“…δεν θα άντεχα μια ζωή δίχως να δημιουργώ” – Κατερίνα Θεοχάρη

(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος) Σημερινή φιλοξενούμενη στη λογοτεχνική δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι η συγγραφέας Κατερίνα Θεοχάρη! Λογοτεχνικό βιογραφικό Ονομάζομαι Κατερίνα Θεοχάρη είμαι 24 ετών και κατοικώ στη Θεσσαλονίκη. Ασχολούμαι με τη συγγραφή απο την ηλικία των εννέα όταν στο δημοτικό έκανα τις πρώτες μου απόπειρες πάνω σε στιχάκια.Αργότερα ως έφηβη έγραφα κυρίως […]

Θάλασσα ιδεών σε ταξίδι αέναο....

(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος)

Σημερινή φιλοξενούμενη στη λογοτεχνική δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι η συγγραφέας Κατερίνα Θεοχάρη!

https://2.bp.blogspot.com/-MoWFeRVWzOo/WFJ4MVO5ZPI/AAAAAAAAAPs/KluKkWuSjKAqADN6hg6roOb5qUcVDaegACLcB/s1600/tumblr_o1zlrbGhGF1td3sruo1_540.jpgΛογοτεχνικό βιογραφικό

Ονομάζομαι Κατερίνα Θεοχάρη είμαι 24 ετών και κατοικώ στη Θεσσαλονίκη.

Ασχολούμαι με τη συγγραφή απο την ηλικία των εννέα όταν στο δημοτικό έκανα τις πρώτες μου απόπειρες πάνω σε στιχάκια.Αργότερα ως έφηβη έγραφα κυρίως στίχους. Η ανεμελιά της ηλικίας καθώς και οι μουσικές μου επιροές μου έδιναν το έναυσμα.

Κύριως πυρήνας έμπνευσης μου μέχρι και σήμερα είναι η μουσική και στη συνέχεια  η ίδια η λογοτεχνία την οποία και σπούδασα.Τελείωσα το τμήμα της ελληνικής φιλολογίας στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και του χρόνου ξεκινάω το μεταπτυχιακό μου πάνω στη δημιουργική γραφη.Μέσα στη σχολή μου αισθάνομαι πως απέκτησα όλα τα εφόδια και τις κατάλληλες γνώσεις ώστε να συνδιάσω  μ’εναν ολοδικό μου τρόπο τη μουσική με τη λογοτεχνία.

Ανάμεσα στον Βaudelaire και στις σκοτεινές συμφωνικής μέταλ μελωδίες βρήκα τον πραγματικό μου εαυτό. Πρώτη φορά διακρίθηκα σε λογοτεχνικό διαγωνισμό στο λύκειο όταν βραβεύτηκε και μελοποιήθηκε το ποίημα μου “Life,Love,Death” σε μαθηματικό λογοτεχνικό διαγωνισμό.Απο τότε άρχισα να συμμετάσχω με κάθε ευκαιρία σε διαγωνισμούς.

Δεύτερη φορά διακρίθηκα το 2016 σε λογοτεχνικό διαγωνισμό με θέμα τον Byron, με το ποίημα “Το κουφάρι” . Από το 2014 συνεργάζομαι ως ορθογράφος με το περιοδικό “Mystery”. To τελευταίο ενάμιση χρόνο ασχολούμαι κυρίως με το Λογοτεχνικό Μπλοκ μου Quills Of Sin, (Πένες Αμαρτίας)  όπου εκεί μπορείτε ν’ ανατρέξετε και να βρείτε μεγάλο μέρος της δουλείας μου.

Γράφω τόσο ποίηση όσο και αφηγήματα, σε Ελληνικά και Αγγλικά. Αυτή τη περίοδο πειραματίζομαι με μεγάλες φόρμες και κάνω τη πρώτη μου απόπειρα να γράψω μυθιστόρημα. Αν σας αρέσουν οι παρακμιακοί,λυρικοί και σκοτεινοί λογοτέχνες τότε πιστεύω ότι η σελίδα μου είναι για σας!

Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς και Ποιητές

Γιατί γράφεις;

Γράφω γιατί η συγγραφή είναι η μορφή τέχνης που μ’ εκφράζει απόλυτα. Δε μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μην γράφει, είναι ο τρόπος μου να μιλήσω για όλα αυτά για τα οποία αν μιλούσα κάτω από άλλες ρεαλιστικές συνθήκες τώρα θα βρισκόμουν σε ψυχιατρική πτέρυγα! Είναι το μοναδικό μέρος όπου ο κόσμος της φαντασίας μπορεί να αποκτήσει πλήρης υπόσταση. Είναι ο χώρος όπου όλα είναι δυνατά ακριβώς όπως στα όνειρα!

Ποιο είδος γραφής αγαπάς να υπηρετείς και για ποιο πιστεύεις πως δεν έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, διάθεση και γνώσεις για να συνεισφέρεις;

Αγαπώ το χώρο της φανταστικής λογοτεχνίας αλλά δεν ακολουθώ τα κλασικά αρχέτυπα του είδους. Στα έργα μου πχ ποτέ δε θα βρεις δράκους βασιλιάδες και ιππότες. Μου αρέσει το φανταστικό στοιχείο στη πιο σκοτεινή και λυρική εκδοχή του. Αγαπώ τη σκοτεινή πλευρά της λογοτεχνίας και δεν φοβάμαι να κινηθώ στις πιο απαγορευμένες περιοχές της. Όσον αφορά το είδος γραφής στο οποίο πιστεύω πραγματικά δεν θα μπορούσα να κινηθώ ,αν και αντιφατικό λόγω των σπουδών μου, είναι η ιστοριογραφία. Είναι ένα είδος στο οποίο είσαι υπερβολικά περιορισμένος. Δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις ούτε τη φαντασία σου και δεν έχεις τη δυνατότητα να φτιάξεις ούτε πλοκή ούτε και χαρακτήρες. Το να μη μπορώ να δημιουργήσω και να καταστρέφω ολοδικούς μου κόσμους με σκοτώνει. Ίσως παρά είμαι ονειροπόλα!

Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

Χμ. είναι κριτές θα έλεγα. Ο καθένας μας όταν τελειώνει την ανάγνωση ενός βιβλίου έχει παράλληλα σχηματίσει μια εντύπωση, μία γνώμη. Είτε για τη πλοκή πχ  είτε για το τρόπο αφήγησης. Πόσες φορές έχουμε ακούσει τη φράση “Πως σου φάνηκε το τάδε βιβλίο?” Ο κόσμος πάντα θα έχει κάτι να πει για τη δουλειά σου, καλό ή κακό, το θέμα είναι ν αξιοποιείς τη κριτική πάντοτε εποικοδομητικά. Εκεί είναι η μαγκιά για μένα.

Η καλύτερη και η χειρότερη κριτική που άκουσες για το έργο σου;

Η καλύτερη είναι ότι εμπεριέχει ιδιαίτερη λυρικότητα και φαντασία. Σε πολλούς αρέσει ο τρόπος γραφής μου και ιδιαίτερα σ’ ανθρώπους που έχουν τις ίδιες μ εμένα λογοτεχνικές επιρροές. Άλλοι πάλι θεώρησαν το έργο μου αποτέλεσμα παραισθησιογόνων ουσιών, δεν τους παρεξηγώ , είναι αρκετά τολμηρό. Ο διαβασμένος αναγνώστης όμως πιστεύω μπορεί να καταλάβει ξεκάθαρα τη περιοχή στην οποία κινούμαι λογοτεχνικά καθώς και τη ποιητική μου. Μπορεί όποιος θέλει να θεωρεί το έργο μου γκοθ στιχάκια, επικλήσεις στο σατανά ή κακή Μπωντλαιρική απομίμηση, αρκεί να έχεις τις γνώσεις και το λογοτεχνικό υπόβαθρο να μου το αποδείξει

Τι εικόνα πιστεύεις πως έχουν για εσένα οι αναγνώστες; Ισχύει;

Πως κάνω χρήση ουσιών ,πως είμαι σατανίστρια, σχιζοφρενής κλιπ! Χαχα, σοβαρά! Πρόσφατα μια φίλη μου έδωσε το τελευταίο μου ποίημα “Necrophilia” στην αδελφή της να το διαβάσει και εκείνη της ρώτησε αν είμαι καλά ή ψυχικά διαταραγμένη. Ξες στη καθημερινότητα μου είμαι πολύ κοινωνικό και γελαστό άτομο οπότε οι περισσότεροι εκπλήσσονται με το πόσο σκοτεινά γράφω. Για μένα όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν σκοτεινό εαυτό, μια σκοτεινή πλευρά που είτε θα κρύψουμε καλά είτε θα φέρουμε στη επιφάνεια και θα την αγκαλιάσουμε. Η δική μου είναι και η πιο δημιουργική, είναι ο χώρος που δίνει έναυσμα στο χέρι μου να κινηθεί πάνω στο χαρτί…Δε μ’ ενοχλεί καν το να πιστεύουν κάτι άσχημο για μένα την ίδια οι αναγνώστες μου. Θεωρώ ότι το έργο τέχνης όπως και ο καλλιτέχνης πρέπει να προκαλούν (με τη καλή έννοια και σε λογικά πάντα πλαίσια) Αυτός είναι και ο λόγος που λατρεύω συγγραφείς όπως τον Byron, τον Baudelaire και τον Oscar Wilde. Αν το κοινό αντιδρούσε αδιάφορα στο έργο μου, πίστεψε με θα με πείραζε πολύ περισσότερο.

Τι σε ενοχλεί και θα ήθελες να αλλάξει στον λογοτεχνικό χώρο; Τι σου αρέσει και θα ήθελες να μείνει ως έχει;

Υπάρχουν πολλές κλίκες πιστεύω. Θα μου πεις και που δεν υπάρχουν βέβαια. Κυρίως πολλά λογοτεχνικά περιοδικά αν δεν είσαι καλά χωμένος και “δικός τους” σ έχουν στη απ έξω. Η αξιολόγηση παύει πλέον να γίνεται με βάση το πόσα θέλεις να προσφέρεις στο χώρο, ούτε και κρίνεσαι με βάση τη γραφή σου. Όλα έχουν να κάνουν με το πόσο καλά ξέρεις τον εκδότη και με το πόσο φίλη το παίζεις στην αρχισυντάκτρια. Το καλό είναι πως ακόμα και σε μια εποχή όπου η ζήλια και ο ανταγωνισμός κυριαρχούν ενώ όλα τείνουν να γίνονται ψηφιακά, υπάρχει κόσμος που διαβάζει και κοινό που θα σ ακούσει. Οπότε κινητήριος δύναμή για μένα είναι οι αναγνώστες μου.

Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;

Καθαρά και μόνο από εσωτερική ανάγκη. Θα ήταν τρελός κάποιος που θα επιδίωκε να βγάλει χρήματα από τη συγγραφή ή να γίνει γνωστός. Οι τέχνες στο σύγχρονο δυτικό κόσμο έχουν περάσει στο περιθώριο. Αν θες να πεινάσεις στη ζωή σου, υπηρέτησε μια τέχνη! Στις μέρες μας αυτό που επικρατεί είναι τα τεχνοκρατικά επαγγέλματα και το διαδίκτυο, εκεί στρέφεται κάποιος που τον ενδιαφέρει το χρήμα και η δόξα. Ο καλλιτέχνης για μένα είναι ο πιο φτωχός σε χρήματα αλλά συγχρόνως ο πιο πλούσιος σε συναίσθημα.

Έχεις μόνο συμπάθειες ή και αντιπάθειες στους λογοτεχνικούς κύκλους; Ποια η αιτία αυτών;

Φυσικά και από τα δύο. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι συγγραφείς τους οποίους αναμφισβήτητα θαυμάζω καθώς και συνάδελφοι που φανερά αντιπαθώ κύριος λόγος είναι η ζηλοφθονία, ο ανταγωνισμός και η κακία που εκπέμπουν. Πρόσφατα εξ άλλου κάποιος ιδιαίτερος άνθρωπος που γνώρισα μου είπε πως “αν κανείς δε έχει εχθρούς, κάτι δε κάνει καλά”, η φράση του μου έμεινε γι’ αυτό και την αναφέρω. Οπότε ναι, χαίρομαι να μ αντιπαθούν, σημαίνει πως έχω προσωπικότητα και χαρακτήρα.

Ανέφερε τρείς χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σου για τους οποίους είσαι υπερήφανος/η και άλλους τρεις για τους οποίους όχι.

Για να σκεφτώ.. Κοίτα, είμαι άκρως ιδεαλίστρια, γενναιόδωρη και φιλόδοξη, γι’ αυτά ναι, είμαι περιφανή. Από την άλλη είμαι πολλές φορές γκρινιάρα, κάτι που προσπαθώ να περιορίσω, απίστευτα ανυπόμονο άτομο, σε σημείο που δεν αντέχω ούτε 20′ το αστικό να περιμένω και ίσως κτητική θα έλεγα.

Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάσαι για την καριέρα σου και το ομορφότερο όνειρό που σου έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάς να συμβεί στο μέλλον;

Το να δουλέψω καθηγήτρια στη μέση εκπαίδευση, να παντρευτώ, να έχω τρία παιδιά και να ζω στο ίδιο τόπο μέχρι να πεθάνω. Καλύτερα ν αυτοκτονήσω τώρα! Σπούδασα φιλόλογος εντελώς συνειδητά και δε μετανιώνω στιγμή γι αυτό. Μέσα σ αυτή τη σχολή βρήκα τον εαυτό μου και το τι θέλω να κάνω στη ζωή μου. Αγαπώ όλα όσα σπούδασα και εκτιμώ τις γνώσεις που απέκτησα όμως ποτέ μου δε σκόπευα βγαίνοντας από εκεί ν ασκήσω επάγγελμα εκπαιδευτικού. Το να είσαι δάσκαλος ή καθηγητής είναι μεν λειτούργημα, αναμφισβήτητα, όμως είναι κάτι πολύ πεζό για μένα. Δεν θα άντεχα μια ζωή δίχως να δημιουργώ. Ακολουθώντας τα Καβαφικά ιδανικά και δηλώνοντας πιστή οπαδός του Αισθητισμού πιστεύω ότι κάποιος ζει πραγματικά μόνο όταν δημιουργεί, αν κάνει οτιδήποτε άλλο είναι απλώς μηχανή ρομπότ και φερέφωνο του συστήματος. Το πιο όμορφο όνειρο μου είναι να ζήσω μαζί με τον άνθρωπο μου μια ζωή γεμάτη τέχνη εικόνες ταξίδια και μουσική. Να εργάζομαι μέσω υπολογιστή και να γυρίσω μαζί του όλο το κόσμο ως γνωστή συγγραφέας. Ουτοπία ή πρόκληση;

…και η ώρα σου να ανταποδώσεις την…. ιερή εξέταση που πέρασες από αυτή την ανακριτική συνέντευξη! Κάνε μια δική σου, λογοτεχνική ερώτηση-ταμπού για κάτι που θα ήθελες να μάθεις για τον δημιουργό αυτού του ερωτηματολογίου!

Η ερώτηση μου δεν είναι ταμπού αλλά είναι μια πολύ ενδιαφέρον ερώτηση για να ρωτάτε σε συγγραφείς, αντιλαμβάνεσαι πολλά για το έργο τους αλλά και γι’ αυτούς τους ίδιους. Οπότε…

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΕΜΠΝΕΕΙ ΚΑΙ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑΥΣΜΑ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ;

Θεόφιλος Γιαννόπουλος:Καταρχήν σ’ ευχαριστώ πολύ Κατερίνα για την συνέντευξή μας και εύχομαι κάθε επιτυχία στην λογοτεχνική σου διαδρομή!

Σχετικά με την ερώτησή σου, προσωπικά, θεωρώ ως έμπνευση το αδιόρατο νήμα που συνδέει τα συναισθήματα, τις πληροφορίες και την φαντασία, έχοντας ως αποτέλεσμα ένα λογοτεχνικό έργο που πάντα η προσδοκία μου είναι να συναρπάζει τον αναγνώστη. Η αφορμή έρχεται απο κάθε νέα πληροφορία, ανακάλυψη, γνώση για θέματα που με ενδιαφέρουν.

 

 

Αν είσαι συγγραφέας, ποιητής, αναγνώστης ή κριτικός βιβλίων, τότε σε καλούμε σε μια προσωπική λογοτεχνική συνέντευξη-ταμπού στην στήλη ”Θάλασσα ιδεών”!

Για να σας αποσταλεί  το ερωτηματολόγιο  επικοινωνείτε μαζί μου στο προφίλ www.facebook.com/giannopoulos.theofilos ή στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο [email protected] με τίτλο  θέματος: «Μιλάμε για τη λογοτεχνία» συμπληρώνοντας την λέξη «Συγγραφέας», «Ποιητής» , «Αναγνώστης» ή «Κριτικός βιβλίων», ανάλογα με την ιδιότητά σας.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την συμμετοχή.

Ελάτε να βάλουμε όλοι μας από ένα λιθαράκι ώστε ο λογοτεχνικός κόσμος να γίνει ακόμη ομορφότερος!

Με όλη μου τη θετική ενέργεια

Θεόφιλος Γιαννόπουλος

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου