26.07.2018

Μ΄αρέσουνε τα γαλανά σου μάτια
το σώμα σου όταν γέρνει στο φιλί
Το ξενύχτι στο σταθμό και στα λιμάνια
και κείνη σου η γαρδένια στην αυλή

Μ΄αρέσει να με κάνεις δυο κομμάτια
να με σέρνεις στα λιβάδια την αυγή
Λατρεύω του κορμιού σου την πραμάτεια
κι αταξίες όλο κάνω σαν παιδί

Μ΄αρέσει να ρωτάς για πού τραβάμε
κι αν θα χει τέλος τούτη η εκδρομή
κι εγώ να σ΄απαντώ αγκάλιασέ με
στην άμμο έχω ξεχάσει το κλειδί

Μ ΄αρέσει να σε πίνω να μεθάω
φίλα με κι άλλο έχεις γεύση από ζωή
ήλιε μου να ξερες πόσο σ’ αγαπάω
πόσα αστέρια κοίτα στάζει η οροφή

Μ΄ αρέσουνε τα γάλανά σου μάτια
κράτα βοριά μου μη χαλάσει η εκδρομή
Μ΄αρέσει να ρωτάς για πού τραβάμε
φίλα με κι άλλο έχεις γεύση από ζωή

_

γράφει η Βίκυ Δρακουλαράκου

Ακολουθήστε μας

Νιώθω

Νιώθω

Νιώθω μια σταγόνα Να κυλά αργά στο μάγουλό μου Νιώθω τον αέρα να φυσά Νιώθω τα μαλλιά μου να χορεύουν, Νιώθω σαν να με βλέπουν από εκεί ψηλά Από έναν όμορφο κήπο με κάθε λογής λουλούδια και ομορφιά Νιώθω το έδαφος που φιλούν γόνατά μου Μα το έδαφος δε με αφήνει να...

Mαρμαρυγή

Mαρμαρυγή

Στην αμμουδιά που μ’ έφερες στάθηκα για λίγο Να θυμηθώ τον χτύπο της καρδιάς Και το φτερούγισμα εκείνο το ανεξήγητο Που ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να περιγράψει Και την ταχύτητα των χτύπων της Έτοιμη να σπάσει η καρδιά Τραβώντας μέ απαλά και με χειρουργική ακρίβεια...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Mαρμαρυγή

Mαρμαρυγή

Στην αμμουδιά που μ’ έφερες στάθηκα για λίγο Να θυμηθώ τον χτύπο της καρδιάς Και το φτερούγισμα εκείνο το ανεξήγητο Που ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να περιγράψει Και την ταχύτητα των χτύπων της Έτοιμη να σπάσει η καρδιά Τραβώντας μέ απαλά και με χειρουργική ακρίβεια...

Κόκκινη καρδιά από ήλιους

Κόκκινη καρδιά από ήλιους

Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μνημόσυνο στη Χαμένη Άνοιξη

Μες την κοιλάδα των Τεμπών, πάνω σε ράγες προδοσίας, ένα τρένο νεκρών προσευχών σε πομπή πουλιών θρηνωδίας.   “Είναι παιδιά, είναι φωνές, έχουν φτερά να ανοίξουν. Τρέξτε, σφραγίστε τις γραμμές έχουν σε αγάπες να γυρίσουν.”   Μα οι δείκτες μένουνε βουβοί, τα...

1 σχόλια

1 Σχόλιο

  1. Βίκυ Δρακουλαράκου

    Σας ευχαριστώ θερμά !!!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου