Ο ήλιος δύει
Τεράστιες οι σκιές
των μικρών ανθρώπων.
(Το πρωτότυπο έχει γραφτεί με πολυτονικό σύστημα αλλά για λόγους συμβατότητας έχει μεταφερθεί εδώ με χρήση του μονοτονικού)
Ένας από τους σκοπούς της ποίησης είναι να δημιουργεί εικόνες, ο ποιητής άλλωστε, σαν άλλος ζωγράφος, με λίγες λέξεις – πινελιές μπορεί να αναπαραστήσει ολόκληρες σκηνές στα μάτια του αναγνώστη του. Ο Γιώργος Γάββαρης το πετυχαίνει αυτό με τρόπο εξαιρετικό στην ποιητική του συλλογή «ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ» (ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ – ΑΘΗΝΑ 2016). Η γραφή του είναι ώριμη, λιτή και κρυστάλλινα νοηματοφόρα. Οι στίχοι του είναι σαφείς ως προς τη στόχευσή τους κι απολύτως ρεαλιστικοί. Ο ποιητής αποφεύγει να κάνει χρήση εντυπωσιασμών, προτιμά το ρεαλισμό και την ευθύτητα κι ανοίγει διάπλατα τον εσωτερικό του κόσμο και την οπτική με την οποία βλέπει τόσο το παρόν όσο και το παρελθόν στην ποιητική του συλλογή.
ΑΓΑΛΜΑ ΙΙ
Στη στροφή, ξαφνικά
εν’ άγαλμα με χαιρετά.
Χρόνια στη μοναξιά του
και τη δική μου
αμέσως αναγνώρισε.
(Το πρωτότυπο έχει γραφτεί με πολυτονικό σύστημα αλλά για λόγους συμβατότητας έχει μεταφερθεί εδώ με χρήση του μονοτονικού)
Μέσα στο καλαίσθητο βιβλίο, στο οποίο θα συναντήσει κανείς τη διαλεχτή εικονογράφηση της Χριστίνας Καραντώνη, θα συναντήσει ο αναγνώστης τους στίχους ενός εξαιρετικού ποιητή, οι οποίοι πραγματικά θα συνομιλήσουν μαζί του. Ποίηση ξεκάθαρη, χωρίς εξάρσεις, οι λέξεις και οι έννοιες είναι επιλεγμένες με εξαιρετική μαεστρία και συνθέτουν μια από τις καλύτερες ποιητικές συλλογές που έχουμε διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Δεν θα ήταν υπερβολή αν συστήναμε στους αναγνώστες της σελίδας κι αν τους παρακινούσαμε να αναζητήσουν και να αποκτήσουν τούτη τη συλλογή, που στη δική μας βιβλιοθήκη αποτελεί ένα από τα κοσμήματα που τη στολίζουν. Αισιοδοξούμε κι ευχόμαστε στο μέλλον να μελετήσουμε κι άλλα ποιήματα του Γιώργου Γάββαρη.
0 Σχόλια