Κοιτώντας μέσα στη φωτιά που σιγοτρίζει αναρωτιέμαι τι είναι για μένα τα Χριστούγεννα.

Χριστούγεννα για μένα είναι παιδιά χαρούμενα που λένε τα κάλαντα, που τρώνε γλυκά, που διαβάζουν χριστουγεννιάτικες ιστορίες, που πιστεύουν στον Αϊ Βασίλη, στα ξωτικά, στις νεράιδες, στους καλικάντζαρους και βουτηγμένα στην αστερόσκονη ενός παραμυθιού πίνουν ζεστές σοκολάτες.

Χριστούγεννα είναι εκκλησιά και ήχοι από χαρμόσυνες καμπάνες, ύμνους και δοξολογίες, μια όμορφη ιστορία για το μικρό Χριστό που ταπεινός γεννιέται σε μια φάτνη και δίνει αξία στους φτωχούς και καταφρονεμένους αυτής της γης, να αξιωθούν πρώτοι να τον αγγίξουν και να δεχτούν της ευλογίας του το χάδι.

Χριστούγεννα είναι γλυκά, μελομακάρονα και κουραμπιέδες και μπισκοτάκια σε σχήμα αστεριού ή έλατου ή άγγελου, πασπαλισμένα με τόνους άχνης και σπίτια που μοσχομυρίζουν και καλωσορίζουν επισκέπτες.

Χριστούγεννα είναι σπίτια στολισμένα και τραπέζια γιορτινά με κάθε είδους λιχουδιές καμωμένες με περισσή φροντίδα από χέρια στοργικά.

Χριστούγεννα είναι δώρα, πακέτα που ανοίγουν, χαρτιά που σκίζονται από ανυπόμονα χέρια, δώρα που δίνονται με αγάπη κι επιλέχθηκαν προσεκτικά γυρνώντας ώρες στα μαγαζιά.

Χριστούγεννα είναι οικογένεια και φίλοι και φιλιά κι ευχές, πολλές ευχές βγαλμένες απ’ τα βάθη της καρδιάς.

Χριστούγεννα είναι ένας κόσμος γαληνεμένος, όπου θα βασιλεύει παντού ειρήνη κι ο πόλεμος θα υπάρχει μόνο σαν κακή ανάμνηση σε βιβλία μαθητικά.

Χριστούγεννα είναι κυρίως αγάπη άδολη, αγνή, ολόθερμη για κάθε ανθρώπινο πλάσμα μα και για κάθε ζωντανό αυτής της πλάσης. Να πλημμυρίζει η καρδιά σου από αγάπη, ποτάμι να ξεχύνεται στους γύρω σου.

Χριστούγεννα είναι φροντίδα, ν’ απλώνεις το χέρι σε όποιον το χρειάζεται. Να δίνεις αγκαλιές ζεστές  κι αληθινές γιατί ο μικρός Χριστός, Άνθρωπε, φτωχός και κουρελιασμένος, κρυωμένος και παγωμένος είναι δίπλα σου. Πρόσφερέ του θαλπωρή και ζεστασιά!

_

γράφει η Άννα Μάλαμα

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!