Τα χείλη σου ‘γίναν πιο μακρινά
Κι απ’ τον Εγγύτατο του Κενταύρου.
Δεν πλανάσαι στο στερέωμα.
Εκεί βρισκόμαστε.
Σε άλλο έρεβος σε ψαύω.
Θες να κρυφτείς
Από τον Έρωτα
(Τι ύβρις, αλήθεια…)
Καμιά νεραϊδοσπηλιά
Δεν θα σου δώσει καταφύγιο.
Μόνο η φωτιά θα σε κρατήσει
Η δική σου.
Βλέπω την αντανάκλαση
Με σημαδεύει.
Θέλω να σου φωνάξω
Πως
Δεν θα σ’ αφήσω να χαθείς
Μες στις σκιές.
_
γράφει η Αριάδνη Πορφυρίου
Το σχόλιό σας είναι επιθυμητό!
0 Σχόλια