Βραδινές περιπλανήσεις

Δημοσίευση: 12.08.2016

Ετικέτες

Κατηγορία

alone_sad

Άλλη μια παγωμένη χειμωνιάτικη νύχτα. Το κρύο τσουχτερό, σου τρυπάει τα κόκκαλα. Μόνος περπατάει στους άδειους δρόμους και σιγοτραγουδάει τον αγαπημένο του σκοπό. Μόλις που βγήκε από το καπηλειό. Είναι τακτικός πελάτης και αγαπητός σε όλους. Πίνει τα τσιπουράκια του, μερακλώνει και μετά παίρνει τα πόδια του και ξεκινά τις βραδινές περιπλανήσεις. Χαμένος στον κόσμο του, καθώς ήταν, διπλώθηκε και έπεσε καταγής. Έμεινε για αρκετή ώρα έτσι, ώσπου μια κυρία που περνούσε τον βοήθησε να σηκωθεί. Το πρόσωπό του έλαμψε μέσα στη νυχτιά. Όχι, δεν έκανε λάθος. Αυτή ήταν, πανέμορφη όπως και τότε. Και να, η επιβεβαίωση έρχεται από το απαλό άγγιγμα στο πρόσωπό του, και από τη μελωδική φωνή της που σιγοτραγουδάει το δικό τους σκοπό. Δεν ένιωθε πια το κρύο. Η ψυχή του ζεστάθηκε και από εκείνη τη βραδιά, οι μοναχικές του περιπλανήσεις αντικαταστάθηκαν από ζεστές συντροφικές αναπολήσεις.

-

γράφει η Βάσω Καρλή

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Δεκεμβρίου 2023

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Δεκεμβρίου 2023

Real News  Καθημερινή  Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και...

Ο καθρέφτης του Εφιάλτη

Ο καθρέφτης του Εφιάλτη

Ο Έκτορας δεν ήθελε πολλά πολλά. «Νομίζει ότι δεν τον βλέπουν, επειδή δεν μας κοιτάζει αυτός», κάγχασε ειρωνικά, και επιτάχυνε το βήμα του προς τη στάση του λεωφορείου.  Πίσω από τη γωνία παραμόνευε ο Άνθρωπος. Ο Εφιάλτης.  -Μην κοιτάς πίσω!, τού φώναξε. Την ίδια ώρα...

Τέσσερα μέτρα μακριά…

Τέσσερα μέτρα μακριά…

Τέσσερα μέτρα μακριά, τέσσερα μέτρα απόσταση από την καρδιά μου, από την ανάσα, που βγαίνει με δυσκολία από τα χείλη μου, που έχω την αίσθηση πως πεθαίνουν πια κάθε στιγμή που δε γεύονται τα φιλιά σου… Τέσσερα μέτρα η απόσταση της εκτέλεσης μου… εκεί μπροστά στην...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Τέσσερα μέτρα μακριά…

Τέσσερα μέτρα μακριά…

Τέσσερα μέτρα μακριά, τέσσερα μέτρα απόσταση από την καρδιά μου, από την ανάσα, που βγαίνει με δυσκολία από τα χείλη μου, που έχω την αίσθηση πως πεθαίνουν πια κάθε στιγμή που δε γεύονται τα φιλιά σου… Τέσσερα μέτρα η απόσταση της εκτέλεσης μου… εκεί μπροστά στην...

Το τρενάκι του τρόμου

Το τρενάκι του τρόμου

Μικρό κορίτσι… και γελάει από φόβο για να μην κλάψει. Το επικίνδυνο την χαροποιεί. Δεν έχει αίσθηση και της αρέσει. Το διασκεδάζει. Υπάρχει κι άλλο. Συμπαρασύρει και τους υπόλοιπους δίπλα της ν’ ακολουθήσουν τους ξέφρενους ρυθμούς της και να νιώσει ο ένας τον χτύπο...

Θα γίνεις η δύναμη μου

Θα γίνεις η δύναμη μου

Είχα πολύ καιρό να κοιμηθώ βαθιά, να παραδοθώ επιτέλους στο ‘μικρό θάνατο’, όπως συνηθίζω να ονομάζω τα τελευταία χρόνια τον ύπνο, εξαιτίας της αβάσταχτης αϋπνίας μου. Από τη στιγμή που ‘έφυγες’ είναι πολύ δύσκολο να πείσω τον Μορφέα να μ’ ελεήσει, να μου προσφέρει...

6 σχόλια

6 Σχόλια

  1. Lena Mavroudi Mouliou

    E ναι βρε Βάσω . Υπάρχουν και άντρες που αγαπάνε, Σπάνιο είδος βέβαια αλλά υπαρκτόν
    Τελικά ήταν ΕΚΕΙΝΗ ή απόρροια τσιπουρικής παραίσθησης;

    Απάντηση
  2. Βάσω Καρλή

    Πράγματι από το πολύ τσίπουρο θα θολωσε το μυαλό και όποια πέρναγε μπροστα του θα την έβλεπε σαν την αγαπημένη του. Φοβερό το σχόλιό σου Λένα μου, καλό Σαββατοκύριακο.

    Απάντηση
  3. Παναγιώτης Σκοπετέας

    Aγαπητή Κα Καρλή,

    μία μικρή ιστορία περπάτησαν τα μάτια μου, η οποία κόντρα
    στον καλοκαιριάτικο ήλιο τού Αυγούστου, μιλά για κρύο, παγωνιά, χειμώνα.

    Πράγματι, έχετε δίκιο όταν λέτε στο τέλος τής ιστορίας, πως, τα χέρια τής ψυχής ζεσταίνονται
    κάθε φορά που εκείνα χαἴδεύουν τους ήλιους τής συντοφικότητας, της κατανόησης,
    τού αλληλέγγυου, του αλτρουισμού …

    Γιατί εν τέλει και κατακαλόκαιρο, η ψυχή, παγωνιά μπορεί να ρουφά …

    Πολύ όμορφο και ζεστό τέλος, σε μία εξίσου όμορφη μικρή ιστορία που
    εμπνέει την κάθε παγωμένη μοναξιά να ορέγεται ζεστά όνειρα …

    Καλό ΣΚ !

    Απάντηση
    • Βάσω Καρλή

      Η μοναξιά είναι αλήθεια δεν παλεύεται ούτε ξεχνιεται με το ποτό. Χρειάζεται ζεστασιά και συντροφικοτητα. Χαίρομαι που σας άρεσε η μικρή μου ιστορία.

      Απάντηση
  4. Πλοκαμάκη Χρυσούλα

    Αχ αυτό το ποτό…Όλα τα * καίει…κι από τις στάχτες τους γεννιέται η ψευδαίσθηση του απτού ονείρου!
    Εις μάτην η αναμονή της πραγμάτωσης του ονείρου!
    Μπράβο!

    Απάντηση
  5. Βάσω Καρλή

    Κρυφή πληγή το ποτό. Ευχαριστώ πολύ Χρυσούλα μου!!!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου