1.08.2016

chair_field_b

Μια σκέψη παλεύει σε πράξεις εγκωμιαστικές
του δρόμου, του σπιτιού των αίθριων ουτοπιών.
Γιατί άραγε οι καλοκαιρινές νύχτες ποτισμένες είναι
από παραισθήσεις μεθυσιών που δεν έγιναν
από κορμιά που βυθίζονται στη λίμνη του ιδρώτα;
Κάπου στο βάθος της εικόνας κοιτάζω
το σώμα μου να επικολλάται από την αρχή
να έχει υπόσταση σε νέες σκέψεις
απώλειες τύπου υπάρχει το παρελθόν
που στοίχειωσε το δόσιμο σε τεμάχια
και χαμόγελα βάσει προτύπων.
Οι δάσκαλοι της μνήμης με παρασύρουν σε νέα γνώση
μα οι εξετάσεις πάντα αφορούν τη διδακτέα ύλη.
Αγωνίζομαι κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε στιγμή
να αρχίσω το κέντημα με τα πουλιά και τα ψηλά δέντρα
να αφήσω ένα κενό στη μέση
να καταφέρω να χωρέσω στο εργόχειρο
που δεν θα τελειώσει ποτέ.

 

_

γράφει η Κωνσταντίνα Γεωργαντοπούλου

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 24 – 25 Μαΐου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 24 – 25 Μαΐου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Μέσα σε λίγα εκατοστά

Μέσα σε λίγα εκατοστά

  Πώς χωρούν όλες οι ομορφιές   όλη η ζωή μας πώς χωρά  μέσα σε λίγα εκατοστά;   Σε μια κάμαρη μικρή  σε ένα δωμάτιο φθηνό  σε ένα εύθραυστο κορμί  σε μια γωνιά    Πώς ο κόσμος μας όλος  η ευτυχία και η χαρά  μέσα από τα μάτια σου περνά;    Πόσοι βοριάδες και...

Το Αλάτι των Ονείρων

Το Αλάτι των Ονείρων

  Σε ένα ψαροχώρι γεννήθηκα,  εκεί, δίπλα στο κύμα και την αρμύρα, έχτισα τα όνειρά μου. Με το πρώτο φως άκουγα τις βάρκες  να σπάνε τη σιωπή του πρωινού  και τις φωνές των ψαράδων να μπλέκονται με το τραγούδι του ανέμου. Εκεί, έμαθα να διαβάζω τα σύννεφα,  να...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Το Αλάτι των Ονείρων

Το Αλάτι των Ονείρων

  Σε ένα ψαροχώρι γεννήθηκα,  εκεί, δίπλα στο κύμα και την αρμύρα, έχτισα τα όνειρά μου. Με το πρώτο φως άκουγα τις βάρκες  να σπάνε τη σιωπή του πρωινού  και τις φωνές των ψαράδων να μπλέκονται με το τραγούδι του ανέμου. Εκεί, έμαθα να διαβάζω τα σύννεφα,  να...

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Αντανακλάσεις

Αντανακλάσεις

Απ’ την χερσόνησο του Σίτβε, μέρος εξωτικό μα όχι ξακουστό, από το πιο απόμερο σημείο, της τάφρου του ερωτικού μου πόθου, ξεκινά• Στο δέρμα του λαιμού μου, κοντά στο πιο διακριτό οστό του γυναικείου σώματος , εκείνο που τραβάει τα ανδρικά τα βλέμματα,αν η ματιά είναι...

2 σχόλια

2 Σχόλια

  1. Πλοκαμάκη Χρυσούλα

    ……..να καταφέρω να χωρέσω στο εργόχειρο που δεν θα τελειώσει ποτέ…….
    Κέντημα….
    Κι ίσως έτσι να αγγίξεις την αιωνιότητα!!!!
    Μπράβο!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου