Αγαπώ ένα φίλο τρελό
που τις νύχτες
τα άστρα μού τάζει
και το χάρτη
της ψυχής μου αλλάζει
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που σβήνει με γόμα,
της ζωής μου τα λάθη
και μου βγάζει
χωρίς να πονέσω
της καρδιάς το αγκάθι.
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
που αντιγράφει
του καιρού τα κιτάπια
και πετά στα σκουπίδια
της ζωής μου τα σάπια
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που μου λέει
πως… «παίζει στο πιάνο
τραγούδια για εσένα»
αγαπώ ένα φίλο τρελό
και μαζί του
αγαπάω κι εμένα.
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
που στα μάτια του
η αγάπη ανθίζει
και τη ρόδα
του κόσμου γυρίζει
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που τιμά
τη δική μου σιωπή
και κρατά μυστικά
τα κρυμμένα
που έχουμε πει.
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
που γελά δυνατά
και ξορκίζει τη λύπη
που ποτέ δεν μ’ αφήνει
και ποτέ του, δε λείπει
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που ανάβει τσιγάρο
και μοιάζει φουγάρο
και απλώνει
στο δικό μου μπαλκόνι
της ψυχής του
το τρύπιο σεντόνι.
Αγαπώ ένα φίλο τρελό
του ουρανού ερημίτη
που μπερδεύει
τα λόγια με τα άστρα
και μου ανάβει
κεριά στο φεγγίτη,
αγαπώ ένα φίλο τρελό
που γεμίζει κρασί
δυο ψηλά
κολονάτα ποτήρια
και μου στέλνει
χελιδόνια φιλιά
και ποτέ μα ποτέ
δεν μου έχει
χαλάσει χατίρια.
_
γράφει η Ζωή Δικταίου
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Είναι θησαυροί τέτοιοι φίλοι. Και δεν είναι τύχη αυτές οι φιλίες. Είναι καρποί της αγάπης μας.
Καλημέρα!
Καλή και αγαθή η τύχη Μάχη, που φέρνει φίλους στο δρόμο μας και γεμίζει ανθρωπιά η ζωή μας. Την αγάπη μου.
Τι να σου πω Ζωή …Αν τέτοιον ένα φίλο έχεις, είσαι πολύ πλόυσια να το ξέρεις… Μόνο, αυτά που μοιράστηκες μαζί μας να τα λες και σ΄εκείνον.Τα λες;
… μου δίδαξε λοιπόν, πως είναι χειρότερη απώλεια κι από τον ίδιο το θάνατο, αυτά που αφήνουμε να πεθαίνουν μέσα μας, γι’ αυτό ακόμη περισσότερο τον αγαπώ, τον καλό μου φίλο…
Πολύ ωραίο και ιδιαίτερο ποίημα!
Ακόμη κι όταν η σκέψη επιστρέφει στην πραγματικότητα και συνειδητοποιεί πώς είναι πραγματικά ο κόσμος, το ίδιο αισθάνομαι για κάποιους ανθρώπους που έχουν ξεχωρίσει στην καρδιά μου, αισθάνομαι την αγάπη. Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΟΛΛΗΤΟ ΜΟΥ!
Εύχομαι ο φίλος σου, να ανταποκρίνεται με τρέλα στην αγάπη σου Όλγα. Δεν θα πάψω ποτέ να πιστεύω πως η τρέλα είναι μια άλλη όραση.
Όμορφο…. Πάντα να έχεις τέτοιους τρελούς φίλους να αγαπάς γύρω σου.
Ολάνθιστη και ολόδροση φαίνεται ακόμη και η έρημος, όταν συνοδοιπορείς με καλούς φίλους κι αν έχουν και λίγη τρέλα, ε τότε γεμίζει και μελωδίες. Να είστε καλά.
Μεγάλο δώρο ζωής ένας αλλοιωτικος τέτοιος φίλος, αακολουθώ πιστά τις αναρτήσεις σου,δεν σχολιαζω όταν κατακλυζεσαι από σχόλια για να μην κουραζω, την ευχή μου για καλό ξημέρωμα!!
Ευχαριστώ για την αγάπη σου. Ναι, είμαι πολύ τυχερή που έχω και αγαπώ αυτόν τον τρελό φίλο.
Αυτό είναι από τα ποιήματα που δεν κουράζομαι να διαβάζω ξανά και ξανά