Ακόμα μια περιπέτεια με ήρωα τον Ηρακλή Πουαρό μάς χαρίζει η πένα της συγγραφέως Sophie Hannah. Αυτή τη φορά, ο διάσημος ντετέκτιβ και ο επιθεωρητής Κάτσπουλ της Σκότλαντ Γιαρντ καλούνται να εξιχνιάσουν ένα Έγκλημα στον Λόφο της Αλκυόνης.

Ο Πουαρό και ο Κάτσπουλ ταξιδεύουν μέχρι τον εξοχικό ιδιωτικό οικισμό έπειτα από πρόσκληση του Ρίτσαρντ Ντέβονπορτ, η μνηστή του οποίου κατηγορείται για τη δολοφονία του αδελφού του. Ο Ντέβονπορτ είναι σίγουρος για την αθωότητά της και πιστεύει πως ο Πουαρό είναι ο πλέον κατάλληλος για να βρει στοιχεία που να το αποδεικνύουν. Όμως, του ζητά να μην αποκαλύψει σε κανέναν την πραγματική του ταυτότητα και τους λόγους της επίσκεψής του εκεί, οπότε οι δυο τους ταξιδεύουν ινκόγκνιτο.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, μια αναστατωμένη γυναίκα θα τραβήξει την προσοχή του Πουαρό, αφού ισχυρίζεται πως ένας άντρας την προειδοποίησε πως θα πεθάνει αν καθίσει σε μια συγκεκριμένη θέση και παθαίνει κρίση υστερίας όταν ανακαλύπτει πως αυτή η θέση είναι η μόνη ελεύθερη σε όλο το όχημα. Προκειμένου να συνεχιστεί ανεμπόδιστα το ταξίδι, ο Πουαρό αλλάζει θέση μαζί της και βρίσκεται να κάθεται δίπλα σε μια επίσης νεαρή, κακότροπη γυναίκα, που πιάνει κουβέντα μαζί του και του εξομολογείται πως έχει διαπράξει έναν φόνο. Ο Πουαρό ταράζεται, όμως δεν είναι σίγουρος πως του είπε την αλήθεια. Γι’ αυτό που είναι σίγουρος, όμως, είναι πως και οι δύο γυναίκες φέρονται παράξενα.

Φτάνοντας τελικά στον Λόφο της Αλκυόνης και στο σπίτι των Ντέβονπορτ, ο Πουαρό και ο Κάτσπουλ έρχονται αντιμέτωποι με μια οικογένεια που είναι κάθε άλλο παρά ενωμένη και κάθε μέλος της κρύβει τα δικά του μυστικά. Όμως η «κρυφή» τους ταυτότητα σύντομα αποκαλύπτεται και όλοι αλλάζουν συμπεριφορά απέναντί τους, γίνονται από καχύποπτοι μέχρι ολοφάνερα εχθρικοί. Επιπλέον, σύντομα εμφανίζεται ακόμα ένα πτώμα στο σπίτι των Ντέβονπορτ! Με το μοναδικό του ταλέντο στο να εκμαιεύει έντεχνα αυτό ακριβώς που θέλει από τον καθέναν, στην εξαγωγή συμπερασμάτων και φυσικά στην εξιχνίαση δύσκολων γρίφων, ο Πουαρό θα κληθεί να λύσει όχι μόνο το μυστήριο της δολοφονίας του Φρανκ Ντέβονπορτ, αλλά και εκείνο της άγνωστης γυναίκας που δολοφονήθηκε βάναυσα, και να οδηγήσει τους πραγματικούς ενόχους ενώπιον της δικαιοσύνης…

Με τη σειρά βιβλίων της με ήρωα τον Ηρακλή Πουαρό, η Sophie Hannah έχει αναλάβει όχι μόνο να δώσει μια νέα πνοή στον ήρωα της Agatha Christie, αλλά και να αναπλάσει την ατμόσφαιρα της «χρυσής εποχής» του noir που αποτυπώνεται στα βιβλία της δεύτερης. Κι αυτό το βιβλίο είναι ίσως η επιτομή όλου αυτού: ένα εξοχικό σπίτι, μια πλούσια οικογένεια με πολλά μυστικά, ένας -ή δύο ή και περισσότεροι- φόνοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του χεριού ύποπτοι, ένας δολοφόνος ανάμεσά τους, αναπάντεχες εξομολογήσεις, αληθινά και ψεύτικα άλλοθι, περίπλοκες σχέσεις… Και στη μέση όλων αυτών ο Πουαρό, έτοιμος να ανιχνεύσει κάθε αυθόρμητη κίνηση και λοξή ματιά, να παρατηρήσει κάθε ανεπαίσθητη γκριμάτσα, ακούσια συμπεριφορά και τις αντιδράσεις του καθενός μπροστά σε μια νέα υπόνοια ή αποκάλυψη. Όλα αυτά συνιστούν κομμάτια ενός παζλ, τα οποία με επιμέλεια και προσοχή συλλέγει ο έμπειρος ντετέκτιβ, ώστε να τα ενώσει με μαεστρία και να σχηματίσει ολόκληρη την εικόνα, ώστε να βγάλει τα συμπεράσματά του και να φτάσει στη λύση του γρίφου.

Από τους χαρακτήρες του βιβλίου, ξεχωρίζει φυσικά η επιβλητική φιγούρα του Ηρακλή Πουαρό – δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει και αλλιώς, αφού είναι ο αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής. Δίπλα του, ο επιθεωρητής Κάτσπουλ φαίνεται πολύ… ρεαλιστικός, ανθρώπινος, σίγουρα υποδεέστερος, αλλά όχι περιττός. Ο ρόλος του -εκτός από εκείνον του αφηγητή της ιστορίας- είναι κυρίως να συντροφεύει τον Πουαρό, να είναι εκείνος με τον οποίο ο ντετέκτιβ εξασκεί το μυαλό του, στον οποίο παραθέτει τις διαπιστώσεις του και δηλώνει φωναχτά τις σκέψεις του. Ταυτόχρονα, καταφέρνει να του προσφέρει τα εναύσματα και τα ερεθίσματα που χρειάζεται πολλές φορές κάποιος από ένα τρίτο πρόσωπο. Πάνω απ’ όλα, είναι ένας άνθρωπος που ο Πουαρό εκτιμά και σύντροφος στην περιπέτεια. Οι υπόλοιποι χαρακτήρες απαρτίζουν έναν καμβά προσωπικοτήτων και συμπεριφορών. Εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους, αλλά σίγουρα ενδιαφέροντες, κρύβουν ο καθένας το δικό του παρελθόν και, είτε γίνουν αγαπητοί είτε μισητοί στον αναγνώστη, σίγουρα καταφέρνουν να τραβήξουν την προσοχή του. Επιπλέον, άπαντες αποτελούν τον στενό κύκλο των υπόπτων, αφού η έρευνα φέρνει στο φως στοιχεία που δίνουν στον καθέναν από αυτούς κίνητρο για φόνο.

Η γραφή είναι προσεγμένη και ατμοσφαιρική, καταφέρνοντας να αποδώσει το ύφος της εποχής στην οποία εκτυλίσσεται -τον Φεβρουάριο του 1931- αλλά και το γενικότερο ύφος των ιστοριών του Πουαρό. Καταφέρνει να μεταφέρει τον αναγνώστη στον Λόφο της Αλκυόνης, να τον «μπάσει» στην έπαυλη των Ντέβονπορτ και να τον κάνει σκιά του Πουαρό, αόρατο σύντροφό του και μάρτυρα στα τεκταινόμενα. Εδώ, τίποτα δεν αναφέρεται τυχαία· το καθετί αποτελεί ένα εν δυνάμει στοιχείο που κάτι θα προσθέσει στην επίλυση του γρίφου. Συνεπώς, οφείλει ο αναγνώστης να δώσει προσοχή σε ό,τι αναφέρεται, στα αφηγηματικά και τα διαλογικά μέρη εξίσου, ώστε να καταφέρει να συγκεντρώσει όλες τις ψηφίδες που απαρτίζουν το μωσαϊκό αυτής της υπόθεσης.

Το Έγκλημα στον Λόφο της Αλκυόνης είναι ένας έξυπνος γρίφος κλειστού δωματίου, που κρύβει πολλά περισσότερα απ’ όσα δείχνει εξαρχής. Μόνο στο τέλος, όταν πια έχουν αποκαλυφθεί όλα, φαίνεται στο σύνολό της η μαεστρία με την οποία στήθηκε η όλη πλοκή και το πώς κάθε βήμα ήταν προμελετημένο ώστε να οδηγήσει ακριβώς εκεί: στην επίλυσή του αινίγματος. Ένα βιβλίο με την αίγλη του κλασικού και την πινελιά του μοντέρνου, που αξίζει να διαβαστεί από φανατικούς της Christie και μη.