Γύρισα πίσω
βρήκα κομμάτια
σπασμένα καράβια μου
παιδικά
Απομεινάρια
παλιά στολίδια
των νιάτων μου όνειρα
μοναχικά
Αλήθειες κρυμμένες
ξέθαψα, ψέματα
κι ύστερα έμαθα
τελικά
Ό,τι κι αν έζησα
όσα κι αν έμαθα
ξένα από μένα
μηδενικά
_
γράφει η Βασιλική Νικηφοράκη
Δυνατό .. έντονα συναισθηματικό!!!Μου άρεσε πάρα πολύ!!!
Μου έμεινε ένα μεγάλο “ΓΙΑΤΊ;;;;”…
Ωραίος ο ρυθμός στο ποίημα σας με έντονο το συναίσθημα
Είναι πράγματι καιρός απογοήτευσης και μελαγχολίας. κυρίως για τους νέους αυτού του τόπου που δεν έχουν να ελπίζουν σε κάτι…..αλλα ..ό,τι κι αν ζούμε ο,τι κι αν μαθαίνουμε είναι τα όπλα μας για να αντέξουμε τη δύσκολη καθημερινότητα…