11.08.2022

Ερωτική αδεία

Εσύ κυματοθραύστη των ονειράτων μου,

εσύ εξορκιστή του έρωτά μου,

στ’ απέραντο, αρίφνητο κι απύθμενο που ποτίζει αυτόν τον κόσμο,

εσύ ΄σαι ο αφρός του πόθου κι όλων των ορμεμφύτων των χυδαίων και κτηνωδών…

Η αγάπη σου με τρέφει με μία αηδία εκπορνευμένη!

Όταν με συμπαρασύρεις στο ρυθμό σου,

εγώ σ’ ακολουθώ απόλυτα, κυρίαρχα και λαβωμένη απ’ τις λόγχες σου,

γιατί θαρρώ -τάχα- πως αυτή η στιγμή ανήκει μόνο σε μας,

ξέχωρα απ’ τις άλλες που ξοδεύεις εντεύθεν κι εκείθεν,

σαν τ’ αεράκι που την αύρα μας στιλβώνει,

σαν χαμαιλέοντας σ’ αγκαλιές πρόστυχων υπνοβατών…

Μη μιλάς με λέξεις του «σ’ αγαπώ»,

γιατί εφήμερα τις χρωματίζεις και

το σημασιολογικό φορτίο μοναδικών αναμνήσεών τους αναχαιτίζεις!

Ανθίστασαι στο μεγαλείο που είναι ικανή η ψυχή σου να νιώσει,

απομειώνεις τ’ αποστάγματα τα ηδύποτα, τα ληϊσμένα

στο ερμάριο που φυλάγεις στ’ αρχαιότερο σπήλαιο, αυτό των αισθημάτων.

Σε παραπλανούν αυτές οι ψευδαισθήσεις της νεαράς ηλικίας…

_

γράφει η Βαλεντίνα Νταφλούκα

Ακολουθήστε μας

Το Αλάτι των Ονείρων

Το Αλάτι των Ονείρων

  Σε ένα ψαροχώρι γεννήθηκα,  εκεί, δίπλα στο κύμα και την αρμύρα, έχτισα τα όνειρά μου. Με το πρώτο φως άκουγα τις βάρκες  να σπάνε τη σιωπή του πρωινού  και τις φωνές των ψαράδων να μπλέκονται με το τραγούδι του ανέμου. Εκεί, έμαθα να διαβάζω τα σύννεφα,  να...

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Αντανακλάσεις

Αντανακλάσεις

Απ’ την χερσόνησο του Σίτβε, μέρος εξωτικό μα όχι ξακουστό, από το πιο απόμερο σημείο, της τάφρου του ερωτικού μου πόθου, ξεκινά• Στο δέρμα του λαιμού μου, κοντά στο πιο διακριτό οστό του γυναικείου σώματος , εκείνο που τραβάει τα ανδρικά τα βλέμματα,αν η ματιά είναι...

Γαλάζιες σκέψεις

Γαλάζιες σκέψεις

Να κοιτάζουμε το ηλιοβασίλεμα χωρίς γυαλια ηλίου,  να βλέπουμε τα αληθινά του χρώματα  Δεν μιλάμε. Σιωπή.  Τα κύματα είναι σαν μελωδία από κάποιο γνωστό τραγούδι. Τους στίχους δεν θυμάμαι. Αλλά σίγουρα θυμάμαι την μελωδία.  Αν κοιτάξω την θάλασσα, με ορθάνοιχτα τα...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου