Οι θαρραλέοι άνθρωποι δεν είναι αυτοί που πολέμησαν. Είναι αυτοί που θυσιάστηκαν, που έπνιξαν κρυφά την αβεβαιότητά σου με τις πράξεις τους. Δεν ζητάνε ένσημα, το χαμόγελό σου αναζητούν μοναχά. Οι θαρραλέοι άνθρωποι δε χτίζονται, γεννιούνται και τους αναγνωρίζεις απ’ το χαμόγελο. Λάμπει η καρδιά τους μέσα από αυτό, καθώς τα μάτια τους είναι τόσο κενά. Χάνονται στις σκέψεις τους και διασκεδάζουν με τη μιζέρια τους. Βάφουν τη νύχτα με το χρώμα των ματιών σου και χαζεύουν τον ουρανό ως τα ξημερώματα. Οι θαρραλέοι είναι εκεί, κι ας μην τους βλέπεις. Μονάχα η έλλειψή τους από τη ζωή σου σε κάνει να αντιληφθείς πόσα έχουν κάνει. Είναι υπεράνθρωποι, που χρωματίζουν αυτόν τον άχαρο γολγοθά που κρύβεις και ας είναι χαμένοι στο δικό τους λαβύρινθο. Ζουν το σήμερα, δεν υπάρχει αύριο. Φωτογραφίζουν κάθε στιγμή και χαράζουν κάθε σου λέξη στην ψυχή τους. Είναι ποιητές της νύχτας, άστεγοι από συντροφιά και η μαγεία λάμπει στα μάτια τους. Αυτοί οι θαρραλέοι δε θα γραφτούν στην ιστορία, άγνωστοι θα παραμείνουν, σαν Αόρατοι ήρωες της ζωής μας.

-

γράφει ο Μαρίνος Αχιλλέως

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!