Γαλάζια μαλλιά πλεγμένα μ’ αρμυρίκια Όσο το καλοκαίρι τελειώνει αμφίρροπο Μετρά μορφές πίσω απ’ τον κρυστάλλινο τοίχο Σιγομουρμουρίζοντας τις οπτασίες που τρεκλίζουν Σφυρίζοντας αρωματισμένα λόγια. Δεν έζησα στο σπήλαιο, κι όμως μισοκλείνω Τα μάτια και τα χείλη που...

Διάφανη διάτρητη βραδιάΌπως εγώ.Ιόντα απόστασηςΕλλάμψειςΒαθύ ποτάμι χιλιομέτρωνΌσο απέχουν οι άνθρωποιΌσο ζυμώνεται η σκέψη.Στενός ορίζοντας πίσω μαςΜα οι γαλαξίες μπρος μας.Κόκκινοι γίγαντεςPulsarsΠανσπερμία αστέρωνΚαι ψυχών(Η μήπως είναι όλα αστρική...

Χώρα του θανάτου Μας φίμωσες Ακίνητους στη δίνη σου Φυγόκεντρους Αμετανόητους. Εγκλωβιστήκαμε στους στίχους Τα λιόδεντρα Τους ανήκοους λυγμούς της ήττας. Κομμένα μέλη αγαλμάτων Αυτό μας έκαναν. Κούρους στο λατομείο  Ημιτελείς. Θέλω πίσω  όχι τη ζωή μου Μα...

  Τα χείλη σου 'γίναν πιο μακρινά Κι απ' τον Εγγύτατο του Κενταύρου. Δεν πλανάσαι στο στερέωμα. Εκεί βρισκόμαστε. Σε άλλο έρεβος σε ψαύω. Θες να κρυφτείς Από τον Έρωτα (Τι ύβρις, αλήθεια...) Καμιά νεραϊδοσπηλιά Δεν θα σου δώσει καταφύγιο. Μόνο η φωτιά...

    Πάντα ερχόσουν μέσα στις σκιές Κι έλαμπε το σκοτάδι σου με πόνο. Πικρός που ήσουν… Σχεδόν Δυσσέας. «Καί μευ κλέος οὐρανόν ἵκει» Πάλευες τέρατα, θεούς, αντάρες[...] _ γράφει η Αριάδνη...