“…αυτό που λέμε συγγραφική ικανότητα δεν έχει ταβάνι, πάντα επιδέχεται βελτιώσεων” – Λιάνα Τσιρίδου

(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος)

Το σημερινό άρθρο της λογοτεχνικής δράσης «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι αφιερωμένο στην συγγραφέα Λιάνα Τσιρίδου, την οποία και ευχαριστώ για την τόσο ειλικρινή συνέντευξή της!

Βιογραφικό Λιάνας Τσιρίδου

 Γεννήθηκα στις Σάπες Ροδόπης το 1958.

Μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη, όπου και σπούδασα Αγγλική Φιλολογία στο ΑΠΘ.

Από το 1989 ζω στην Κέρκυρα και εργάζομαι ως καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Διηγήματά μου έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά. Από τις εκδόσεις Ιβίσκος κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά μου «ΤΕΛΟΣ ΠΑΡΤΙΔΑΣ» (2013) και «ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ» (2015)

Μπορείτε να με βρείτε στο facebook Liana Tsiridou (Λιάνα Τσιρίδου) ή στο e-mail  μου [email protected]  και  [email protected]

Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς και Ποιητές

1. Γιατί γράφεις;

Γιατί είναι ο τρόπος να ‘ζήσω’ όσα δεν πρόλαβα ή δεν τόλμησα. Και να ‘γίνω’ διαφορετικοί άνθρωποι, σε ένα παιχνίδι μεταμφίεσης, ρόλων, διαφορετικής θέασης της ζωής.

2. Για ποιους λόγους θα συμβούλευες κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει;

Δεν πιστεύω ότι εδώ χωρούν συμβουλές. Αν έχει κανείς τη βαθιά επιθυμία να το κάνει, αυτή η επιθυμία τον τραβάει απ’ το μανίκι, δεν τον αφήνει να ησυχάσει. Το μόνο που θα μπορούσα να πω είναι μην το αγνοείς, δώσε του την ευκαιρία να βγει από τα συρτάρια του μυαλού και της ψυχής.

Να το αποφύγει κανείς αν δεν αντέχει το εσωτερικό σκάψιμο, τη μοναχικότητα που απαιτεί ή αν το έχει συνδέσει με ελπίδες διασημότητας και κέρδους.

3. Ποιο είδος γραφής αγαπάς να υπηρετείς και για ποιο πιστεύεις πως δεν έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, διάθεση και γνώσεις για να συνεισφέρεις;

Το πεζό, αναμφισβήτητα, στη μεγαλύτερη ή τη μικρότερη φόρμα. Πιστεύω ότι η ποίηση είναι εξαιρετικά δύσκολη για μένα, το να συμπυκνώσω όσα θέλω να πω σε πέντε-δέκα στίχους. Επίσης δεν θα είχα την υπομονή της έρευνας για το ιστορικό μυθιστόρημα. Αλλά, πάλι, ποτέ μη λες ποτέ.

4. Σε ποιόν εκδοτικό οίκο θα ήθελες να εκδίδεται το βιβλίο σου και γιατί;

Έχω πολύ κακή εμπειρία από πολύ μεγάλο εκδοτικό οίκο και μετά από αυτήν την εμπειρία ο Ιβίσκος είναι επιλογή μου, για τον τρόπο που οι άνθρωποι εκεί αγαπούν κι αγκαλιάζουν αυτό που δουλεύουν, δεν το αντιμετωπίζουν σαν προϊόν σε ράφι σουπερμάρκετ.

5. Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

Σίγουρα όχι πελάτες! Γι’ αυτό και όταν γράφω δεν παίρνω υπόψη αυτό που ενδεχομένως θα άρεσε σε συγκεκριμένο κοινό. Γράφω κάτι που εγώ θα ήθελα να διαβάσω. Από τη στιγμή που θα τελειώσει όμως, τότε ναι, οι αναγνώστες είναι οι κριτές κι εγώ έχω μεγάλη αγωνία αν θα τους αρέσει. Συμβουλάτορες; Ίσως, κάποιες στιγμές, αλλά όχι συχνά. Δεν μπορείς ν’ ακολουθείς τα χνάρια άλλων ανθρώπων και τις δικές τους γνώμες, βγαίνει ψεύτικο.

6. Η καλύτερη και η χειρότερη κριτική που άκουσες για το έργο σου;

Θα φανεί υπερφίαλο, αλλά δεν άκουσα ποτέ κακές κριτικές, ίσως οι άνθρωποι δεν έχουν το θάρρος να τις διατυπώσουν. Η καλύτερη και πιο συχνή κριτική είναι «έκλαψα πολύ!». Έτσι κι αλλιώς ο πρώτος στόχος μου είναι η συναισθηματική ταύτιση. Μετά ακολουθούν η χρήση της γλώσσας, τα ευρήματα, οι καλά στημένοι χαρακτήρες.

7. Τι εικόνα πιστεύεις πως έχουν για εσένα οι αναγνώστες; Ισχύει;

Ενδεχομένως πιστεύουν ότι είμαι μια πολύ βασανισμένη γυναίκα, γιατί οι αναγνώστες δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι αυτό που γράφεις είναι απλώς μυθοπλασία, δεν είναι αυτοβιογραφικό. Δεν ισχύει.

8. Τι σε ενοχλεί και θα ήθελες να αλλάξει στον λογοτεχνικό χώρο; Τι σου αρέσει και θα ήθελες να μείνει ως έχει;

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια έκρηξη εκδόσεων, χιλιάδες τίτλοι και συγγραφείς και αμήχανοι αναγνώστες που δεν ξέρουν τι να διαλέξουν. Αυτό έχει τα θετικά του, περισσότερη έκφραση, περισσότερες ιστορίες, σπάει το αραχνιασμένο της ιερής πεντάδας ή δεκάδας. Από την άλλη, το ίδιο γεγονός μπορεί να ευθύνεται για την πτώση της ποιότητας: πολύ χαρτί για ασήμαντες ιστοριούλες, πολύ περιτύλιγμα πολυτελείας για ροζ μπούρδες. Αυτό θα ήθελα να αλλάξει, να μη συγχέεται η Λογοτεχνία με τη βιομηχανική παραγωγή φτηνών ονείρων.

9. Ποια λογοτεχνική ερώτηση μισείς να σου κάνουν και γιατί;

Το ‘ποιον συγγραφέα θαυμάζεις’ και το ‘’ποιο βιβλίο θα ήθελες να έχει τη δική σου υπογραφή, να το είχες γράψει εσύ’’. Δεν είναι ακριβώς ότι μισώ αυτές τις ερωτήσεις, αλλά αν ένας συγγραφέας μπορούσε να απαντήσει μονολεκτικά, θα σήμαινε ότι έχει περιορισμένους ορίζοντες. Δεκάδες συγγραφείς θαυμάζω και όσο για το βιβλίο, θέλω απλώς το δικό μου καλύτερο βιβλίο.

10. Με άριστα το 10, πού κατατάσσεις την συγγραφική σου ικανότητα και γιατί;

Παγίδα. Θα ξεφύγω απαντώντας ότι αυτό που λέμε συγγραφική ικανότητα δεν έχει ταβάνι, πάντα επιδέχεται βελτιώσεων. Αυτό είναι και η γοητεία του εγχειρήματος.

Αν είσαι συγγραφέας, ποιητής, αναγνώστης ή κριτικός βιβλίων, τότε σε καλούμε σε μια προσωπική λογοτεχνική συνέντευξη-ταμπού στην στήλη ”Θάλασσα ιδεών”!

Για να σας αποσταλεί  το ερωτηματολόγιο  επικοινωνείτε μαζί μου στο προφίλ www.facebook.com/giannopoulos.theofilos ή στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο [email protected] με τίτλο  θέματος: «Μιλάμε για τη λογοτεχνία» συμπληρώνοντας την λέξη «Συγγραφέας», «Ποιητής» , «Αναγνώστης» ή «Κριτικός βιβλίων», ανάλογα με την ιδιότητά σας.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την συμμετοχή.

Ελάτε να βάλουμε όλοι μας από ένα λιθαράκι ώστε ο λογοτεχνικός κόσμος να γίνει ακόμη ομορφότερος!

Με όλη μου τη θετική ενέργεια

Θεόφιλος Γιαννόπουλος

Κράτα το