Στραβό καλούπι μ’ έφτιαξε κι εγώ το πελεκώ
Από ποιο άχτι ολύμπιο να είναι καμωμένο…
Με εμπρησμό ψυχόρμητο, ψυχαναγκαστικό
Εμένα το πρεπούμενο δεν είν’ μοιρογραμμένο
Μου δώσανε τα άτυχα να πω εργολαβία
Μου είπαν να βουβαίνομαι εν όψη των θεών
και να σφυρηλατώ σε πέτρες δυστυχία
να γίνουν θυμητάρι του σφάλματος ημών
Πού ανήκω και πού εναντιώνομαι;
Όλοι φορούν προσωπεία ντροπής
Γύρισε ο φόβος μου κι εγώ κορδόνομαι
Αχ, αδυναμία μου, να μη φανείς
Μου κρέμασαν όνομα και τα καθέκαστα
μου κρύψαν οπές να μην τις δω
μα απ’ αυτές απατηλά μα αξιέραστα
τον εαυτό μου σιγά σιγά βαραθρώ
-
γράφει η Δώρα Βαξεβανοπούλου
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Αναζήτηση της ψυχής μέσα από ένα ποίημα…Μακάρι να τη βρούμε ανέπαφη την ψυχή μας από τα παντοειδή ξενόφερτα αρπαχτικά,,,,ΜΑΚΑΡΙ!???