24.09.2018

Υψώθηκαν οι αυταπάτες σαν γενναίοι ορειβάτες

ως τη στεφάνη τ’ ουρανού του ερμαφρόδιτου

εχθρού.

Ικέτευσα να σε γνωρίσω μα ήρθε η στιγμή να

κάνω πίσω.

Δε συμμερίζομαι τις σκέψεις που μαρτυρούν

τις επισκέψεις σε λυτρωμένους ουρανούς

τους αδιαπέραστους φρουρούς.

Οι ουρανοί βυθίσθηκαν σαν ξένα σώματα

χωρίσθηκαν μαρμάρωσε η φύση αρνήθηκε

να ζήσει

οι κύκλοι εξαφανίσθηκαν σε άλλα μέρη

εμφανίσθηκαν οι φυλακές ανοίχθηκαν

τους ουρανούς λυπήθηκαν.

Αν στεριώσεις την αγάπη με το τελευταίο δάκρυ

μην ξεχάσεις να ρωτήσεις γιατί ζουν οι αναμνήσεις.

Δε φοβήθηκες να δώσεις την αγάπη να σκοτώσεις

την ψυχή να φαρμακώσεις με σκουπίδια να τη σώσεις.

Πριν να γεννηθείς υπήρχαμε εμείς οι στέρφες

αδερφές του χάους οι δομές.

Δεν ξέρω τι να πω σταυρώνω τον θυμό

πασχίζω για να βγω στον στέρεο φλοιό.

Δεν ξέρω ν’ αγαπώ δεν ξέρω να μισώ

ενώνω την ζωή μου με τον μισό θεό.

Ιλαροτραγωδία η δική μου ιστορία

αναπόσπαστη αιτία από ξένη αμαρτία.

Μιλήσανε οι κόλακες με λόγια θαρρετά

ξεχάσανε πως είναι του χάους τρωκτικά

είναι οι στυλοβάτες μιας σήψης μυστικής

είναι οι τεχνοκράτες μιας πρόχειρης ζωής.

Εκλαϊκεύτηκε η φύσις της δόθηκε ζωή

ανέβηκε στ’ αστέρια εμέτρησε τη γη.

Μην περιμένεις να δακρύσεις τον χάρο

όταν συναντήσεις ξεσκέπασε τις αναμνήσεις

πριν στον ουρανό μιλήσεις.

Αρνήσεις αρνήσεις οι τέλειες διακρίσεις

οι θετικές ειδήσεις οι κόσμιες θελήσεις

οι επιβεβλημένες λύσεις που κρεουργούν

τις κρίσεις αυτοκτονούν τις φύσεις.

Οι βιόλες εξηράνθησαν τα γιούλια εμαράνθησαν

δεν είναι της στιγμής να πλάσω το εμείς.

Εμετικές ραδιουργίες συνωμοτούν με τις Πυθίες

αναμοχλεύουν τις κακίες πυροδοτούν τις φαντασίες.

Συνάντησε τον χάρο πριν έρθει η στιγμή

ν’ αφήσεις τα φτερά σου σε άνυδρη ζωή.

Τα τάλαντα του νου θα ρίξω στη φωτιά

θα δώσω την ψυχή μου ν’ αλλάξει τα δεσμά

θα βάλω αγγελία με νόημα κρυφό

να βγάλω την αγάπη από τον οχετό.

Δε θα μιλήσω πέραν της τρέχουσας σιωπής

θα κοιμηθώ στο σύμπαν ν’ ακούσω τους ιππείς

σημάδεψε με τώρα ιππότη Διγενή

πριν δώσω την ψυχή μου να σώσω τη ζωή.

Οι λέξεις δεν κατόρθωσαν να σπείρουν τον θυμό

οι σκέψεις επανόρθωσαν τον έναστρο ουρανό

βυθιστήκαμε στο χάος με ξεκούρδιστα μυαλά και

ορίσαμε το κάλλος σαν τυχαία σιγουριά.

Μαλώσανε οι καταιγίδες σαν είδανε τις

ναυαρχίδες να ρυμουλκούν τις αυταπάτες

σα χαμένους επιβάτες

λυγίσανε οι καταδίκες οι υπερκόσμιες

συνθήκες σαν κλείσανε οι μαύρες τρύπες

οι χειρωνακτικές εσθήτες.

Αλλότριοι θεοί σφραγίσανε τη γη

έδωσαν στους ανθρώπους την χαριστική βολή

συμβολικός θεός ο φταίχτης εαυτός

κήρυξε τις συνθήκες που έμεινε μισός

παντοτινός Θεός ο σταυρικός υιός

όρισε ποιοι θα είναι οι λέκτορες φωτός.

 

_

γράφει η Βασιλική Κουτσανδριά

Το σχόλιό σας είναι επιθυμητό!

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Satana Sum et Nihil Humanum a me Alienum Puto

Satana Sum et Nihil Humanum a me Alienum Puto

Τον είδα πρώτη φορά ένα βράδυ,Δεν είχε κέρατα, ούτε ουρά. Εγώ δεν υπογράφω συμβόλαιατου είπα τελικά,Δεν κάνω συμφωνίες με διαβόλους. Δεν ήρθα για συμφωνία.Ήρθα να σου δείξωότι την έχεις ήδη κάνει. Κάθε φορά που είπες δεν έχει σημασία,κάθε φορά που είπες δεν...

Γείτονες

Γείτονες

Κινείστε γύρω μου, σαν κομήτες, πλέκετε τους ιστούς σας, με αιχμαλωτίζετε στα δίχτυα σας, ανήμπορη με ακινητοποιείτε. Τραβάτε από τα υγρά μου, όχι για να ξεδιψάσετε, αλλά για να με δείτε να αργοπεθαίνω, από διαστροφή ή δεν υπάρχει διαστροφή στην ευωχία; Γλιστράτε πάνω...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Γείτονες

Γείτονες

Κινείστε γύρω μου, σαν κομήτες, πλέκετε τους ιστούς σας, με αιχμαλωτίζετε στα δίχτυα σας, ανήμπορη με ακινητοποιείτε. Τραβάτε από τα υγρά μου, όχι για να ξεδιψάσετε, αλλά για να με δείτε να αργοπεθαίνω, από διαστροφή ή δεν υπάρχει διαστροφή στην ευωχία; Γλιστράτε πάνω...

Πολύ μικρός ουρανός

Πολύ μικρός ουρανός

Μεγάλωσα πολύ για να ασφυκτιώ σε αυτόν τον ουρανό. Άλλοτε μπλε και άλλοτε γκρι. Άλλοτε γκρι και άλλοτε μπλε. Πολύ λίγος ουρανός για μένα. Και ας φαίνεται απέραντος για κάποιους. Τα πρόσωπα όλα ίδια στη πρώτη καλημέρα. Μα αποκαλύπτονται στη τελευταία καληνύχτα. ...

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Αν η πόρτα άνοιγε, θα έφευγες;

Φόβος Φοβάμαι.  Φοβάμαι πως θα ’ρθει εκείνη η μέρα που μονάχα θα υπάρχω, μα δεν θα ζω. Ένα χέρι πλησιάζει.Είναι κρύο.Φοβάμαι.Το χέρι που κάποτε αγκάλιαζε τις πληγές μου – ή έτσι νόμιζα, τουλάχιστον –τώρα έχει γίνει ένας βαρύς βράχος που προσπαθεί να με αφανίσει....

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου