Βραδινές περιπλανήσεις

alone_sad

Άλλη μια παγωμένη χειμωνιάτικη νύχτα. Το κρύο τσουχτερό, σου τρυπάει τα κόκκαλα. Μόνος περπατάει στους άδειους δρόμους και σιγοτραγουδάει τον αγαπημένο του σκοπό. Μόλις που βγήκε από το καπηλειό. Είναι τακτικός πελάτης και αγαπητός σε όλους. Πίνει τα τσιπουράκια του, μερακλώνει και μετά παίρνει τα πόδια του και ξεκινά τις βραδινές περιπλανήσεις. Χαμένος στον κόσμο του, καθώς ήταν, διπλώθηκε και έπεσε καταγής. Έμεινε για αρκετή ώρα έτσι, ώσπου μια κυρία που περνούσε τον βοήθησε να σηκωθεί. Το πρόσωπό του έλαμψε μέσα στη νυχτιά. Όχι, δεν έκανε λάθος. Αυτή ήταν, πανέμορφη όπως και τότε. Και να, η επιβεβαίωση έρχεται από το απαλό άγγιγμα στο πρόσωπό του, και από τη μελωδική φωνή της που σιγοτραγουδάει το δικό τους σκοπό. Δεν ένιωθε πια το κρύο. Η ψυχή του ζεστάθηκε και από εκείνη τη βραδιά, οι μοναχικές του περιπλανήσεις αντικαταστάθηκαν από ζεστές συντροφικές αναπολήσεις.

γράφει η Βάσω Καρλή

Ακολουθήστε μας

Επείγοντα περιστατικά

Επείγοντα περιστατικά

ΕΙΔΑ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΟΥ, τον Χάρη, να μπαίνει φουριόζος στο νοσοκομείο. Άρχισε να ρωτά κάτι, στα πεταχτά, όποιον έβρισκε μπρος του, χωρίς να σταματήσει. Συνέχιζε, τρέχοντας στους διαδρόμους, να κοιτά γύρω του με μάτια πανικόβλητα. Έψαχνε τα επείγοντα περιστατικά....

Εμείς

Εμείς

Μου λείπεις· Η θύμησή σου αβάσταχτο κενό μου καίει τα σωθικά. Κι Εγώ τόσο μικρή μπροστά στον Έρωτά μας στον Έρωτα τον θαρραλέο τον τολμηρό τον φευγαλέο. Κι Εσύ τόσο μικρός μπροστά στο «Εγώ» σου στο «Εγώ» το ανίκητο το πελώριο το αήττητο. Το «Σ ’αγαπώ» από τα χείλη...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Εμείς

Εμείς

Μου λείπεις· Η θύμησή σου αβάσταχτο κενό μου καίει τα σωθικά. Κι Εγώ τόσο μικρή μπροστά στον Έρωτά μας στον Έρωτα τον θαρραλέο τον τολμηρό τον φευγαλέο. Κι Εσύ τόσο μικρός μπροστά στο «Εγώ» σου στο «Εγώ» το ανίκητο το πελώριο το αήττητο. Το «Σ ’αγαπώ» από τα χείλη...

Ελάσσονα Κλίμακα

Ελάσσονα Κλίμακα

Το σκοτάδι, νομίζω, σου μοιάζει,με φιλά και χορεύω στα βάθη του.Όταν λείπω διαλύει τη σάρκα του,γιατί, λέει, δεν μπορεί να μ ’αλλάξει. Είναι κάτω πεσμένο και κλαίει.Το τυλίγουν σκουριά κι αποτσίγαρα.Μουρμουρίζει λέξεις από σίδερα,και σ ’αλμυρό πάτωμα επιπλέει. Να...

Της μάνας ο αποχαιρετισμός

Της μάνας ο αποχαιρετισμός

Ένα πουλί να προσπαθείνα προσπαθεί μα δεν μπορείαπ’ τής αγκάλες της να βγειτης μάνας της μοναδικής Έχει σχοινιά από σ’ αγαπώαυτή με πείσμα ως το θεόμε ένα αντίο θλιβερόκλάμματα βάνουν και οι δυο Μάνα αν αλήθεια μ’ αγαπάςμην φύγεις τώρα είναι βοριάςΜάνα δεν ξέρω να...

6 σχόλια

6 Σχόλια

  1. Lena Mavroudi Mouliou

    E ναι βρε Βάσω . Υπάρχουν και άντρες που αγαπάνε, Σπάνιο είδος βέβαια αλλά υπαρκτόν
    Τελικά ήταν ΕΚΕΙΝΗ ή απόρροια τσιπουρικής παραίσθησης;

    Απάντηση
  2. Βάσω Καρλή

    Πράγματι από το πολύ τσίπουρο θα θολωσε το μυαλό και όποια πέρναγε μπροστα του θα την έβλεπε σαν την αγαπημένη του. Φοβερό το σχόλιό σου Λένα μου, καλό Σαββατοκύριακο.

    Απάντηση
  3. Παναγιώτης Σκοπετέας

    Aγαπητή Κα Καρλή,

    μία μικρή ιστορία περπάτησαν τα μάτια μου, η οποία κόντρα
    στον καλοκαιριάτικο ήλιο τού Αυγούστου, μιλά για κρύο, παγωνιά, χειμώνα.

    Πράγματι, έχετε δίκιο όταν λέτε στο τέλος τής ιστορίας, πως, τα χέρια τής ψυχής ζεσταίνονται
    κάθε φορά που εκείνα χαἴδεύουν τους ήλιους τής συντοφικότητας, της κατανόησης,
    τού αλληλέγγυου, του αλτρουισμού …

    Γιατί εν τέλει και κατακαλόκαιρο, η ψυχή, παγωνιά μπορεί να ρουφά …

    Πολύ όμορφο και ζεστό τέλος, σε μία εξίσου όμορφη μικρή ιστορία που
    εμπνέει την κάθε παγωμένη μοναξιά να ορέγεται ζεστά όνειρα …

    Καλό ΣΚ !

    Απάντηση
    • Βάσω Καρλή

      Η μοναξιά είναι αλήθεια δεν παλεύεται ούτε ξεχνιεται με το ποτό. Χρειάζεται ζεστασιά και συντροφικοτητα. Χαίρομαι που σας άρεσε η μικρή μου ιστορία.

      Απάντηση
  4. Πλοκαμάκη Χρυσούλα

    Αχ αυτό το ποτό…Όλα τα * καίει…κι από τις στάχτες τους γεννιέται η ψευδαίσθηση του απτού ονείρου!
    Εις μάτην η αναμονή της πραγμάτωσης του ονείρου!
    Μπράβο!

    Απάντηση
  5. Βάσω Καρλή

    Κρυφή πληγή το ποτό. Ευχαριστώ πολύ Χρυσούλα μου!!!

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *