Δεν ξέρω πως πήγε το μυαλό μου εκεί που δεν το περίμενε κανείς ετοιμάζοντας ένα φραπέ. Και να που το μυαλό απομακρύνεται από το φραπέ και με πηγαίνει πολύ μακριά στο χρόνο και στον τόπο, στην Ιθάκη της Πηνελόπης, δίχως τα βάσανα που έδωσαν οι Θεοί στον Οδυσσέα. Από ό,τι φαίνεται το μυαλό δεν θέλει να ξέρει ούτε από άλλοθι ούτε από αλήθεια, γιατί, ενώ το πρώτο το ονομάζει δημιούργημα της φαντασίας, το δεύτερο το ονομάζει δημιούργημα της εξυπνάδας ή της τρέλας. Και τώρα με τον φραπέ έτοιμο, εγώ μόλις έφτασα στην Ιθάκη της Πηνελόπης και βλέπω την κατρακύλα που εξελίσσεται στο βασιλικό παλάτι του Οδυσσέα. Για να μη τα πολυλογώ αφηγούμενος γνωστά ακόμα και από τα πρωτάκια γεγονότα που δεν έχω σκοπό να τα επαναλάβω, ρουφώ λίγο φραπέ, για να δροσίσω τα χείλη μου τα οποία δεν χρειάζομαι αυτή την στιγμή, μπαίνω εκεί που ούτε ο Οδυσσέας δεν μπήκε ποτέ, γιατί δεν τον ενδιέφερε. Μπαίνω στην Ιθάκη της Ελλάδας, της δίδυμης αδελφής της Πηνελόπης, που παρόλο του ότι ενημερώνεται για την άφιξη μου, συνεχίζει να υφαίνει την ημέρα και να ξηλώνει την νύχτα το σάβανο των ονείρων μου και εκατομμυρίων άλλων σαν εμένα. Την ιδία ώρα στο παλάτι της συνεχίζεται η ίδια κατρακύλα μνηστήρων και θεραπαινίδων. Οι μνηστήρες διψασμένοι για το θρόνο μου (και πάρα πολλών άλλων σαν εμένα) κάνουν φύλλο και φτερό την περιουσία που είχα και την οποία έφτιαξα όχι μόνο με κόπο και ιδρώτα, αλλά και με αίμα από πληγές που αιμορραγούν ακόμα. Όχι δεν ζηλεύω τον Οδυσσέα που μετά από τόσα χρόνια έπεσε στην αγκαλιά της γερασμένης Πηνελόπης, αλλά τα βάζω με την Ελλάδα μου, που αντίθετα από την δίδυμη αδελφή της, δεν ενδιαφέρεται για μένα. Αλήθεια τι περίμενε, να μιμηθώ τον άντρα της αδελφής της στην πονηριά και στην παλικαριά και να έστελνα στον Άδη όλους αυτούς που έκαναν την περιουσία μου γυαλιά καρφιά με ένα μαγικό ραβδί; Δεν ήμουν και δεν ήθελα ούτε στα όνειρα μου να είμαι ποτέ Οδυσσέας. Δεν είναι δικό μου φταίξιμο που η Ελλάδα θέλει να μιμηθεί την δίδυμη αδελφή της ξηλώνοντας για δεκαετίες το σάβανο, τάχα επίτηδες προκειμένου να αναβάλει την απόφαση της να διαλέξει έναν από αυτούς στη θέση μου. Πράγματι δεν έχω τα κότσια του Οδυσσέα στην πονηρία και παλικαριά, που στο κάτω κάτω της γραφής πρέπει να το παραδεχτούμε ότι δεν ήταν δικές του καθαυτό αρετές, όμως έχω την ανθρώπινη αντίληψη, η οποία είναι κατάδική μου, για να καταλάβω ότι κάτι δεν πάει καλά με την Ελλάδα, που παρόλο του ότι την αγάπησα και την αγαπώ περισσότερο από όσο ο Οδυσσέας την αδελφή της την Πηνελόπη, από ό,τι φαίνεται εκείνη με αγάπησε και με αγαπά λιγότερο από ότι η ίδια η αδελφή της τον Οδυσσέα…

_

γράφει ο Έντμοντ – Ανδρέας Σαλβάρης

_____

Μετάφραση: Teuta Sadiku