Χαθήκαμε σε αυτό το λίγο
που λογιάσαμε για πολύ.
Όταν ο αγέρας λυσσομανούσε,
άρπαζε φύλλα, κλαδιά,
στροβίλιζε με μίσος
πετάγματα πουλιών, στέγες, ξύλα
ξεχασμένα στην άκρη, προσμονές
δεν κουρνιάσαμε σε μια γωνιά
να συλλογιστούμε το άπειρο.
Κι όταν ο ήλιος έκαιγε το χορτάρι,
και μύριζε ο κόσμος
λιωμένο ρετσίνι,
πνιχτή, αφρίζουσα κάψα και θάμπος,
δεν δροσερέψαμε τη ζωή
με αυτήν την ανάμνηση του αγέρα,
ούτε  ξαποστάσαμε τη δίψα
σκουπίζοντας το μέτωπο
κάτω απ’ τον ίσκιο των φύλλων.
Από ποιον να γυρέψουμε, λοιπόν,
μιαν απόκριση
αφού τόσες αστροφεγγιές
ούτε που σηκώσαμε τα μάτια
ν’ ανασάνουμε,
αφού τόσους ήσυχους παφλασμούς
αφήσαμε να σβήσουν, ανέγγιχτοι,
πάνω στην άμμο,
αφού, όλα, τ’ αφήσαμε
ολόκληρα, γεμάτα, μεγάλα
σαν τις σκιές πάνω στους
ασπρισμένους τοίχους,
ανερώτητα, μέσα στη μοναξιά τους;

_

γράφει η Μαριάννα Γληνού

Ακολουθήστε μας

Το Αλάτι των Ονείρων

Το Αλάτι των Ονείρων

  Σε ένα ψαροχώρι γεννήθηκα,  εκεί, δίπλα στο κύμα και την αρμύρα, έχτισα τα όνειρά μου. Με το πρώτο φως άκουγα τις βάρκες  να σπάνε τη σιωπή του πρωινού  και τις φωνές των ψαράδων να μπλέκονται με το τραγούδι του ανέμου. Εκεί, έμαθα να διαβάζω τα σύννεφα,  να...

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Αντανακλάσεις

Αντανακλάσεις

Απ’ την χερσόνησο του Σίτβε, μέρος εξωτικό μα όχι ξακουστό, από το πιο απόμερο σημείο, της τάφρου του ερωτικού μου πόθου, ξεκινά• Στο δέρμα του λαιμού μου, κοντά στο πιο διακριτό οστό του γυναικείου σώματος , εκείνο που τραβάει τα ανδρικά τα βλέμματα,αν η ματιά είναι...

Γαλάζιες σκέψεις

Γαλάζιες σκέψεις

Να κοιτάζουμε το ηλιοβασίλεμα χωρίς γυαλια ηλίου,  να βλέπουμε τα αληθινά του χρώματα  Δεν μιλάμε. Σιωπή.  Τα κύματα είναι σαν μελωδία από κάποιο γνωστό τραγούδι. Τους στίχους δεν θυμάμαι. Αλλά σίγουρα θυμάμαι την μελωδία.  Αν κοιτάξω την θάλασσα, με ορθάνοιχτα τα...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου