…γράφει ο Θεόφιλος Γιαννόπουλος
Στο σημερινό μας άρθρο θα γνωρίσουμε το έργο του Νιλ Γκάιμαν “Ο πόλεμος των θεών”. Ένα βιβλίο που καταφέρνει να σε μαγνητίζει από την πρώτη ακόμη σελίδα, αναγκάζοντάς σε να μην τ’ αφήσεις απ’ τα χέρια σου! (Άλλωστε, κάπως έτσι δεν είναι και όλες οι ιστορίες του Νιλ Γκάιμαν;) Ίσως μάλιστα και να είμαι από τους λιγοστούς που δεν έχουν παρακολουθήσει την ομώνυμη τηλεοπτική σειρά. Ένα γεγονός, που μου επέτρεψε τελικά να διαβάσω το βιβλίο …ανυποψίαστος και απροετοίμαστος για το τι θα συναντούσα σε κάθε νέα σελίδα.
Αρχίζει λοιπόν, γνωρίζοντάς μας τον Σάντοου. Έναν φυλακισμένο άντρα που εκτίει την ποινή εγκλεισμού του σε μια φυλακή της Αμερικής. που φτάνει τα τρία χρόνια,. Ο ίδιος κάνει υπομονή ώστε να περάσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται τα τρία χρόνια που του έχουν επιβληθεί ως τιμωρία Δε μιλάει πολύ και διατηρεί χαμηλούς τόνους μέχρι να έρθει η στιγμή της αποφυλάκισής του. Στο ενδιάμεσο μελετά την Ιστορία του Ηροδότου και μαθαίνει κόλπα με τα κέρματα.
Όταν όμως φθάνει επιτέλους η ώρα του να ελευθερωθεί, τα όνειρά του διαλύονται: Μαθαίνει πως η αγαπημένη του γυναίκα, η Λόρα, και ο κολλητός του φίλος στον οποίο θα δούλευε μετά από ‘δω, σκοτώνονται σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα!
Έχοντας λοιπόν στο εξής ως μόνο δεδομένο στήριγμα τον εαυτό του, αποφυλακίζεται και σπεύδει να πάρει την πρώτη διαθέσιμη πτήση για το σπίτι του στο Ιγκλ Πόιντ. Ωστόσο, μετά από κάποια τυχαία (;) γεγονότα, βρίσκεται να συνταξιδεύει με έναν μυστηριώδη γέρο άντρα: Τον κύριο Γουένστντέι. Τα μαλλιά του ήταν κοκκινωπά γκρίζα, ενώ η γενειάδα γκριζωπή κόκκινη. Διέθετε τραχύ, τετράγωνο πρόσωπο, με ανοιχτόχρωμα γκρίζα μάτια. Φορούσε ακριβό κουστούμι και του μίλησε με τέτοιο τρόπο που δήλωνε ότι γνώριζε αρκετά προσωπικά στοιχεία για την δική του ζωή. Σύντομα μάλιστα, κάνει στον Σάντοου μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση εργασίας: Να γίνει σωματοφύλακάς του.
Μέσα όμως στη δίνη όσων δυσάρεστων έχουν συμβεί τις τελευταίες ώρες στη ζωή του, επιλέγει αρχικά να απορρίψει αυτή την δουλειά. Ωστόσο, όσο κι αν ο Σάντοου επιχειρεί να του ξεφύγει, στη συνέχεια εκείνος εμφανίζεται πάντοτε ξαφνικά μπροστά του. Μέχρι που θέλοντας να δώσει ένα τέλος σ’ όλο αυτό, πείθεται να απαντήσει θετικά στην πρότασή του. Κι αυτό, παρόλο που δεν ξέρει τίποτε απολύτως για το παρελθόν αυτού του μυστηριώδους τύπου που πρόκειται στο εξής να είναι ο εργοδότης του…
Μάλιστα, στο μαγαζί που επικυρώνεται η συμφωνία τους, κάνει την εμφάνισή του και ο Μαντ Σουίνι. Όπως γίνεται αμέσως κατανοητό, γνωρίζεται πολύ καλά με τον κύριο Γουένστντέι. Πρόκειται για έναν ιρλανδό με κοντή γενειάδα, στο χρώμα του τζίντζερ. Φορούσε καπέλο και ένα λεκιασμένο μπουφάν. Όπως τον έκοψε ο Σάντοου δεν ήταν μεθυσμένος αλλά ούτε και νηφάλιος. Γεγονός είναι παντός πως ο ίδιος δήλωνε για τον εαυτό του πως είναι ξωτικό!
Στη συνέχεια γνωρίζουμε και άλλους αινιγματικούς χαρακτήρες, οι οποίοι διαθέτουν παράξενες και υπερφυσικές δυνάμεις. Όπως την ερωτική Μπίλκις, την μάντισσα Ζόργια Βετσερνάιγια με τις δυο αδερφές της και τον απρόβλεπτο Τσέρνομποργκ, μα και τόσους άλλους. Αρχίζοντας έτσι σιγά σιγά να δικαιολογείται ο τίτλος του βιβλίου «Ο πόλεμος των θεών».
Και είναι γεγονός πως στην εξέλιξη γίνεται άμεσα αντιληπτός ο διαχωρισμός σε δυο αντιμαχόμενες πλευρές. Κι όπως σίγουρα υποψιάζεστε, η κάθε μια θέλει να πάρει τον Σάντοου με το μέρος της.
Όπως και στο «Οι γιοι της αράχνης» που έγραψε επίσης ο Νιλ Γκάιμαν, έτσι και εδώ, καταφέρνει να μεταμορφώνει το απίστευτο σε εφικτό, μέχρι το σημείο να το βαφτίσει ως και αληθινό και λογικό. Παρουσιάζοντάς μας μια πλοκή που λαμβάνει χώρα στους δρόμους των μύθων και που παράλληλα παίρνει σάρκα και οστά σε μια γωνιά της δικής μας καθημερινότητας. Εκεί, όπου ενδεχομένως οι διαβάτες που συναντούμε στο δρόμο, μπορεί να είναι κάτι τελείως διαφορετικό απ’ αυτό που φαίνεται…
Σας εύχομαι όμορφα αναγνωστικά ταξίδια!
0 Σχόλια