Την επομένη της πανσελήνουείδα την αύρα του φεγγαριούκαι αντιλήφθηκα την θέση του ήλιουμε μια ακτίνα προς το κέντρο του Νου.Ισορροπώ τον αιώνιο χρόνοκαι ο ίδιος μου γνέφει με ασαλεψιάΕάν μετρούσε, θα ήταν ο μόνοςμε την αδράστεια να τον κυνηγά.Μα εγώ δε...

Μέχρι κι ο καιρός με αντικατροπτίζει. Τα σύννεφαν λεν' ιστορίες, στων ονείρων τα πνευμόνια οξυγόνο, μια ομάδα νοητών πλάσματων ο οδηγός μου Μια ανησυχία νίωθω ότι αισθάνονται πως δεν είμαι ο αυθεντικός εαυτός μου. Ποιοι είμαστε, αλήθεια, δεν θα πούμε ποτέ μα το...

Κι έτσι ξεχειλίζει η σκέψη σαν αέρας με ανεμώνες Σαν αυτόν που σε έφερε εμπρός μου Στρόβιλος γεννήθηκε εντός μου Μια εποχή που δεν τελειώνει... σπάει το τώρα και παγώνει. Τ' άπειρο σύμπαν σ' αγαπάει. Νου μεθάει στ' όνομά σου, άστρα στέλνει στ' όνειρά σου, αγγέλους...

Το ένστικτό μου είναι η πυξίδα με Αρμονία για τον Βορρά και μία ιδιοσυγκρασία που δεν πουλιέται και δεν ζητά Ο κόσμος είναι ένας δαυλός που καίει φως, πυρ και μανία κι εγώ του κόσμου αιώνιος δειλός στην αναστάτωση να ψάχνω σοφία Συνθήκες γελάνε και δε με βοηθάνε μα...

Είναι όλο δικό σου Πρόβλημα ανύπαρκτο Η τρέλα σε περίπατο Ιδού το φταίξιμό σου. Τι πάει να πει εμπάθεια Τον κόσμο ερωτεύεσαι και απ' αυτόν μπερδεύεσαι με ψυχική αστάθεια. Όνειρο θερινής νυκτός Στην κυριολεξία. Ωμή πλεονεξία; Ο λόγος δυσλεκτικός Τι θα 'θελες να...

Είσαι Άστρο αυγής μίας νέας αρχής σαν σενάριο παράλληλου κόσμου Είσαι νότα σιωπής και ο όρκος αυτής για να γίνεις και πάλι δικός μου Μία τρέλα του νου με σημάδια Θεού που μιλάει με ό,τι υπάρχει Μια αγάπη που σπάει ό,τι την σταματάει μια αιωνίως ανίκητη μάχη Είσαι...

Κλέφτης χρωμάτων Ψυχών, σωμάτων Αφήνει αύρα σε χρώμα γαλάζιο Δάκρυα σιωπής Μιας ενοχής Τον ουρανό δεν τον αλλάζω Κάποιοι παλεύουν Λευκό γυρεύουν Σαν ήρωες παραμυθιών Μα οι χροιές όλες σβήνουν την ποινή τους εκτίουν μέσα σε άσματα κιθαρωδών   _ γράφει η  Δώρα...

Ψευδαίσθηση ερωτευμένη Δημιούργημα του νου μου Σύνδεση ευθυγραμμισμένη Αιώρηση του ουρανού μου Είναι όμορφη παγίδα... Βάλε λίγα άνθη γύρω Τι βοήθησε και είδα; Τι δε μ’ άφησε να φύγω; Είναι η άγνωστη κουβέντα των διπολικών ονείρων Τηλε-πύλες προς μια σέχτα των...

Μη λες σ' αγαπώ Δεν έχει υπόσταση Εκτός αν τρέχουν δάκρυα που πνίγουν την απόσταση Η αγάπη σου είναι στοίχημα κόντρα στα φαβορί ποντάρω τις ζωές μου μα αυτή δεν μου αρκεί Μη λες σ' αγαπώ αν δεις μια μικρή υπόνοια ότι η έλξη μας είναι υποβολή Συνωμοσία των ημών Τ'...

Ανοίξανε οι ουρανοί, σε είδα να κατεβαίνεις Φορούσες ανεμίζοντα μετάξια της σιωπής Προσπάθεια αντίληψης του τι μου σημαίνεις με ρίγη μες στα ρήγματα του βάθους της ψυχής Σάμπως κι εγώ τι ήξερα, σου χάρισα ορχιδέες μπας και μου πεις το τίτλο σου ή τι σου αναλογεί...

Φοβάμαι μια κατάρα…που μάλλον περιπλανιέται... Μην την αφήσεις να μας βρει Εν αρχή ην ο πόνος Θρηνώ στη σιωπή τους σειριακούς φόβους μου Τα δάκρυα έχουν γεύση όμοια με τη δική σου Γέλια στην άμμο κι η ονειρική μορφή σου Έπειτα τέσσερις τροχοί χάραξαν τη διαδρομή...

Σ' ένιωσα. Ξάφνου. Δονείται η καρδιά μου. Όργανα μοιάζουν να τ' αγγίζεις εσύ Δεν έχω λέξεις να το συλλαμβάνουν ή άλλες σκέψεις για αφομοίωση απλή Έριξες φως στο πέρας του σκότους με άστρα να τρέχουν με αθάνατη ορμή Μου 'δειξαν έρωτα που δεν δείχνουν σε όλους Ο όρος...

Δεν αμφισβητώ την αγάπη Όλα τα αμφισβητώ Ό,τι υπάρχει, με όποια έννοια, τριγύρω Ούτε ξέρω αν αναπνέω Αν υπάρχω ή αναπλέω Βλέπω φως μα αμφιβάλλω για τον ήλιο Εγώ εισέβαλα μες στη ζωή σου; Είναι αλήθεια η ύπαρξή σου; Ή εμφανίστηκες όταν σε είχα πιότερο ανάγκη; Η...

Σου προσφέρω το είναι μου μου δίνεις πίσω ενοχές Παραμύθι που γίνεται στο μυαλό όπως εσύ θες Μα ο πρίγκιπας άργησε το βασίλειο εχάθη Η απελπισία το άλωσε και το στέμμα αγκάθι που τρυπάει το είναι μου που ματώνει ενοχές και στη λύπη μου βάλσαμο δύο κόρες μικρές _...

Απόσταση βολής Σκοτώνω αναμνήσεις Μια πεμπτουσία φυγής σαν ένστικτο της φύσης Ο χρόνος παραλύει Αλλάζει η οπτική Η μέρα αυτή ας σβήσει θα μείνει η πληγή Απόσταση βολής Τρέμει κρυφά το χέρι Κόστος ανταμοιβής Επάνω του νυστέρι Ένα με το εγώ Κατάθλιψη στας θύρας...

Σε αυτή την κοσμική φάρσα που κάποιοι λένε ότι τελειώνει, κάποιοι ελπίζουν να τελειώσει και άλλοι φροντίζουνε γι’ αυτό.. Που παλεύεις τη ρουτίνα, που παλεύεις τον εχθρό την εξάρτηση που διάλεξες ή τον ίδιο σου εαυτό… Διχασμένος και δειλός, αυτόχειρας ή με τη ζωή...

Το φιλί σου τρεμάμενο χέρι που μ' αγγίζει σε ό,τι απόκρυφο ζει Η ανάσα σου μοιάζει με αστέρι ομορφαίνει τη θέα απ' τη γη Μες στα μάτια σου αιώνας το σύμπαν με τις κόρες γυμνές στο κρεβάτι τα κομμάτια της ψυχής μου που 'λείπαν μου δωρίσαν ένα άγιο γινάτι Είσαι όσα...

Ήρθες σαν τον άνεμο από το πουθενά Μια μεταμόρφωση της γκρίζας μου της στάχτης Πρότυπα του πώς πρέπει κανείς να αγαπά χωρίς κανένα όριο ορθό ή αυταπάτης Άμαθη σοφή ψυχή, αιώνια και ωραία που ’ναι ακόμα στον πρόλογο ετούτης της ζωής με βοηθό τον πόθο του Ουρανού, τη...