“…ένας κάλπικος και καταπιεσμένος συγγραφέας ή ποιητής, δε μπορεί να μεταδώσει κανένα μήνυμα” – Μάχη Τζουγανάκη

(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος)

….στη σημερινή δημοσίευση της λογοτεχνικής δράσης «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» θα γνωρίσουμε την συγγραφέα και ποιήτρια Μάχη Τζουγανάκη , την οποία και ευχαριστώ για την τόσο περιεκτική της συνέντευξη!

Ας μάθουμε  λοιπόν περισσότερα στοιχεία για την προσωπικότητά της, πριν προχωρήσουμε στις απαντήσεις που έδωσε στις 10 από τις 15 ερωτήσεις που της δόθηκαν και είχε δικαίωμα να επιλέξει.

Βιογραφικό Μάχης Τζουγανάκη: Από τότε που με θυμάμαι, μουντζουρώνω τα χαρτιά. Η πένα μου το εισιτήριό μου για «όπου». Στο tovivlio.net ήρθα επισκέπτρια και έγινα οικοδέσποινα. Αυτό θα πει ευτυχισμένη συνεργασία! Κάνοντας επιμέλειες κειμένων, τρέφομαι από τις ψυχές των άλλων και από το μεγαλείο της δικής τους πένας, για να φορτίζω τη δική μου. Διηγήματα και ποιήματά μου υπάρχουν στις τέσσερις πολύ επιτυχημένες μας συλλογές: «Μια εικόνα…1000 λέξεις» Α&Β τόμος, στις «Τρενογραφίες» και στις ολόφρεσκες “Ιστορίες Μπονσάι”. Κείμενά μου επίσης “κρεμαστήκαν” στους μήνες του εξαιρετικού Καλλιτεχνικού ημερολογίου της σελίδας τόσο το 2015 όσο και το 2016. Το Μάιο του 2015, εκδόθηκε και η πρώτη προσωπική συλλογή διηγημάτων μου «23&1 σταθμοί», για να μου επιβεβαιώσει ότι τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα αρκεί να τους φερόμαστε με αγάπη. Το μέλλον κρύβει καινούριους στόχους, νέες συλλογές και ένα μυθιστόρημα που όλο μου ξεγλιστρά και όλο επιστρέφει πιο σίγουρο…

Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς και Ποιητές

1. Γιατί γράφεις;

Ξυπνάς το πρωί. Ανοίγεις τα μάτια. Ανοίγεις τα παράθυρα. Παίρνεις μια ανάσα. Ξημέρωσε λες. Αρχίζουμε, σκέφτεσαι. Εγώ προσθέτω άλλη μία κίνηση. Ξυπνάω το πρωί.  Ανοίγω τα μάτια. Ανοίγω τα παράθυρα. Παίρνω μια ανάσα. Παίρνω μια πένα. Ξημέρωσε λέω. Αρχίζω… Γι’ αυτό γράφω. Γιατί είναι κομμάτι της δικής μου καθημερινότητας. Μέρος της αναπνοής μου. Σημάδι της ύπαρξής μου. Σημείο χρονικό, χωρικό στη μέρα μου. Να το θυμάμαι. Να με θυμάται.

2. Για ποιους λόγους θα συμβούλευες κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει;

Ο λόγος είναι καθαρά εσωτερικός για να γίνει κανείς είτε ποιητής είτε συγγραφέας. Ξεκινά από μια εσωτερική ανησυχία. Μια ανάγκη εξωτερίκευσης των σκέψεων. Βασικά, σε τρώει η πένα. Εγώ ας πούμε από πολύ μικρή, με θυμάμαι να γράφω σε χαρτάκια, χαρτοπετσέτες, ημερολόγια, λευκώματα, όπου. Ακόμα και σε ευχετήριες κάρτες, έγραφα διαφορετικά από τους άλλους!

Ο λόγος για να το αποφύγει κανείς ενώ το αγαπά, είναι αν δεν έχει συμβιβαστεί με το κομμάτι της έκθεσης της ψυχής του. Όσο κι αν κρύβεται πίσω από ιστορίες και λέξεις, θα έχει πάντα μια αλήθεια να παλεύει στο αν θα την εξωτερικεύσει ή όχι με τη γραφή του. Αν ο φόβος της έκθεσης υπερτερεί, δε θα γίνει ποτέ αληθινός. Και ένας κάλπικος και καταπιεσμένος συγγραφέας ή ποιητής, δε μπορεί να μεταδώσει κανένα μήνυμα, ούτε να αποκτήσει συνοδοιπόρους αναγνώστες.

3. Ποιο είδος γραφής αγαπάς να υπηρετείς και για ποιο πιστεύεις πως δεν έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, διάθεση και γνώσεις για να συνεισφέρεις;

Η πένα μου κάνει τραμπάλα ανάμεσα στην ποίηση και τη συγγραφή. Πολλές φορές τη συγγραφή την παντρεύω με ποίηση. Την ποίηση την αγαπώ από τότε που γεννήθηκα και θα την υπηρετώ μια ζωή. Είμαι σίγουρη για αυτό. Αγαπώ όμως πολύ και τα διηγήματα. Κι αυτό γιατί μέσα σε ελάχιστες σελίδες συμπυκνώνω τις ιστορίες των ηρώων μου, τα προβλήματά τους, τις αποφάσεις που παίρνουν. Αρχή μέση και τέλος καταδιώκονται από έναν γρήγορο ρυθμό και από τις ίδιες τις σελίδες! Μου αρέσει να ανατρέπω συχνά τις ιστορίες μου στο τελείωμά τους. Και αυτή η κίνηση είναι πιο αποδοτική στη φόρμα των διηγημάτων. Ακόμα και το μυθιστόρημα που γράφω αυτόν τον καιρό, αποτελείται από σχεδόν αυτοτελείς ιστορίες ανά κεφάλαιο! Δε θα μπορούσα να με φανταστώ να γράφω εύκολα ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, καθότι δε διαθέτω αυτό που λένε «αστυνομικό δαιμόνιο» , ούτε  κάποιο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας.  Αγαπώ να αναφέρομαι σε υπαρκτές κοινωνικές καταστάσεις με ήρωες καθημερινούς.

4. Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

Συμπάθα με, αλλά κανένα από τα τρία δε με καλύπτει! Οι αναγνώστες για μένα είναι… παρέα. Μου αρέσει να νιώθω ότι γίνονται οι ήρωες των κειμένων μου. Να βρίσκουν κοινά στοιχεία σε ένα ποίημα μου. Να συναισθάνονται. Με αυτήν την τοποθέτηση τους καλώ «φίλους» μου. Κάνουν παρέα στα σκοτάδια μου. Τριγυρνάνε μαζί μου στις σελίδες. Αγαπάνε, λυπούνται, θυμώνουν. Έτσι δεν κάνουν και οι φίλοι μας;

5. Ποια λογοτεχνική ερώτηση μισείς να σου κάνουν και γιατί;

Την ερώτηση «ποια λογοτεχνική ερώτηση μισώ να μου κάνουν και γιατί»! Χαχα… Αστειεύομαι! Νομίζω αυτή που μου ζητά τους λόγους που θα έπαυα ποτέ να γράφω. Είναι κάτι που δε θα απαντήσω ποτέ. Δε βρίσκω τους λόγους… καταλαβαίνεις.

6. Με άριστα το 10, πού κατατάσσεις την συγγραφική σου ικανότητα και γιατί;

Ζητάς κάτι πολύ δύσκολο για ένα άτομο σαν κι εμένα. Δε μπορώ να με βαθμολογήσω. Δε μου άρεσαν ποτέ οι βαθμολογίες. Μαθήτρια με βραβεία και επαίνους και λοιπά και όμως ποτέ δε συμπάθησα το σύστημα βαθμολόγησης. Θεωρώ ότι έχω μια πένα καλή που θέλω σιγά σιγά να την κάνω καλύτερη. Αυτό μόνο.

7. Έχεις μόνο συμπάθειες ή και αντιπάθειες στους λογοτεχνικούς κύκλους; Ποια η αιτία αυτών;

Δε μπορούν να σε συμπαθούν όλοι, ούτε να σε αντιπαθούν όλοι. Το ίδιο ισχύει και για εσένα ως προς τους άλλους. Οι συγγραφείς είναι άνθρωποι. Και οι λογοτεχνικοί κύκλοι δεν παύουν να είναι κοινωνικοί κύκλοι. Θα ήταν αδύνατον να μην υπήρχαν και τα δυο. Μεταξύ μας, το να με αντιπαθεί κάποιος στους λογοτεχνικούς κύκλους με κάνει να νιώθω πιο δυνατή. Είναι μερικές… αντιπάθειες που σου αποδεικνύουν πως αυτό που κάνεις το κάνεις αρκετά καλά…!

8. Ανέφερε τρείς χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σου για τους οποίους είσαι υπερήφανος/η και άλλους τρείς για τους οποίους όχι.

Είμαι ανήσυχος άνθρωπος και αυτό με έχει κάνει να οδηγηθώ σε πολύ όμορφα μονοπάτια, όπως το μονοπάτι της συγγραφής, της ποίησης, της φωτογραφίας.  Η ανάγκη μου επίσης να επικοινωνώ με τους ανθρώπους, με έχει κάνει να κερδίζω φίλους καινούριους. Η ευγνωμοσύνη μου είναι νομίζω το κομμάτι που περισσότερο αγαπώ πάνω μου. Το να μην παραβλέπω κάποια πράγματα που άλλοι θεωρούν δεδομένα. Να μπορώ να λέω ευχαριστώ με την καρδιά μου και να συντηρώ σχέσεις που ομορφαίνουν τη ζωή μου. Είμαι όμως τρομερά ανυπόμονος άνθρωπος κι αυτό δρα καμιά φορά ανασταλτικά ακόμα και στο συγγραφικό μου έργο.  Επίσης, είμαι υπερβολικά ενθουσιώδης με  οτιδήποτε νέο εμφανιστεί στη ζωή μου, πέφτω με τα μούτρα και τα σπάω καμιά φορά! Μπλέκω επίσης με πολλά πράγματα και προσπαθώ να σπάσω το φράγμα του χρόνου για να τα προλάβω! Κι επειδή αυτό… δεν είναι και τόσο εφικτό… φτάνω σε προσωπικά όρια εξάντλησης!

9. Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάσαι για την καριέρα σου και το ομορφότερο όνειρό που σου έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάς να συμβεί στο μέλλον;

Δεν ξέρω. Ίσως το να συμβεί κάτι τόσο δυνατό στη ζωή μου που να εμποδίσει την πένα μου να γράψει. Να κλειδώσουν τα λόγια μου δηλαδή. Αυτό θα προκαλούσε αφόρητη συσσώρευση. Το ομορφότερό μου όνειρο έχει πραγματοποιηθεί. Αλλά δεν έχει να κάνει με το συγγραφικό μου έργο! Χαχα…  Έχω ένα όνειρο. Να μπορώ κάποτε, να έχω τη συγγραφή μου ως βασικό επάγγελμα ώστε να μοιράζω καλύτερα τους χρόνους μου. Θα κέρδιζα σίγουρα περισσότερες ώρες ύπνου…!

10. …και η ώρα σου να ανταποδώσεις την…. ιερή εξέταση που πέρασες από αυτή την ανακριτική συνέντευξη! Κάνε μια δική σου, λογοτεχνική ερώτηση-ταμπού για κάτι που θα ήθελες να μάθεις για τον δημιουργό αυτού του ερωτηματολογίου!

Είσαι τρομερά ανήσυχος άνθρωπος, δημιουργικός με ανεξάντλητη θετική ενέργεια και αυτό το αγαπώ και το θαυμάζω. Πώς κρατάς τις ισορροπίες; Ποιο είναι δηλαδή το μυστικό αυτής της θετικότητας στη ζωή σου;

Θεόφιλος Γιαννόπουλος: ….χμ, ομολογώ πως η ερώτησή σου με στρίμωξε Μάχη! Δεν γνωρίζω αν έχω πραγματικά όλ’ αυτά τα στοιχεία που μου καταλογίζεις, όμως εάν υπάρχει ένα μυστικό σε όσα κάνω, τότε αυτό το γνωρίζεις και το βιώνεις καλύτερα από εμένα, μιας και ξέρω πως έτσι είναι και ο δικός σου τρόπος ζωής! Κινητήριος μοχλός πιστεύω πως είναι η αγάπη για την ζωή και τους συνανθρώπους μας, που αποτυπώνεται με όλη μας την εξομολογητική αφιέρωση στην λογοτεχνία, γυρνώντας παράλληλα την πλάτη σε οτιδήποτε ψεύτικο που μπορεί να σημαίνει αυτοπροβολή ή αυτοδιαφήμιση. Γιατί ό,τι είναι αληθινό και βγαίνει από τη ψυχή, δεν «φωνάζει» για να το αγκαλιάσουν οι άνθρωποι. Η αποδοχή στην καρδιά των αναγνωστών συμβαίνει αυθόρμητα. Ο χρόνος άλλωστε είναι και ο καλύτερος κριτής για τις πράξεις μας…

Αν είσαι συγγραφέας, ποιητής, αναγνώστης ή κριτικός βιβλίων, τότε σε καλούμε σε μια προσωπική λογοτεχνική συνέντευξη-ταμπού στην στήλη ”Θάλασσα ιδεών”!

Για να σας αποσταλεί  το ερωτηματολόγιο  επικοινωνείτε μαζί μου στο προφίλ www.facebook.com/giannopoulos.theofilos ή στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο [email protected] με τίτλο  θέματος: «Μιλάμε για τη λογοτεχνία» συμπληρώνοντας την λέξη «Συγγραφέας», «Ποιητής» , «Αναγνώστης» ή «Κριτικός βιβλίων», ανάλογα με την ιδιότητά σας.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την συμμετοχή.

Ελάτε να βάλουμε όλοι μας από ένα λιθαράκι ώστε ο λογοτεχνικός κόσμος να γίνει ακόμη ομορφότερος!

Με όλη μου τη θετική ενέργεια

Θεόφιλος Γιαννόπουλος

Κράτα το