Μικρός έμαθε την αγάπη και τη στοργή από την αγκαλιά των γονιών του. Γρήγορα όμως γνώρισε την απώλεια γιατί πέθανε ο πατέρας του όταν ήταν μόλις οκτώ…. Έμαθε να ζει μ’ αυτή, όμως γεύτηκε την αδικία καθώς ποτέ κανείς δεν αναγνώρισε την προσπάθεια και τους κόπους του. Η επιτυχία δεν άργησε, ήρθε ένα πρωινό του Αυγούστου, όταν έμαθε πως πέρασε στη σχολή που πάντα ονειρευόταν. Εκεί γνώρισε τον έρωτα… παθιάστηκε, απογοητεύτηκε, πλήγωσε και πληγώθηκε. Βρήκε όμως το κουράγιο να συνεχίσει, χάρη στα όνειρα και στις φιλοδοξίες του. Τώρα προσπαθεί να δημιουργήσει το μέλλον του, σε μια χώρα με αβέβαιο παρόν και ν΄ απολαύσει την ζωή χωρίς να φοβάται τις σκιές του παρελθόντος. Με την ελπίδα του μέλλοντος, γιατί είναι αγωνιστής.
_
γράφει ο Αλέξανδρος Πήχας
Εύχομαι και ελπίζω να συνεχίσει να είναι αγωνιστής……..