Εξομολόγηση

Δημοσίευση: 8.03.2016

Ετικέτες

Κατηγορία

open_book

Κι αν τη σιωπή μου τις ώρες της νύχτας έλυνα
ήθελα εσύ να  'ρθεις στο φως της μέρας
με του ήλιου την πρώτη ανατολή
για να μου πεις... για να μου δείξεις ό,τι μέσα σου έκρυβες.
Δίχως γιατί...
Δίχως εάν...
Δίχως εφόσον...
Γιατί εγώ δεν έβαλα ταμπέλες στης καρδιάς μου το χτύπο
μόνο το απέραντο γαλάζιο στα χέρια ζήτησα να πιάσω.
Εσύ…μέγας απών
Μονάχα όταν σαν τα μάτια κλείνω
νυχοπατώντας έρχεσαι κρυφά σαν κλέφτης...
Να ψάξεις στα κιτρινισμένα φύλλα
ενός παλιού τετραδίου ξεχασμένου κάπου από καιρό
για το τι ήσουν και τι υπήρξες για μένα...
Κάποτε...
Μα αν θελήσεις το δρόμο να βρεις
μέσα στο σκοτάδι
ίσως να ανάψω το σβησμένο εκείνο το κερί
να σε οδηγήσει
Αγαπημένε...

 

_

γράφει η Σμαραγδή Μητροπούλου

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Ο δρόμος

Ο δρόμος

Στη ζωή μου... Άφησα το δρόμο να βγαίνει μπροστά. Να ανοίγεται Να ξεδιπλώνεται... Κάποιες φορές με γύριζε πίσω. Με κοιτούσε περιπαικτικά και Γελούσε! Σαν κάτι να ήθελε να μου πει. Σαν παλιόπαιδο που ήμουν! Ο δρόμος με έχει πλέον προσπεράσει. Δε τον συγκράτησα. Δε τον...

Μετρώντας την απώλεια

Μετρώντας την απώλεια

Τελικά δεν περνάει μέρα χωρίς να σε σκεφτώ Σαν να μην σε γνώρισα ποτέ, Μα σα να σε ήξερα ανέκαθεν. Λείπεις από την ζωή μου, Ακόμα μια φορά, που το "για πάντα" με πρόδωσε. Ακόμα μια φορά, που κομματιάζεται η σιγουριά. Την απώλεια μετρώ, στα πόσα δάκρυα συνηθίζεται. Μα...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Μετρώντας την απώλεια

Μετρώντας την απώλεια

Τελικά δεν περνάει μέρα χωρίς να σε σκεφτώ Σαν να μην σε γνώρισα ποτέ, Μα σα να σε ήξερα ανέκαθεν. Λείπεις από την ζωή μου, Ακόμα μια φορά, που το "για πάντα" με πρόδωσε. Ακόμα μια φορά, που κομματιάζεται η σιγουριά. Την απώλεια μετρώ, στα πόσα δάκρυα συνηθίζεται. Μα...

Ταξίδι πέντε ημερών

Ταξίδι πέντε ημερών

Όλα τα χρώματα της γης όλα τα φώτα της αυγής σε ένα χαμόγελο σου! Άστρο νεκρό του πρωινού μεθάει το χρώμα του ουρανού ξυπνώντας στο όνειρο σου... Να αγγίξω θέλω μια χορδή να ταξιδέψουμε μαζί σε κάθε κύτταρο σου! Και ας μείνω πάλι μια ψυχή χωρίς ταυτότητα και γη μακριά...

Ένας άνθρωπος αληθινός

Ένας άνθρωπος αληθινός

Για εσένα μιλάω Για εσένα, που είσαι αληθινός σε έναν κόσμο αναληθή Για εσένα, που ανθίζουν οι κατιφές και οι γαρδένιες για να σε γνωρίσουν Για εσένα, που η ψυχή σου φωτίζει αβύσσους και γεμίζει δυσαναπλήρωτα κενά Για εσένα, που λες αλήθεια σε όλους εκτός απ’τον εαυτό...

1 σχόλια

1 Σχόλιο

Υποβολή σχολίου