-Χτες είδα στον ύπνο μου έναν εφιάλτη. Ήμουν, λέει, σφηνωμένος σ’ ένα στενάχωρο φέρετρο. Πρέπει να υπάρχει άνεση για να νιώθουμε καλά. Και στο θάνατο, όπως στη ζωή. Δεν είναι σωστό να σε θάβουν δυο μέτρα στη γη σ’ ένα φέρετρο μικρότερο, όπου δεν μπορείς ούτε καν ν’ αναπνεύσεις….
Αυτός είναι ο Ζήσης. Κάθε φορά που πίνει λίγο παραπάνω κάπως τα καταφέρνει και στρίβει τη συζήτηση στο θάνατο. Ένα θέμα που οι περισσότεροι από μας αποφεύγουμε να πιάσουμε στο στόμα μας κι όταν το κάνουμε, λόγω κάποιας απώλειας, μας προξενεί εφίδρωση και ταχυπαλμία.
-Προφανώς κοιμήθηκες πάλι με τα παπούτσια, τον ειρωνεύτηκε ο Αμβρόσιος.
Γέλασαν οι παρευρισκόμενοι.
-Μπορείτε να με ειρωνεύεστε όσο θέλετε αλλά σ’ ένα στενό φέρετρο, ακόμα και στον Παράδεισο να σας στείλουν, θα ζείτε την κόλαση.
Ακολούθησε οχλαγωγία. Ο μπάρμαν κέρασε στην παρέα σφηνάκια κι ο dj έβαλε στη διαπασών το χαρμόσυνο άσμα του Ζωγράφου. (1)

“Εις το φέρετρο θα έμπω
και στο μνήμα της θα μπω
να με θάψουν νεκροθάφται
με αυτήν που αγαπώ.
Μαύρα, φίλοι μου, να βάλτε
τρέξατε να βρείτε ψάλται
ευρίσκομαι νεκρός
πεθαμένος και νεκρός.
Ψάλται και κανδηλανάφται
το κορμί μου αναπαύτε,
κλαύσατε πικρώς”

Τον Ζήση τον γνώρισα εδώ, στο “Χάμτυ Ντάμπτυ”. Δεν θυμάμαι πως έγινε μέλος της παρέας μας. Αργότερα μάθαμε πως ήταν εφοριακός. Αυτό δημιούργησε μια πρόσκαιρη αμηχανία στην παρέα αλλά την ξεπεράσαμε γρήγορα όταν συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό μεταφράζεται σε πλεονέκτημα. Ο Ζήσης, προκειμένου να εξαγοράσει τη φιλία μας, μας έδινε χρήσιμες συμβουλές για το πώς θα μειώσουμε τη φορολογία εισοδήματος και πώς θα δικαιολογήσουμε σκοτεινές οικονομικές συναλλαγές.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Ζήσης Γεράσης και τα παρατσούκλια του Τεφλόν(2) ή Μεζούρας(3). Από τους ελέγχους που διενεργούσε σε καταστήματα, επιχειρήσεις κι άτομα δεν ζητούσε ποτέ φακελάκι. Προτιμούσε να πληρώνεται σε είδος. Έτσι δεν κινούσε υποψίες χρηματισμού αλλά μείωσε τις δαπάνες διαβίωσής του δραματικά, αφού έτρωγε, ντυνόταν, διασκέδαζε και ψώνιζε χωρίς να πληρώνει. Ήταν αρκετά προσεκτικός, ώστε να μη γίνεται φορτικός στους ελεγχόμενους. Γευμάτιζε σε διαφορετικά εστιατόρια, ψώνιζε από διαφορετικά μαγαζιά κλπ., πάντα με μέτρο, χωρίς να γίνεται υπερβολικός, ώστε να προκαλέσει αντιπάθειες ή αγανάκτηση απ΄τους ιδιοκτήτες, μ’ εξαίρεση στο ‘’Χάμπτυ Ντάμπτυ’’, όπου πάντα πλήρωνε μετρητά για να διατηρήσει την κάλυψή του στους φίλους του. Έτσι ο μισθός του έμενε σχεδόν ατόφιος αλλά και σ’ αυτή την περίπτωση δεν έβαζε στην τράπεζα όλα του τα λεφτά παρά μόνο ένα μικρό μέρος για να φαίνεται ότι έχει έξοδα διαβίωσης. Τα υπόλοιπα τα φύλαγε μετρητά κάπου αλλού. Αρκετά αργότερα μάθαμε πως τα έβαζε μέσα σ’ ένα φέρετρο. Καλά ακούσατε. Σ’ ένα φέρετρο. Ήταν το δώρο του από τον δήθεν έλεγχο που έκανε σ’ ένα μεγάλο γραφείο κηδειών. Ο ιδιοκτήτης προκειμένου να γλυτώσει το τεράστιο πρόστιμο του πήρε τα μέτρα, με μια μεζούρα, αυτοπροσώπως. Έτσι ο Ζήσης, απέκτησε ένα βαρύ φέρετρο από ατόφιο ξύλο βελανιδιάς κι όχι από MDF ή άλλες τέτοιες φτηνές αηδίες, λακαριστό, χρώματος σκούρο καφέ, με ενισχυμένη εσωτερική επένδυση, επίχρυσα χερούλια κι ειδική ανάρτηση στο άνοιγμα του καπακιού. Κανονικά έπρεπε να πάρει ένα L, αλλά ο ιδιοκτήτης του πρότεινε να πάρει το XL, για την περίπτωση που θα έβαζε λίγα κιλά στο μέλλον. “Σημασία έχει η άνεση” του είπε, “ακόμα και στο θάνατο”.
Ο Ζήσης ήταν πολύ ευχαριστημένος από αυτό το γεγονός. Θα επιθυμούσε μάλιστα να σχεδιάσει ο ίδιος όλη την νεκρική του τελετή, αλλά αντιλαμβανόταν, δυστυχώς, ότι αυτό δεν περνούσε εξ’ ολοκλήρου απ’ το χέρι του.
Αρχικά τοποθέτησε το φέρετρο σε κοινή θέα στο λίβινγκ – ρουμ, αλλά λόγω του ότι ξεμύτισαν κάτι φήμες, ότι δήθεν είναι νεκρόφιλος, το μετακίνησε στο δωμάτιο υπηρεσίας και το χρησιμοποιούσε σαν χρηματοκιβώτιο, αφού προσέθεσε μεντεσέδες και κλειδαριά ασφαλείας.
Ο Ζήσης ήταν έξτρα λαρτζ καρδιά. Γενναιόδωρος άνθρωπος. Κι αυτή του η συνήθεια, να μην ζητάει μετρητά αλλά μόνο είδος, τον έκανε περιζήτητο μεταξύ των επιχειρήσεων και των εταιριών. Όλοι επεδίωκαν με κάθε τρόπο, αν επρόκειτο να ελεγχθούν, να ελεγχθούν απ’ αυτόν. Παρ’ όλα αυτά, ο άνετος τρόπος ζωής του δεν διέφυγε της προσοχής των ανωτέρων του. Πάντοτε όμως, από τους ελέγχους που του έκαναν, έβγαινε Τεφλόν.
Και να που τώρα, ήγγικεν η ώρα να περιγράψουμε την τελευταία σκηνή του δράματος, γιατί είναι άγνωστες οι μονομερείς βουλές αυτού του Κυρίου. Έτσι ένα βράδυ, ενώ γιορτάζαμε τα πεντηκοστά του γενέθλια στο “Χάμπτυ Ντάμπτυ” όλα κερασμένα, κι αυτός ανέπτυσσε τις θεωρίες του για την ποιότητα του θανάτου που μας αξίζει, έπεσε με ιλιγγιώδη ταχύτητα πάνω σ’ ένα χοντρό εγκεφαλικό που τον έριξε σε κώμα για μια βδομάδα, πριν αποχαιρετήσει τα επίγεια για το τελευταίο του ταξίδι.
Τον έθαψαν στο φέρετρο που απόκτησε, λόγω όμως του ότι στο μεταξύ έβαλε αρκετά κιλά, περισσότερα απ’ όσα προέβλεψε, προκειμένου να χωρέσει σ’ αυτό, αναγκάστηκαν να τον στριμώξουν, αφαιρώντας μάλιστα ακόμα και την αναπαυτική εσωτερική επένδυση. Έγινε ακριβώς όπως φοβόταν στον εφιάλτη του. Έφυγε για όπου – δεν έχει τόση σημασία – μέσα σε μια κόλαση. Σφηνωμένος σ’ ένα στενάχωρο φέρετρο, χωρίς καμία απολύτως άνεση.

Στην κηδεία του ήμασταν άπαντες παρόντες.
-Τι ειρωνεία. Ο Μεζούρας, έπρεπε να πάρει το XXL, σχολίασε ο Αριστείδης, αφού τον ασπάστηκε στην εκκλησία πριν τον ενταφιασμό.
-Δεν είναι η μόνη ειρωνεία, πρόσθεσε στοχαστικά ο Αμβρόσιος. Προσέξατε κάτι; Το ρολόι που του φόρεσαν στο χέρι του, είναι αυτό που φορούσε πάντα, το ψηφιακό.
-Ε, και… αναρωτήθηκαν οι υπόλοιποι.
-Τι ε και; Το ψηφιακό ρολόι, σε αντίθεση μ’ ένα κανονικό με δείκτες, μετράει μόνο τον χρόνο που πέρασε κι όχι τον χρόνο που μας απομένει.

(1) Οι Νεκροθάπται – Γιώργος Ζωγράφος * Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος * Στίχοι: Μέντης Μποσταντζόγλου (Μποστ)…
(2) Αυτός που καταφέρνει να βγαίνει αλώβητος από δυσκολίες και κρίσεις. Που πάνω του δεν κολλάει λάθος ή παρανομία, όπως τίποτα δεν κολλάει πάνω στο υλικό τεφλόν.
(3) Ο Μυτιληνιός κοροϊδευτικά. Ο τύπος που έχει γεννηθεί και διαμένει στη Λέσβο. Φημολογείται ότι το παρατσούκλι αυτό εμπνεύστηκε όταν χτιζόταν το αεροδρόμιο της Λέσβου γιατί όταν οι ντόπιοι κληθήκαν εθελοντικά να σκάψουν στα έργα πήγαν όλοι εξοπλισμένοι με γκασμάδες και κανένας με οποιοδήποτε άλλο εργαλείο.

_

γράφει ο Νίκος Γιαννόπουλος
Σκηνοθέτης -Παραγωγός