31.08.2016

Αύγουστος διακόπτης

fantasy_girl

Χάθηκα φίλοι
προς λήθη ηθελημένη, όταν
μου ένευσε νεράιδα πικροδάφνη
με τ’ άρωμα των άλικων λωτών της
Σαν έτεινα τα χέρια
σύννεφα πεταλούδες τύλιξαν τη ψυχή μου
και την ξεσήκωσαν να προσκαλέσει
άλλον, αμέριμνο εαυτό μου
Απ’ του νερού τη στράτα νύμφη δροσόχαρη
το βάλσαμό της πρόσφερε
στα φλογισμένα πόδια μου
και δονημένα νεύρα μου χρωμάτισαν με νότες
όλα τα κύτταρά μου
Νανούρισμα μεθυστικό
μείνε εδώ, όπου κι’ αν πας
εδώ θα επιστρέφεις
Δύση μαυλιστική!
Αλώθηκε το βλέμμα μου
Και από χάδι αφρογέννητης γοργόνας
πέτρωσα ενεός
Δάκρυ μου ασυγκράτητο
σε εγερτήρια αρμονία
μ’ αυτό της αλμυρίδας
Της σκέπης της πια εραστής
λατρείας όρκους απαγγέλω
Tου άστεως o ανήσυχος πολίτης
στο απενεργοποιημένο κινητό του
και στη σκιά για λίγο
Μα, αναπόδραστα υλικός

_

γράφει ο Απόστολος Παλιεράκης

Ακολουθήστε μας

Mαρμαρυγή

Mαρμαρυγή

Στην αμμουδιά που μ’ έφερες στάθηκα για λίγο Να θυμηθώ τον χτύπο της καρδιάς Και το φτερούγισμα εκείνο το ανεξήγητο Που ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να περιγράψει Και την ταχύτητα των χτύπων της Έτοιμη να σπάσει η καρδιά Τραβώντας μέ απαλά και με χειρουργική ακρίβεια...

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Κόκκινη καρδιά από ήλιονς

Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μες την κοιλάδα των Τεμπών, πάνω σε ράγες προδοσίας, ένα τρένο νεκρών προσευχών σε πομπή πουλιών θρηνωδίας.   “Είναι παιδιά, είναι φωνές, έχουν φτερά να ανοίξουν. Τρέξτε, σφραγίστε τις γραμμές έχουν σε αγάπες να γυρίσουν.”   Μα οι δείκτες μένουνε βουβοί, τα...

Θυσία

Θυσία

  Πόσες εμπνεύσεις έχω θάψει, από παιδί ακόμη. Πόσο πόνο έχω κρύψει στα σπλάχνα μου. Δε γίνεται αλλιώς. Κάποιες φορές δεν προλαβαίνεις  να αποτυπώσεις τις σκέψεις σου. Είναι τόσες πολλές  και ρέουν αδιάκοπα. Κάποιες φορές σε επισκέπτονται  σε...

3 σχόλια

3 Σχόλια

    • ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΛΙΕΡΑΚΗΣ

      Μόλις σήμερα, 07/09 βρήκα τη δημοσίευση. Δεν είμαι καθόλου καλός στο διαδύκτιο, αλλά σιγά-σιγά μαθαίνω. Πολλά ευχαριστώ κι ένα πλατύ από καρδιάς χαμόγελο για το σχόλιο…

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου