Επόμενος σταθμός, της Ελένης Ιωαννάτου
Πολλά τα βαγόνια.
Σε ποιο να επιβιβαστείς;
Σε ποια θέση να ζωγραφίσεις
τα μάτια σου;
Εξασφαλισμένο εισιτήριο
ατέρμονης διαδρομής.
Ίσως κατέβεις στην επόμενη στάση.
Ακαθόριστα χρώματα
περιέχει η βαλίτσα.
Συνταξιδιώτης σου,
σιωπή αλλοτινή.
Ένας καινούργιος σταθμός.
Μια νέα πορεία.
Άγνωστο το τραγούδι αυτό.
Τους στίχους της ζωής σου
επεκτείνει.
Τα όνειρα να πιάσεις
πριν την πόρτα περάσεις.
Ίσως η αγάπη σού σφίξει
το χέρι.
Πριν προλάβεις να μυρίσεις το φεγγάρι,
εμφανίζεται το τρένο ξανά.
Επιβιβάζεσαι στου χρόνου την τροχιά.
Ένα παιδάκι βρίσκεις στις κόρες των ματιών σου.
Σε κοιτάζει με αγωνία.
Άγνωστος πάλι ο προορισμός.
Μονοπάτι χωρίς πέρας.
Σε ποια στάση να κατέβεις;
Ίσως χορέψεις στον παράδεισο.
Μακριά...
Στον επόμενο σταθμό.
_
γράφει η Ελένη Ιωαννάτου
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Ελένη με αυτό σου το ποίημα έρχεσαι διαφορετική. Όμορφα διαφορετική. Πιο δυναμική.
Συνεχίζεις όμως να εκπέμπεις αισιόδοξα μηνύματα…
Καλημέρα
Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ Μάχη μου!!
Χαίρομαι πολύ που βρήκες όμορφα διαφορετικό
το συγκεκριμένο ποίημα!!!
Καλή σου ημέρα!!
Μου άρεσε πάρα πολύ Ελένη!!Την καλημέρα μου!!
Γλυκιά μου Άννα σ’ ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου!!
Χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε ο επόμενος σταθμός μου!!!
Καλή σου ημέρα!!!
Πολλοί οι σταθμοί και σέ ποιόν νά κατέβεις…φιλοσοφημένο!..
Yιannâkos ô Êllηn σ’ ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο!!!
Να είσαι καλά!!!
Ελένη η απλότητα των συναισθημάτων σου και η καθαρότητα των λόγων σου ,, με κάνει να το διαβάζω ξανά και ξανά..και το εύγε είναι λίγο καλή μου φίλη…να σαι πάντα καλά,….
Δημήτρη μου, σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ!!!
Πάντα με τον καλό σου λόγο!!!
Με συγκινείς να ξέρεις!!
Να είσαι πολύ καλά!!
Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις!!
Σε ποια θέση να ζωγραφίσεις
τα μάτια σου;
Ειδικά αυτός ο στίχος…. Πως να περιγράψω τον τρόπο που χτυπάει χορδές μέσα μου;;;… Πως να περιγράψω την μουσική που με πλημμυρίζει στο διάβασμά του;;;… Ένα ποίημα από μόνο του ένας στίχος… Δεν μπορώ να ξεφύγω από αυτόν… Στάθηκα και λίγο πιο κάτω γιατί εκεί συνάντησα ένα παιδί… Το παιδί που όπως εγώ κουβαλάς κι εσύ μέσα σου ευτυχώς για τον κόσμο μας….
Σπύρο σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ!!!
Το παιδάκι της ψυχής μου χαμογελάει!!
Όλοι το κουβαλάμε Σπύρο μου,
μόνο που πολλές φορές το ξεχνάμε,
το πληγώνουμε, του γυρνάμε την πλάτη.
Το μεγαλύτερο ποσοστό του κόσμου,
σε κάποιο δρόμο το άφησε…
Ας μην το ξεχνάμε, ας το αγκαλιάζουμε,
κρατώντας το χέρι του σφιχτά!
Έτσι θα ανθίζει το λουλούδι της ψυχής μας!!!
Καλό σου βράδυ!!!
Ότι καλύτερο έχεις γράψει μέχρι τωρα! Μου άρεσε πολύ!
Ίσως χορέψεις στον παράδεισο.
Μακριά…
Στον επόμενο σταθμό.
Ελένη, σάς τον εύχομαι
αυτό τον σταθμὀ από
ψυχής και καρδιάς!
Υπέροχος σταθμός στην ποίησή σας!
Καλό βράδυ!
Ίσως χορέψεις στον παράδεισο.
Μακριά…
Στον επόμενο σταθμό.
Υπέροχος σταθμός
στην ποίησή σας!
Καλό βράδυ!
… κάθε προτροπή και ένα ταξίδι !!!!
Πολύ ωραίο!Συγχαρητήρια!
<>.
Άγνωστος πάλι ο προορισμός.
Μονοπάτι χωρίς πέρας.
Σε ποια στάση να κατέβεις;
Ίσως χορέψεις στον παράδεισο.
Μακριά…
Στον επόμενο σταθμό.