Κώστας Θερμογιάννης
εκδόσεις “τοβιβλίο”
ISBN: 978-618-81493-7-3

Με μία νέα συλλογή διηγημάτων ο Κώστας Θερμογιάννης επανέρχεται στα οροπέδια της λογοτεχνίας. Στο ίδιο πνεύμα με τον «παράδρομο στο χρόνο» κεντρικό του θέμα παραμένει ο Άνθρωπος. Ο συγγραφέας με το “δάσκαλο και τον καθρέφτη” μας ταξιδεύει στο βάθος της ψυχής.

Η συλλογή μπορεί να χωριστεί σε δύο μέρη. Στην πρώτη εντάσσονται επτά διηγήματα Κεντρικό θέμα της είναι οι επιλογές των ανθρώπων, η συνείδηση και η συγχώρεση.  Οι ήρωες καλούνται κάθε φορά να πάρουν σημαντικές αποφάσεις μέσα σε ένα αυστηρό πλαίσιο αναφοράς. Η συνείδηση καθίσταται αναπόσπαστο κομμάτι κι οδηγός της ψυχής, ως κινητήριος δύναμη, ως δικαστής, θεατής μιας ζωής που περνά… Οι ήρωες αναρωτιούνται, προβληματίζονται, κάνουν επιλογές που άλλοτε τους οδηγούν στο μονοπάτι που είχαν προγραμματίσει κι άλλοτε όχι. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τον αναγνώστη του βιβλίου.

Η δεύτερη ενότητα περιλαμβάνει έξι ιστορίες σε ζεύγη, φαινομενικά ασύνδετες, οι οποίες όμως πραγματεύονται την ίδια ιδέα από διαφορετική οπτική -εκ διαμέτρου αντίθετη. Πρόκειται για μία ευρηματική λογοτεχνική προσέγγιση. Ο αναγνώστης του βιβλίου αντιμετωπίζει το θέμα μέσα από διαφορετικές προσεγγίσεις σκηνικού και προσώπων. Μικρά καθημερινά πράγματα που συχνά προσπερνάμε, που θέτουμε σε δεύτερη μοίρα. Έτσι, ασυνείδητα συνειδητοποιεί πόσο σημαντικές είναι αυτές οι λεπτομέρειες και πόσο, τελικά, υποδεέστερα είναι πολλά από εκείνα που θεωρούμε “σημαντικά”.

Κοινό σημείο είναι ο άνθρωπος και οι επιλογές του. Ο διηγηματογράφος εκθέτοντας μικρές ιστορίες κάνει τον αναγνώστη κοινωνό των προβληματισμών του, χωρίς να κουράζει.

Ο κοινωνικός περίγυρος των διηγημάτων του Θερμογιάννη έχει μεγάλη ποικιλία. Οι εικόνες εναλλάσσονται από το μοναστηριακό βίο μέχρι σκηνικά πολέμου, από την οικογενειακή γαλήνη μέχρι τους πολύβουους αστικούς δρόμους. Με ζωντάνια και ρεαλισμό -άλλοτε με ύφος αστυνομικής νουβέλας, άλλες φορές κινούμενος στη χριστιανική φιλολογία και κυρίως στην κοινωνική λογοτεχνία- διαμορφώνει το δικό του πλούσιο σκηνικό.

Και αυτό που οφείλουμε να υπογραμμίσουμε είναι η απόσταση που διατηρεί η συλλογή από τα άμεσα κοινωνικά βιώματα. Ξεπερνώντας το σύγχρονο απαισιόδοξο κοινωνικό σκηνικό, ο συγγραφέας προσπαθεί μέσα από τη λογοτεχνία να προβληματίσει χωρίς να ηθικολογεί. Με τη συγγραφική δυναμική μιας πλούσιας γλώσσας, καταφέρνει όχι μόνο να φτιάξει ένα όμορφο σύνολο, πλούσιο σε εικόνες, μα να τέρψει και να προβληματίσει, χωρίς να κουράζει τον αναγνώστη αφήνοντας τελικά άριστες εντυπώσεις.