Αυτοί που επέζησαν τιτλοφορείται το τέταρτο μυθιστόρημα της Jane Harper, με το οποίο μας ταξιδεύει στις ακτές της Τασμανίας και υπόσχεται να μας καθηλώσει με τη γεμάτη μυστήριο και κρυμμένα μυστικά πλοκή του.

Ο Κίρεν Έλιοτ επιστρέφει στη γενέτειρά του, το γραφικό παραθαλάσσιο χωριό του Έβελιν Μπέι, με τη σύντροφό του και τη λίγων μηνών κόρη τους, για να βοηθήσουν τους γονείς του στην επικείμενη μετακόμισή τους και την εισαγωγή του πατέρα του, που πάσχει από άνοια, σε οίκο ευγηρίας. Η υγεία του επηρεάστηκε εν μέρει από ένα τραγικό γεγονός που συνέβη δώδεκα χρόνια πριν, όταν ο αδελφός του Κίραν και ο καλύτερός του φίλος πνίγηκαν στη διάρκεια της χειρότερης καταιγίδας που γνώρισε το Έβελιν Μπέι εδώ και δεκαετίες και στην προσπάθειά τους να σώσουν τον Κίραν. Η επιστροφή του τελευταίου στον τόπο που μεγάλωσε θα σημάνει το ξύπνημα των αναμνήσεων και των ενοχών του, αλλά θα γίνει επίσης η αφορμή να συναντηθεί ξανά με τους φίλους του, οι οποίοι ζουν μόνιμα εκεί και παλεύουν τόσο με τα προβλήματα της καθημερινότητας όσο και με τους προσωπικούς τους δαίμονες ο καθένας.

Η δολοφονία μιας νεαρής κοπέλας που δούλευε στο εστιατόριο του χωριού, το πτώμα της οποίας ανακαλύπτεται στην παραλία, θα προκαλέσει μεγάλη ταραχή στους κατοίκους της ήσυχης κωμόπολης. Ένας δολοφόνος κυκλοφορεί ανάμεσά τους και ξαφνικά οι πάντες γίνονται καχύποπτοι κι αναρωτιούνται ποιος μπορεί να σκότωσε την κοπέλα και γιατί. Ταυτόχρονα, ξυπνούν μνήμες από την εξαφάνιση ενός έφηβου κοριτσιού, επίσης τη μέρα της καταιγίδας, όμως κανείς δεν σκέφτεται ότι τα δύο αυτά περιστατικά μπορούν να σχετίζονται με τον οποιονδήποτε τρόπο.

Κι ενώ η αστυνομία ξεκινά την έρευνα, βαθιά κρυμμένα μυστικά έρχονται στο φως και σχέσεις, οικογενειακές και φιλικές, δοκιμάζονται. Η σύντροφος του Κίρεν αποδεικνύεται φύλακας-άγγελος για εκείνον, ένα απάνεμο λιμάνι στον τρικυμισμένο ωκεανό της ψυχής του. Έναν ωκεανό εξίσου ταραγμένο με εκείνον που απλώνεται μπροστά τους και του οποίου τα σκοτεινά νερά υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες πράξεων και λόγων που καλύφθηκαν από τον θόρυβο των κυμάτων. Ίσως όμως έχει έρθει η ώρα να φανερωθούν όσα για χρόνια παρέμεναν θαμμένα και η αλήθεια να έρθει στο φως. Μια διαφορετική καταιγίδα ετοιμάζεται να ξεσπάσει πάνω από το Έβελιν Μπέι και οι συνέπειες θα είναι απρόβλεπτες και αποκαλυπτικές για όλους…

Στα προηγούμενα βιβλία της, η Harper έχει επιδείξει τη μαεστρία και το ταλέντο της στο χτίσιμο ιστοριών που καταφέρνουν να αγγίζουν τους αναγνώστες με πολλούς τρόπους. Ίσως γιατί οι ήρωές της είναι καθημερινοί, απλοί άνθρωποι -που θα μπορούσαν να είναι οι φίλοι, οι γείτονες, η οικογένειά μας, εμείς οι ίδιοι-, και έτσι γίνονται πιο προσιτοί και οικείοι. Ίσως γιατί δημιουργεί επιτυχημένα ψυχογραφήματα και καταφέρνει να φτάνει στα βάθη και των δικών τους ψυχών, σκαλίζοντάς τες ανελέητα και επίμονα, μέχρι να αποκαλυφθούν τα πιο σκοτεινά κομμάτια τους. Ίσως γιατί γνωρίζει πώς να εξυφαίνει την πλοκή με τέτοιον τρόπο, ώστε η αγωνία και το ενδιαφέρον να κλιμακώνονται μαζί με αυτήν.

Έτσι κι εδώ, έχει στήσει το ιδανικό σκηνικό για την ιστορία της: ένα γραφικό χωριό δίπλα στον ωκεανό, όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους, η ζωή κυλάει ήρεμα και το μοναδικό γεγονός που σπάει τη μονοτονία είναι η άφιξη των τουριστών το καλοκαίρι. Κάτω όμως από τη φαινομενικά ήρεμη επιφάνεια, υποβόσκουν κρυφά πάθη και καταπιεσμένα συναισθήματα. Και όπως συμβαίνει με τον ωκεανό, που μια καταιγίδα αρκεί για να χαθεί η επιφανειακή ηρεμία του και να εμφανιστεί η αντάρα που κρύβεται στα σκοτεινά νερά του, έτσι κι ένα απρόσμενο γεγονός -μια δολοφονία- είναι αρκετή για τους κατοίκους του Έβελιν Μπέι ώστε να φανερωθούν όλα όσα επί χρόνια συσσωρεύονταν μέσα τους και δεν εκφράστηκαν ποτέ.

Η Harper είναι εξαιρετική στις περιγραφές της. Είτε αυτές αφορούν τα τοπία -οι παραλίες, οι παραθαλάσσιες σπηλιές, τα σπίτια, ο ωκεανός- είτε τους ήρωες: οι πράξεις, τα συναισθήματα, τα προσεκτικά και βαθιά ψυχογραφήματά τους. Με γραφή αρκούντως παραστατική και γλαφυρή όπου απαιτείται, με έξοχη χρήση της γλώσσας και με εικόνες που μοιάζουν ζωντανές, καταφέρνει κάθε φορά να μεταφέρει τον αναγνώστη στο μέρος που περιγράφει, να τον κάνει αυτόπτη μάρτυρα των όσων συμβαίνουν, να τον ιντριγκάρει, να του γεννά οικειότητα για τους ήρωες, σε σημείο που τους νιώθει πια σαν δικούς του ανθρώπους. Σε τέτοιο σημείο, μάλιστα, που η αμιγώς αστυνομική πλοκή έρχεται σε δεύτερη μοίρα, για να αναδειχτεί το ανθρώπινο στοιχείο, το κοινωνικό, που αφορά τις περίπλοκες σχέσεις των μελών αυτής της μικρής κοινωνίας και το οποίο καταφέρνει τελικά να κλέψει τις εντυπώσεις.

Ένα σημαντικό μέρος της αφήγησης αφορά τη διαχείριση της απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου. Το πώς αυτή μπορεί να επηρεάσει μια ολόκληρη οικογένεια, τα σημάδια που αφήνει στα σώματα και τις ψυχές των πενθούντων, τις τύψεις, τις ενοχές, τις δεύτερες σκέψεις, τα αναπάντητα «γιατί» και «τι θα γινόταν αν…». Ένα ζήτημα αρκετά λεπτό, που η συγγραφέας το προσεγγίζει και το διαχειρίζεται με μέτρο και σεβασμό, αλλά και με τον απαιτούμενο ρεαλισμό που θα έπρεπε ούτως ή άλλως να έχει.

Το Αυτοί που επέζησαν είναι ένας άψογος συνδυασμός κοινωνικού και αστυνομικού μυθιστορήματος. Ένα βιβλίο που σε παρασύρει εξαρχής με την πλοκή του, σε φυλακίζει στις σελίδες του και σε μεταφέρει σε μια μικρή γωνιά της Τασμανίας, όπου οι άνθρωποι ζουν, ελπίζουν, παλεύουν, ονειρεύονται, υποφέρουν, πέφτουν και ξανασηκώνονται. Γιατί είναι αυτοί που επέζησαν και γνωρίζουν καλά τι πάει να πει φουρτούνα, αλλά και ότι μετά την καταιγίδα έρχεται πάντα η γαλήνη.