Ο κυρ Αριστείδης, από τα γράμματα μόνο το γράμμα Α ξέρει, το αρχικό του ονόματός του για να μπορεί να υπογράφει. Ξέρει όμως να μετράει αυτά που έχει, αυτά που έχασε και να φυλάει μέσα του τον Άνθρωπο, που απλώνει το χέρι για να τραβήξει στην ασφάλεια του ακριτικού νησιού του, αυτούς που βίαια ξεριζώνονται από τον τόπο τους. Δεν κοιτάει χρώμα και θρησκεία. Ανοίγει την αγκαλιά του για να σκεπάσει τον παγωμένο συνάνθρωπο, να χαϊδέψει το μικρό παιδί που κλαίει, να παρηγορήσει τη γυναίκα που έχασε άντρα και παιδιά. Με πληγωμένα τα φτερά τριγυρνάει κι αυτός, έχει βρει όμως ισοδύναμα στην Αγάπη και ισορροπεί. Όχι, δε θα τους αφήσει να παγώσουν, να πεινάσουν, ν’ απελπιστούν. Μαζί θα γιατρέψουν τα φτερά τους, ο ήλιος φτάνει για όλους. Ελπίζει.
Παρακολουθεί τις εξελίξεις και δεν τη χωράει ο νους του τόση απανθρωπιά. Να κλείνουν σύνορα, να ταμπουρώνονται κάποιοι μέσα σε μία κιβωτό και να σφαλίζουν και την μπουκαπόρτα, να ποδοπατούν, να βάζουν τρικλοποδιές. Θυμώνει.
– Άνθρωποι είναι ρε!!! Απελπισμένοι, φοβισμένοι, πονεμένοι, πώς το βαστάει η ψυχή σας, φωνάζει. Και δίνει μια και κλείνει την τηλεόραση. Αγανακτεί.
Α, όπως λέμε Άνθρωπος. Μόνο αυτό το γράμμα κατάφερε να μάθει ο κυρ Αριστείδης και δεν το ξέχασε ποτέ.
_
γράφει η Χριστίνα Σουλελέ
Α όπως λέμε Άνθρωπος, Αγκαλιά, Αγάπη…
Δίκιο πόσο δίκιο έχει ο Αριστείδης σου Χριστίνα. Τόση απανθρωπιά δεν τη χωράνε καρδιές σαν τη δική του.
ένα τόσο δα κείμενο με όλα τα Α(χ) του κόσμου…μπράβο!
Εύγε Χριστίνα!!!
Υπέροχο κείμενο!!!
Μπράβο σας Χριστίνα γιατί μου γνωρίσατε έναν Άνθρωπο!!Και σας ευχαριστώ κι εσάς και τον κύριο Αριστείδη!!
Μάχη, Ελένη, Άννα, στο πρόσωπο του κυρ Αριστείδη είδα όλους εκείνους τους απλούς Ανθρώπους των ακριτικών μας νησιών που ανοίγουν καθημερινά τα σύνορα της αγκαλιάς τους και των σπιτιών τους. Τα μπράβο αξίζουν σε αυτούς και είναι το λιγότερο που μπορεί να πει κάποιος.
Με αυτούς που γράφουν το κεφαλαίο Άλφα του ανθρώπου, προχώρησε η ζωή. Κι έτσι θα συνεχίσει να φωτίζει το δρόμο!!
”Ο ήλιος φτάνει για όλους”
Όμορφο κείμενο !!!!!!!
Σας ευχαριστώ πολύ!
Πολυ όμορφο το κείμενό σου Χριστίνα.Με αδρές γραμμές σκιαγράφισες το τι εστί Άνθρωπος με ΑΛΦΑ κεφαλαίο και ΄ΔΙΌΛΟΥ τυχαία πρώτο γράμμα μαζί με την ΑΓΑΠΗ στην αλφαβητική κλίμακα. Με ακριβώςαντίθετο αυτού το τελευταίπο της κλίμακας τον ΩΧαδελφισμό.
Λένα μου σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Όπως και η παρατήρησή σου για το τελευταίο γράμμα του αλφάβητου. Ω- ΩΧαδελφισμός
Σε ευχαριστώ πολύ Λένα για τα καλά σου λόγια και για την παρατήρηση πως το τελευταίο γράμμα Ω πάει μαζί με τον ΩΧαδελφισμό. Έχεις απόλυτο δίκιο. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.