”…η ζωή δεν είναι μόνο επιτυχίες και οι αποτυχίες συνήθως είναι αυτές που μας ωριμάζουν” – Γιώτα Χουλιάρα

(Φωτογραφία: © Στράτος Γιαννόπουλος)

Φιλοξενούμενη στη δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι η συγγραφέας Γιώτα Χουλιάρα!

Ας την γνωρίσουμε καλύτερα:

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ 

Η Γιώτα Χουλιάρα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Από μικρή λάτρευε τα παραμύθια και τις ιστορίες. Πολλές φορές, όταν το παραμύθι τελείωνε με τη γνωστή ρήση «έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα», δημιουργούσε τη δική της συνέχεια προσθέτοντας ή αφαιρώντας τους ήρωες ανάλογα με τη διάθεσή της. Μεγαλώνοντας αποφάσισε να σπουδάσει Ψυχολογία με στόχο να ερευνήσει τα σκοτεινά (και φωτεινά όπου υπήρχαν) μηνύματα πίσω από τους μύθους και τα παραμύθια, τα οποία λάτρευε να αποκωδικοποιεί. Στη πορεία ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, τη συγγραφή άρθρων και αναλύσεων διεθνών γεγονότων και εξελίξεων καθώς και την παραγωγή και αρχισυνταξία ραδιοφωνικών εκπομπών.

Το 2017 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο «Ο βιασμός της Κοκκινοσκουφίτσας – Η σκοτεινή όψη των παραμυθιών» (Εκδόσεις Άλλωστε), το οποίο είναι μια ιστορική έρευνα γύρω από τις αλληγορίες και τα κρυμμένα μηνύματα των παραμυθιών. Θεωρεί ότι οι διεθνείς εξελίξεις και οι σχέσεις λαών πολιτισμών έχουν άμεση σύνδεση με τους μύθους, θρύλους, τις ιστορίες αλλά και τα παραμύθια τους καθώς αποτελούν το μαγικό εκείνο νήμα που έχει υφάνει το συλλογικό DNA κάθε φυλής. 

Συμμετέχει σε διάφορους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς με πιο πρόσφατο το διαγωνισμό των Εκδόσεων Παρατηρητής της Θράκης «100 λέξεις σε 100 ώρες για τη σχεδία» όπου και διακρίθηκε συμμετέχοντας στην Ανθολογία Μικροδιηγήματος «Με μια Σχεδία».

Αρθρογραφεί για το μηνιαίο περιοδικό Plan Be, είναι αρχισυντάκτρια στο γεωπολιτικό portal Geopolitics & Daily News και έχει τη δική της στήλη στη HuffPost Greece. Παράλληλα, αρθρογραφεί και στο Nyctophilia.gr, το πρώτο ελληνικό ψηφιακό λογοτεχνικό περιοδικό Τρόμου και Φανταστικού όπου διατηρεί τη στήλη Stories of The Crone. 

Προτιμά να σπαταλά δημιουργικά τον ελεύθερο χρόνο της, γι’ αυτό δεν έρχεται σε αντιπαράθεση με όσους την εκνευρίζουν ή της δημιουργούν προβλήματα. Απλά γράφει μια ιστορία όπου στο τέλος όσοι της έχουν χαλάσει την ηρεμία της ενδέχεται να πεθαίνουν με φριχτό ή με ευφάνταστο τρόπο. Φροντίζει όμως να κρατάει καλά κρυμμένη την ιστορία της, γιατί αν βγει στο φως της δημοσιότητας, η δύναμη των λέξεων θα ενεργοποιήσει ό,τι έγραψε. Παράλληλα, γράφει ιστορίες μικρομυθοπλασίας για το 121 words με το οποίο έχει κυκλοφορήσει τρεις εκδόσεις ιστοριών μικρομυθοπλασίας και το urnovl και ετοιμάζει, ταυτόχρονα, τα επόμενα βιβλία της που βρίσκονται όλα σε ημιτελή και ημιτρελή κατάσταση.

Όσοι επιθυμούν επικοινωνία με τη συγγραφέα  μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί της στο email: [email protected] ή να επισκεφτούν τη προσωπική της σελίδα στο Facebook (https://www.facebook.com/SeanchaiMythoplastis) 

Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς

Ποιον συγγραφέα ή ποιητή θα ήθελες να συναντήσεις;

Θα ήθελα μ΄ένα μαγικό τρόπο ή με μια μηχανή του χρόνου να μεταφερθώ στη λέσχη « Inklings », τη μοναδική και υπέροχη αυτή λογοτεχνική ομάδα συζήτησης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης όπου για δυο περίπου δεκαετίες, από αρχές του 1930 μέχρι το 1949, συμμετείχαν και συζητούσαν σπουδαίοι συγγραφείς όπως ο Καρλ Λούις, ο Τόλκιν, ο Τσαρλς Ουίλλιαμς, ο Λόρδος Ντέιβιντ Σέσιλ και άλλοι. Ο Τόλκιν, ο Λούις μαζί με άλλους συγγραφείς/μέλη της Λέσχης, κάθε Τρίτη πρωί, έδιναν ραντεβού στη παμπ « The Eagle and Child » για να μιλήσουν για τα έργα τους ή για να διαβάσουν αποσπάσματα όσων είχαν συγγράψει. Εκεί, σε μια γωνιά δίπλα στο τζάκι ο Τόλκιν διάβαζε τα πρώτα κεφάλαια του « Άρχοντα των Δαχτυλιών. Τότε ήταν που ο Λούις, καρδιακός του φίλος και συγγραφέας της Νάρνιας, του έδινε πολύτιμες συμβουλές. Νομίζω πως κάθε λάτρης της λογοτεχνίας του φανταστικού θα ήθελε να έχει αυτή τη μαγική ευκαιρία. Να ταξιδέψει στις συζητήσεις τους ενώ ο Τόλκιν ακόμη σκιαγραφούσε τη Μέση Γη, ο Λούις έγραφε τη πρώτη νουβέλα με τις περιπέτειες του δρα Ράνσομ και ο Ουίλλιαμς τους διάβαζε αποσπάσματα από το έργο του « All Hallows’ Eve ».

Ανέφερε ένα απόσπασμα 1-4 σειρών από βιβλίο ή λεγόμενα του αγαπημένου σου ομότεχνου λογοτέχνη;

«Σκέφτηκα την Κίρκη. Άραγε τι μοίρα είχε λάχει σ΄αυτά τα τέλεια πλάσματα, τα ακατανόητα, τα αθάνατα; Σκέφτηκα για μια στιγμή πως ήταν οι τελευταίοι εκπρόσωποι μιας αρχαίας ράτσας που σιγά σιγά χανόταν ή ίσως οι πρώτοι μιας καινούργιας που δεν είχε σχηματιστεί ακόμη. » 

-Το όνομα μου είναι «Κανένας- Ο Γυρισμός» (Βιβλίο 2) Βαλέριο Μάσιμο Μανφρέντι εκδόσεις Ψυχογιός.

Το είδος γραφής που υπηρετείς σε εκφράζει απόλυτα; Θα μπορούσες να πειραματιστείς γράφοντας κάτι διαφορετικό, κι αν ναι τι θα ήθελες να δοκιμάσεις;
Οι μέχρι στιγμής συγγραφικές μου απόπειρες απευθύνονται κυρίως στο χώρο της μελέτης και έρευνας ιστορικών και πολιτικών γεγονότων, καθώς όλες μου οι συγγραφικές προσπάθειες, ατομικές ή συλλογικές, κινούνται σ΄αυτό το είδος. Προφανώς, επηρεασμένη από τη δημοσιογραφική μου ιδιότητα αλλά και την ενασχόληση μου με την αρθρογραφία τα τελευταία περίπου 20 έτη. Η απάντηση είναι πως με εκφράζει απόλυτα και με ευχαριστεί το συγκεκριμένο είδος γιατί με βοηθάει, μελετώντας και συγκεντρώνοντας στοιχεία για μια έρευνα, να κινούμαι με οργάνωση και να συγκεντρώνω πληροφορίες. 

Όμως, δεν θα κρύψω πως αγαπώ ιδιαίτερα τη λογοτεχνία του φανταστικού, ίσως επειδή διαβάζω και μελετώ παραμύθια, μύθους, θρύλους, παραδόσεις και ιστορίες λαών και πολιτισμών από τα φοιτητικά μου χρόνια. Ήδη, έχω κάνει κάποιες απόπειρες συγγραφής φανταστικών ιστοριών και ευελπιστώ να συνεχίσω και στο μέλλον.

Για ποια λογοτεχνική εμπειρία αγωνίζεσαι την οποία και προσδοκάς να ζήσεις στο μέλλον;

Θα ήθελα να καταφέρω να γράψω ένα ιστορικό μυθιστόρημα στο οποίο να φαίνονται οι ρίζες της νεότερης ιστορίας μας, οι αρετές αλλά και τα πάθη της φυλής μας. Ένα μυθιστόρημα που να αγαπηθεί όχι μόνο από Έλληνες αλλά κυρίως από ξένους. 

Ποια είναι η γνώμη σου για τους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς;

Θεωρώ τους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ευκαιρία για κάθε συγγραφέα που κάνει τα πρώτα του βήματα και προσπαθεί να γίνει γνωστός στο ευρύ κοινό. Προσωπικά, έχω συμμετάσχει σε αρκετούς. Σε κάποιες περιπτώσεις διακρίθηκα και το έργο μου δημοσιεύθηκε στη συλλογική έκδοση. Σε άλλες, απόλαυσα τη γλύκα της συμμετοχής, καθώς η συγγραφική προσπάθεια που καταβάλλεις κάθε φορά που συμμετέχεις σ΄ένα διαγωνισμό είναι μια μικρή ιεροτελεστία που ενδέχεται να σε οδηγήσει πιο κοντά στον τελικό συγγραφικό σου στόχο.

Αν μου επιτρέπετε να δώσω μια συμβουλή, θα ήθελα να προτείνω στους νέους συγγραφείς να συμμετέχουν και να μην απογοητεύονται αν δεν καταφέρνουν να διακριθούν στους εκάστοτε διαγωνισμούς. Η ζωή δεν είναι μόνο επιτυχίες και οι αποτυχίες συνήθως είναι αυτές που μας ωριμάζουν. Εξάλλου, εκτιμώ πως η συγγραφή είναι ένας μαραθώνιος και οι λογοτεχνικοί διαγωνισμοί, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι είναι οι στάσεις που μας γεμίζουν με τη δροσιά της εμπειρίας.

Σε ποια ηλικία εκφράστηκες για πρώτη φορά, γράφοντας το πρώτο σου πεζό ή ποιητικό κείμενο;

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω. Λοιπόν, ήταν στο δημοτικό όταν αποφάσισα να αλλάξω ένα παιδικό παραμύθι και να του δώσω το δικό μου τέλος. Αυτό το έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα δεν με ικανοποιούσε. Έτσι, πήρα την ιστορία της Κοκκινοσκουφίτσας και την έβαλα να πηγαίνει σχολείο, ενώ η γιαγιά μετακόμισε από το σπίτι στο δάσος και έμενε πλέον κοντά στη Κοκκινοσκουφίτσα. Η μαμά της Κοκκινοσκουφίτσας έπιασε δουλειά και η γιαγιά, που ήταν πλέον τελείως καλά, βοηθούσε την Κοκκινοσκουφίτσα με το διάβασμα. 

Υπήρξε ποτέ στιγμή που θέλησες να παρατήσεις την ενασχόλησή σου με την συγγραφή; Αν ναι, γιατί;

Οι φορές που σταμάτησα τη συγγραφή ήταν λόγω ανώτερης βίας. Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις στη δημοσιογραφία και οι πιεστικές ημερομηνίες κατάθεσης συγκεκριμένων πολιτικών και γεωπολιτικών κειμένων κάποιες, δυστυχώς, περιόδους δεν μου άφησαν τον ελεύθερο χρόνο να ασχοληθώ με τη συγγραφή. Για την ακρίβεια δεν μου άφηναν καθόλου ελεύθερο χρόνο. Συνήθως αυτό μου προκαλεί έντονο εκνευρισμό διότι η συγγραφή είναι για μένα μια ιδιότυπη ψυχοθεραπεία.

Τι ερώτηση θα έκανες στον αναγνώστη που έκανε αρνητική κριτική στο έργο σου; Τι θα ρωτούσες αυτόν που θα εκφραζόταν θετικά;

Θα διάβαζα με προσοχή την κριτική για να μπορέσω να καταλάβω ποιο σημείο ή σημεία του συγγραφικού μου έργου θεώρησε ως ελλιπή, ώστε στη πορεία να μπορέσω να τα βελτιώσω. Δεν θα έμπαινα στη διαδικασία να ρωτήσω κάτι επιπλέον, διότι εκτιμώ πως όποιον γράφει μια κριτική, συνήθως αναφέρει και εκείνα τα κομμάτια που χρήζουν βελτίωσης.

Αν το σχόλιο του ήταν πως απλά δεν του άρεσε ό,τι έχω γράψει, είναι απόλυτα σεβαστό. Το ίδιο θα αντιδρούσα και απέναντι στον αναγνώστη που είχε θετική άποψη. Φυσικά και στις δυο περιπτώσεις θα ευχαριστούσα διότι ασχολήθηκαν με το έργο μου.

Γιατί γράφεις;

Η συγγραφή είναι μια ιδιότυπη ψυχοθεραπεία, ένας τρόπος εσωτερικής εκτόνωσης και ηρεμίας για μένα. Μου αρέσει να εκφράζομαι γραπτά, πάντοτε υπήρξα οπαδός της λατινικής παροιμίας scripta manent, ίσως επειδή ο σύγχρονος τρόπος ζωής είναι γεμάτος από λόγια τα οποία μας εμποδίζουν να ακούσουμε την εσωτερική μας φωνή. Όταν όμως γράφουμε τα λόγια σιωπούν, η φωνή της ψυχής μας έχει την ευκαιρία να μας μιλήσει.

Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

Οι αναγνώστες είναι το έτερο ήμισυ της ερωτικής σχέσης που λέγεται συγγραφή.