεύουν την αιώνια ζωή και το αθάνατο πνεύμα. Το στοιχείο αυτό, προσδίδει και μια μυστηριακή υφή, στοιχείο που συναντάμε συνήθως στα μεσαιωνικά παραμύθια. Ο Φιντέλ καλείται από τον Μάγο Μάιλο να συμμετέχει στην δημιουργία του μαγικού ζωμού, του οποίου η συνταγή, διατηρείται μυστική και απαράλλαχτη χιλιάδες χρόνια. Όλοι, σε κύκλο, συμμετέχουν τραγουδώντας όση ώρα βράζει ο ζωμός στο σιδερένιο τσουκάλι κάτω από την ολόχρυση πανσέληνο. Στο σημείο αυτό πρέπει να πούμε, ότι δεν μπορούσε να αποτυπωθεί ωραιότερα αυτή η μυσταγωγική σκηνή, που απεικονίζει με ευλαβική ακρίβεια την σκηνή της τελετής δημιουργίας του μαγικού φίλτρου από τη ζωή των μυθικών Δρυιδών.

Οι συγκεντρώσεις αυτές λάμβαναν συνήθως χώρο στα βόρεια υψίπεδα για να γιορτάσουν, να προσευχηθούν και να χορέψουν γύρω από ένα ιερό δέντρο σχηματίζοντας έναν ιερό κύκλο. Ο σκοπός αυτών των χορών γύρω από το δέντρο ήταν να μεταβιβάσουν κι αυτοί με τη σειρά τους αυτήν την πνευματική ανανέωση στον κύκλο της κοινότητάς. Εδώ, ο σκοπός είναι να προσκληθεί η Νεράιδα της γης, η οποία είναι η επίσημη καλεσμένη για να ευλογήσει και να προστάτευσει όλους τους συνδαιτημόνες. Όμως, η συγκεκριμένη νεράιδα, σε αντίθεση με τις άλλες, επιδιώκει να μάθει ποιος είναι ο σκοπός του Φιντελ: «Ξέρω τι σκέφτεσαι Φιντέλ, αλλά αυτό που επιθυμείς δεν θα σου δοθεί, εάν πρώτα δεν μου μιλήσεις για τον σκοπό σου». Ο Φιντέλ κατορθώνει με την απλότητα και την ωριμότητα του να πείσει τη Νεράιδα της Γης, ότι για εκείνον το βιβλίο της ζωής είναι το βιβλίο της φύσης. «Χρειαζόμαστε, όπως γράφει, τα στοιχεία της φύσης γιατί είμαστε κομμάτι της. Όλοι μας. Αλλά η δική μου η ψυχή ανακάλυψα ότι βρίσκει στην φύση παρηγοριά και ανακούφιση και μεγαλείο και φόβο. Γιατί η ένταση, το άγνωστο γεννά το φόβο. Αλλά και τον σεβασμό. Το δικό μου βιβλίο της Ζωής θα είναι ένα βιβλίο της Φύσης. Η φύση σου μιλάει αρκεί να την ακούσεις με προσοχή». Την ατμόσφαιρα ελαφραίνει ο μάγος Μάιλο ξεκινώντας την γιορτή. Μια γιορτή που μας παρασύρει σε μια πανηγυρική διάθεση, όπου ακούγονται συνεχώς τραγούδια και ανταλλάσσονται ειδικές συνταγές, φόρμουλες και ξόρκια. Φυσικά, δεν θα μπορούσαν από τις ιστορίες να λείπουν οι δράκοι, οι οποίοι ως φύλακες φρουροί έχουν σωστική δράση. Όπως η περίπτωση του δράκου Βάλμερ και της δράκαινας Βαλέριας.

Ο Φιντέλ, αφού συγκέντρωσε και τα τέσσερα στοιχεία πήρε τον δρόμο της επιστροφής. Ευτυχισμένος που επιτέλεσε το έργο του, μπαίνει στο πλατανόσπιτο του και προσπαθεί να γράψει το βιβλίο της ζωής αφού βγάζει από το σάκο του τα τέσσερα στοιχεία. Όμως οι προσπάθειες του αποβαίνουν άκαρπες. Τότε ο Ραμόν, το εξωτικό, ως δια μαγείας εμφανίζεται μπροστά του, βοηθώντας τον να καταλάβει ότι ο λόγος που αποτυγχάνει είναι ότι δεν έχει ακόμα βρει το ενωτικό υλικό όπου θα δέσει και τα τέσσερα στοιχεία. Τον προτρέπει να σκεφτεί πως μπορεί να τα ωθήσει να λειτουργήσουν με τρόπο αφομοιωτικό. Σε αυτό το σημείο, ο Ραμόν, λαμβάνει θέση γονέα, για να δώσει λύση στο ανθρώπινο αδιέξοδο. Πιο συγκεκριμένα, ο Ραμόν, είναι εκείνη η μητρική μορφή που σαν φύλακας άγγελος, πάντα στεγάζει τα όνειρα του παιδιού, τα παροτρύνει και τα προφυλάσσει από τους κινδύνους. Με την αστείρευτη αγάπη της, η μητέρα, αποτελεί την σωστική λέμβο σε όλες τις θαλασσοταραχές. Όπως παραδέχεται λίγο πριν στον Φιντέλ, ποτέ δεν τον εγκατέλειψε, ήταν πάντα στο πλάι του, αρωγός σε κάθε του βήμα. Με την ερώτηση που του θέτει: “Ποιο στοιχείο λείπει Φιντέλ”, τον τοποθετεί στο κέντρο, προσφέροντας του την ελεύθερη βούληση να αποφασίσει ο ίδιος. Το μυστικό της ένωσης, το μυστικό στοιχείο εκείνο συγκερασμού όλων των παραπάνω, δεν είναι άλλο από την αγάπη. Μόνο εκείνη έχει θεραπευτικές ιδιότητες, μπορεί να δημιουργήσει ζωή και να γιατρέψει. Και έτσι μαγικά… η ένωση έγινε, τα στοιχεία εξαφανίστηκαν μέσα της. Το ίδιο κι ο Ραμόν. Ο Φιντέλ επιτέλους βρήκε το μυστικό της επιτυχίας. Επιτέλεσε τον στόχο του και ολοκλήρωσε το έργο του. Με τη μαγική δύναμη της αγάπης κατόρθωσε να συγγράψει το μοναδικό του βιβλίο, το βιβλίο της Ζωής.

Το παραμύθι μας αυτό είναι ηθοπλαστικό και παιδαγωγικό καθώς ωθεί τα παιδιά στην υπευθυνότητα. Κατορθώνει να διατηρήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του παιδιού κεντρίζοντας συνεχώς την φαντασία του, ενώ ταυτόχρονα το βοηθά να βρει το νόημα της δικής του ζωής. Με τις εικόνες του κατορθώνει να προσφέρει νέες διαστάσεις στην φαντασία του βοηθώντας το να ονειροπολήσει και να προσανατολιστεί καλύτερα στη ζωή του. Με την υπέροχη ροπή του στην φύση και τις απεικονίσεις που δημιουργούν οι λέξεις, στρέφει την παιδική ματιά στην ομορφιά της, απεγκλωβίζοντας την από την εξάρτηση της τεχνολογίας. Τέλος, θα αποτελούσε άριστο μέσο διδασκαλίας, στο μάθημα της φιλαναγνωσίας καθώς προσφέρει αισθητική χαρά και συγκίνηση στο παιδί, αποφεύγοντας τις αφελείς διηγήσεις και τον αυστηρό διδακτισμό.

 

_

γράφει η Χρύσα Νικολάκη

Κριτικός Λογοτεχνίας

(Master Of Arts)

Συγγραφέας

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Νοεμβρίου 2024

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Νοεμβρίου 2024

Real News Καθημερινή  Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής   Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ...

Το στοιχειό του Αχέροντα, της Ελευθερίας Μεταξά

Το στοιχειό του Αχέροντα, της Ελευθερίας Μεταξά

γράφει ο Πάνος Τουρλής Το 1943 στην Παραμυθιά μια γυναίκα υποκύπτει στη γοητεία ενός Γερμανού αξιωματικού και μένει έγκυος. Όταν εκείνος εξαφανίζεται, οι χωριανοί της την καταδιώκουν και τη ρίχνουν στον γκρεμό. Στο σήμερα, στις όχθες του ποταμού Αχέροντα, εμφανίζεται...

Κάνε με να εξαφανιστώ, της Jessica Payne

Κάνε με να εξαφανιστώ, της Jessica Payne

Ένας άντρας χειρίζεται τις γυναίκες με τις οποίες κάνει σχέση και προσπαθεί να μην απογοητεύσει τη μητέρα του στις επιλογές του. Η πρώην του έχει εξαφανιστεί μυστηριωδώς αλλά η νυν καταλαβαίνει την κακοποιητική του συμπεριφορά και προσπαθεί να βρει τρόπο να φύγει...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Βιβλιοκριτικές
Το στοιχειό του Αχέροντα, της Ελευθερίας Μεταξά
Το στοιχειό του Αχέροντα, της Ελευθερίας Μεταξά

Το στοιχειό του Αχέροντα, της Ελευθερίας Μεταξά

γράφει ο Πάνος Τουρλής Το 1943 στην Παραμυθιά μια γυναίκα υποκύπτει στη γοητεία ενός Γερμανού αξιωματικού και μένει έγκυος. Όταν εκείνος εξαφανίζεται, οι χωριανοί της την καταδιώκουν και τη ρίχνουν στον γκρεμό. Στο σήμερα, στις όχθες του ποταμού Αχέροντα,...

Βιβλιοκριτικές
Κάνε με να εξαφανιστώ, της Jessica Payne
Κάνε με να εξαφανιστώ, της Jessica Payne

Κάνε με να εξαφανιστώ, της Jessica Payne

Ένας άντρας χειρίζεται τις γυναίκες με τις οποίες κάνει σχέση και προσπαθεί να μην απογοητεύσει τη μητέρα του στις επιλογές του. Η πρώην του έχει εξαφανιστεί μυστηριωδώς αλλά η νυν καταλαβαίνει την κακοποιητική του συμπεριφορά και προσπαθεί να βρει τρόπο να φύγει...

ΒιβλιοκριτικέςΠαιδική λογοτεχνία
Φιρ Φιρ ο Φιρφίρης – Μαρτζούκου Χριστίνα
Φιρ Φιρ ο Φιρφίρης – Μαρτζούκου Χριστίνα

Φιρ Φιρ ο Φιρφίρης – Μαρτζούκου Χριστίνα

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Σήμερα θα ασχοληθούμε με τις περιπέτειες του Φιρφίρη. Μάλλον δεν τον ξέρετε, οπότε να σας τον γνωρίσω. Είναι ένα τόσο δα ψαράκι, μικρό και σκανταλιάρικο. Η μαμά του η κυρία Φιρφιρομαμά, θα μας διηγηθεί τα κατορθώματα του Φιρφίρη και εμείς...

ΒιβλιοκριτικέςΠαιδική λογοτεχνία
ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟ ΝΕΡΟ & ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟ ΔΑΣΟΣ – Ευαγγελία Δεσύπρη
ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟ ΝΕΡΟ & ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟ ΔΑΣΟΣ – Ευαγγελία Δεσύπρη

ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟ ΝΕΡΟ & ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟ ΔΑΣΟΣ – Ευαγγελία Δεσύπρη

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Μικροί μου φίλοι, Άλλα δύο βιβλία με φύλλα εργασιών που αφορούν το περιβάλλον αυτή τη φορά, ήρθαν για να μας κρατήσουν συντροφιά και να εμπλουτίσουν τις γνώσεις μας. Νερό, αυτό το πολύτιμο αγαθό για την υγεία μας, ρέει σε όλο το βιβλίο....

Βιβλιοκριτικές
Συμφωνία ζωής, του Fredrik Backman
Συμφωνία ζωής, του Fredrik Backman

Συμφωνία ζωής, του Fredrik Backman

Ένας άντρας κι ένα κοριτσάκι παλεύουν με τον καρκίνο στο ίδιο νοσοκομείο. Η δύναμη και ο αυθορμητισμός του παιδιού του φέρνουν στον νου τη σχέση του με τον γιο του και αναλογίζεται τα λάθη που έκανε. Αν ήταν να θυσιάσεις τα πάντα, ολόκληρο τον εαυτό σου, τότε για...

Βιβλιοκριτικές
Οι ναυαγοί, της Ειρήνης Μαλαχτάρη
Οι ναυαγοί, της Ειρήνης Μαλαχτάρη

Οι ναυαγοί, της Ειρήνης Μαλαχτάρη

γράφει ο Πάνος Τουρλής Έξι παίχτες συμμετέχουν σ’ ένα τηλεοπτικό reality επιβίωσης σε ένα απομονωμένο νησί. Απολαμβάνουν τη θάλασσα, τον ήλιο, αγωνίζονται για το φαγητό τους, φτάνουν στα όριά τους. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά; Τα πάντα, αφού λόγω της οικονομικής...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου