στα παζάρια του κόσμου πουλάνε
τα σπασμένα του γλάρου φτερά
η ελπίδα κλωστή σε υφάδι
κι ο αγύρτης καιρός μαχαιριά

τα κορμιά στοιβαγμένα στους δρόμους
και στους μπάγκους πουλάν τα δεσμά
η σιωπή μας αισχρός γυρολόγος
την ασχήμια του κόσμου μετρά

με προζύμι από λάσπη και δάκρυ
διψασμένη ψυχή  καρτερά
μια στιγμή στων αιμάτων το χρώμα
που η ανάσα τα σύνορα σπα

μα το  το άστρο τ’ ανθρώπου αιμοβόρο
να χορτάσει με αίμα διψά
στων αγγέλων το άσαρκο σώμα
σκουριασμένες καδένες φορά

διδαχές  προφητείες και νόμοι
αλυσίδες  δεσμά και σκουριές
μια αρχαίας ψευτιάς   κληρονόμοι
οξειδώνουν ανθρώπων ψυχές

_

γράφει ο Νικόλας Δότσιος – Λιτοχωρινός