«…γράφω για να ζω αρμονικά με τον εαυτό μου και τον κόσμο γύρω μου…» – Δήμητρα Σωκράτους

(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος)

Σήμερα, στην λογοτεχνική δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» φιλοξενούμε την λογοτέχνη Δήμητρα Σωκράτους, την οποία και ευχαριστώ για την τόσο ανθρώπινη και δοτική της συνέντευξή!

Ας την γνωρίσουμε λοιπόν :

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:

Η Δήμητρα Σωκράτους γεννήθηκε στην Κύπρο. Είναι απόφοιτη του Τμήματος Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου με δευτερεύον πτυχίο στις Γαλλικές Σπουδές και Μεταπτυχιακό στο Θέατρο στην Εκπαίδευση (Πανεπιστήμιο Warwick). Είναι εκπαιδευτικός, εμψυχώτρια Θεατρικού Παιχνιδιού κι εκπαιδεύτρια ειρήνης κι ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Γράφει παραμύθια, διηγήματα και ποίηση.

Διακρίθηκε στους Δελφικούς Αγώνες Ποίησης της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (2016). Της απονεμήθηκε το Βραβείο στον Διαγωνισμό Ποίησης στη μνήμη Ευγενίας Παλαιολόγου-Πετρώνδα για ανέκδοτη ποιητική συλλογή (Κυπριακός Σύνδεσμος Παιδικού Νεανικού Βιβλίου) κι έπαινος στον Ε’ Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό ‘Καισάριος Δαπόντες’ (2016).

Έλαβε το Α’ Βραβείο στον Διαγωνισμό Σύνθεσης Κυπριακού Τραγουδιού του Ρ.Ι.Κ. (‘Επλάνεψες με Μάνα μου’, στιχουργός, 2008). Πέραν των αριστείων ακαδημαϊκής επίδοσης, έλαβε το Βραβείο Κοινωνικής Προσφοράς του Ροταριανού Ομίλου Λευκωσίας (Πανεπιστήμιο Κύπρου, 2005).

Αποτελεί ενεργό μέλος κι εθελόντρια σε πολλούς κοινωνικοπολιτιστικούς οργανισμούς και ομάδες νεολαίας στην Κύπρο. Σύντομο βίντεο για την εθελοντική της δράση αναρτήθηκε στην επίσημη ευρωπαϊκή ιστοσελίδα για το ‘Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού 2011’.

Διετέλεσε Συντονίστρια του Εργαστηρίου ‘Νεολαία και Πολιτισμός’ του ΠΑΦΟΣ2017 Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης όπως και συν-Συντονίστρια του Κυπριακού Δικτύου Νεολαίας του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κοινοβουλίου.

Επικοινωνία:

Προσωπικό προφίλ: https://www.facebook.com/demetra.socratous.1

Σελίδα του βιβλίου ‘Η Μαίρη και το Λευκό Μπιζέλι’

Προσωπικό email: [email protected]

Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς και Ποιητές

1. Γιατί γράφεις;

Γράφω για να ζω αρμονικά με τον εαυτό μου και τον κόσμο γύρω μου. Το γράψιμο αποτελεί για μένα βασικό ένστικτο-εργαλείο επιβίωσης και όχι πολυτέλειας. Γράφω για να στοχάζομαι, ν’ αναστοχάζομαι, να συνειδητοποιώ, να διερευνώ και να κατανοώ ανθρώπους, έννοιες, καταστάσεις, προκλήσεις της ζωής. Γράφω για να υπερβαίνω τα όρια του εαυτού μου.

2. Για ποιους λόγους θα συμβούλευες κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει;

Το να γίνει κάποιος συγγραφέας ή ποιητής πιστεύω πως δεν έχει να κάνει με συνειδητή απόφαση του ίδιου ή ενθάρρυνσή του από άλλους. Η συγγραφή, η ποίηση, θα έλεγα πως απαιτούν ιδιαίτερες εσωτερικές (γνωστικές, συναισθηματικές, πνευματικές, κ.τ.λ.) διεργασίες. Θα ενθάρρυνα λοιπόν απλά κάποιον να επενδύσει χρόνο κι ενέργεια στη συγγραφή και στην ποίηση ώστε ν’ ανακαλύψει ο ίδιος αν πράγματι θέλει ν’ ακολουθήσει το συγγραφικό ή ποιητικό μονοπάτι και να εξερευνήσει το γιατί.

3. Σε ποιόν εκδοτικό οίκο θα ήθελες να εκδίδεται το βιβλίο σου και γιατί;

Αναπόφευκτα, ως βιβλιοφάγος από παιδί, κάποιοι εκδοτικοί οίκοι έχουν καταγραφεί στο λογοτεχνικό μου υποσυνείδητο. Έχοντας όμως μυηθεί στην πολύτιμη εμπειρία της αυτοέκδοσης -όπως και πάρα πολλοί άλλοι νέοι συγγραφείς και ποιητές- κι έχοντας επίγνωση των ιδιαίτερα δύσκολων καιρών που διανύουμε, έχω χαλιναγωγήσει τις εκδοτικές ‘οικοεπιθυμίες’ μου.

5. Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

Τίποτα από όλα αυτά. Ο αναγνώστης είναι ένας συνοδοιπόρος στη γραφή και μετέπειτα μύστης στην ανάγνωση (πλάθει ένα δικό του λογοτεχνικό σύμπαν). Στην πρώτη γραφή, στην πρώτη κατάδυση στο εσωτερικό μου υλικό μέχρι στιγμής πάντοτε είμαι μόνη με τις σκέψεις, τις ιδέες, τα συναισθήματα και τα βιώματά μου. Στη διαδικασία συγγραφής και ‘μεταμόρφωσης’ μιας ιστορίας, διηγήματος, ποιήματος με σκοπό να φθάσει και σ’ άλλες καρδιές, ο αναγνώστης είναι εκεί, δίπλα μου, πότε σιωπηλά και πότε πιο έντονα με τις δικές του σκέψεις, βιώματα. Προσπαθώ να τον αφουγκραστώ ώστε όταν με ‘διαβάσει’ να μπορέσει να με αφουγκραστεί κι αυτός πίσω απ’ τις λέξεις μου.

6. Ποια λογοτεχνική ερώτηση μισείς να σου κάνουν και γιατί;

Απλές ερωτήσεις του τύπου ‘πώς τα πάει το γράψιμο;’ και ‘πότε θα εκδώσεις το επόμενο;’ και ‘γιατί  ο τάδε χαρακτήρας έκανε αυτό;’ εκ πρώτης όψεως με ενοχλούν. Στην ουσία όμως αποτελούν τις καλύτερες πυξίδες επίγνωσης για το πού ακριβώς βρίσκομαι, πού θα ήθελα να είμαι και πώς ακριβώς θα φθάσω λίγο παραπέρα στη λογοτεχνική μου πορεία.

10. Με άριστα το 10, πού κατατάσσεις την συγγραφική σου ικανότητα και γιατί;

Με πολλή επιείκεια μού δίνω ένα 5. Για να αξίζει το υπόλοιπο της συγγραφικής μου διαδρομής κι εξέλιξης. Για να έχω δύναμη, υπομονή, επιμονή, επίγνωση και αγάπη. Για να μπορώ να πω στα 60 μου πως ναι, το 5 το ‘κανα 8.

11. Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;

Δυσκολεύομαι να φανταστώ πως κάποιος γράφει, εκφράζει ψυχή, καρδιά, μυαλό με απώτερο στόχο το χρήμα και τη δόξα. Πιστεύω πως το να εκφράζει κανείς την αλήθεια του στην πιο κρυστάλλινή της μορφή μπορεί να αναδείξει την προσπάθειά του, κερδίζοντας την προσοχή και την εμπιστοσύνη του αναγνωστικού κοινού. Γεγονός που μπορεί να φέρει στη συνέχεια οικονομική και κοινωνική ανέλιξη, πάνω απ’ όλα όμως ικανοποίηση.

12. Έχεις μόνο συμπάθειες ή και αντιπάθειες στους λογοτεχνικούς κύκλους; Ποια η αιτία αυτών;

Καταρχήν είμαι πολύ ‘καινούρια’ στους λογοτεχνικούς κύκλους οπότε τυγχάνω απλά του ενδιαφέροντος των φίλων λογοτεχνών. Η γνώση που έχω αποκομίσει πραγματοποιώντας τη μεταπτυχιακή μου διατριβή στο θέμα της ανάπτυξης της συναισθηματικής  γραμματοσύνης στο πλαίσιο της Θεατρικής Αγωγής, και η εμπειρία των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων, μού έδειξαν πως η συμπάθεια και η αντιπάθεια είναι πολύ σχετικές. Αποτελούμε κάθε φορά έναν καθρέφτη για τον απέναντί μας. Αυτό το οποίο συμπαθούμε ή αντιπαθούμε στον άλλο είναι ένα στοιχείο-φωτεινός οδηγός για περαιτέρω διερεύνηση μέσα μας εάν θέλουμε να εξελισσόμαστε διαρκώς.

13. Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάσαι για την καριέρα σου και το ομορφότερο όνειρό που σου έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάς να συμβεί στο μέλλον;

Ο χειρότερός μου ‘καθημερινός’ εφιάλτης είναι ο φόβος πως θα με αφομοιώσει και θα με απορροφήσει το ‘σύστημα’. Η προοπτική του να παραμείνω στάσιμη, να πάψω να μαθαίνω και να εξελίσσομαι. Το ομορφότερό μου όνειρο έγινε πραγματικότητα με την έκδοση του πρώτου μου βιβλίου για μεγάλα παιδιά ‘Η Μαίρη και το Λευκό Μπιζέλι’. Οι προσδοκίες μου για το μέλλον πολλές.     

15. …και η ώρα σου να ανταποδώσεις την…. ιερή εξέταση που πέρασες από αυτή την ανακριτική συνέντευξη! Κάνε μια δική σου, λογοτεχνική ερώτηση-ταμπού για κάτι που θα ήθελες να μάθεις για τον δημιουργό αυτού του ερωτηματολογίου!

Μμμ… Επειδή πάντα μαθαίνουμε απ’ τους πιο φωτεινούς ανθρώπους! Πώς ακριβώς διυλίζεις τα δύσκολα, άσχημα κι αρνητικά συναπαντήματα κι εμπειρίες της ζωής σου σε κάθε βήμα της λογοτεχνικής σου διαδρομής; Ποια θέση έχει ο πόνος σε αυτή;

Θεόφιλος Γιαννόπουλος: Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ φωτισμένη μου Φίλη Δήμητρα για την όμορφη συνέντευξη σου! Σχετικά με  την ερώτησή σου, ένας είναι ο τρόπος να αντιμετωπίζω όσα δύσκολα συμβαίνουν στην ζωή μου: Πράττω ακριβώς όπως και η ηρωίδα σου στο παραμύθι ‘Η Μαίρη και το Λευκό Μπιζέλι’, με υπομονή, επιμονή και φαντασία! Σ’ ευχαριστώ απο καρδιάς για τη δύναμη που έλαβα από το έργο σου!

Αν είσαι συγγραφέας, ποιητής, αναγνώστης ή κριτικός βιβλίων, τότε σε καλούμε σε μια προσωπική λογοτεχνική συνέντευξη-ταμπού στην στήλη ”Θάλασσα ιδεών”!

Για να σας αποσταλεί  το ερωτηματολόγιο  επικοινωνείτε μαζί μου στο προφίλ www.facebook.com/giannopoulos.theofilos ή στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο [email protected] με τίτλο  θέματος: «Μιλάμε για τη λογοτεχνία» συμπληρώνοντας την λέξη «Συγγραφέας», «Ποιητής» , «Αναγνώστης» ή «Κριτικός βιβλίων», ανάλογα με την ιδιότητά σας.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την συμμετοχή.

Ελάτε να βάλουμε όλοι μας από ένα λιθαράκι ώστε ο λογοτεχνικός κόσμος να γίνει ακόμη ομορφότερος!

Με όλη μου τη θετική ενέργεια

Θεόφιλος Γιαννόπουλος