Φαντάζαν από μακριά οι τριανταφυλλιές της κυρίας Ευανθίας. Τις πότιζε, τους έφτιαχνε το χώμα, τους έλεγε τραγούδια, έβγαζε προσεκτικά κάθε φύλλο ξερό και ξεθάμπωνε τα υπόλοιπα για να γυαλίζει η πρασινάδα τους. Κάθε ξημέρωμα, φόραγε μιαν αμάνικη πολύχρωμη ζακέτα και καθόταν δίπλα τους στο καρεκλάκι κάτω από τη στέγη του μπαλκονιού της και τις χάζευε, καπνίζοντας πού και πού κανένα απαγορευμένο τσιγάρο. Στις γειτόνισσες έλεγε πως αν μπορούσε να διαλέξει τάφο θα διάλεγε το χώμα από κάτω τους. Να τις φροντίζει και όταν πεθάνει. Να τις μυρίζει κι όταν εκείνη θα μυρίζει σαπίλα, έλεγε γελώντας ειρωνικά.
Ήταν διαφορετική από όλες τις κυράδες της γειτονιάς η Ευανθία. Σαν έβρεχε, έβγαζε το μαντήλι από το κεφάλι και κοίταζε τον ουρανό, πίνοντας σταγόνες. Ύστερα, φόραγε κάτι τριανταφυλλένιες γαλότσες, αταίριαστες κατά κοινή ομολογία της γειτονιάς για την ηλικία της, και έκανε τη βόλτα της στη βροχή. Σαν έβγαζε ήλιο, να ‘σου πάλι με λουλουδάτα φορέματα να το παίζει κοριτσούδι, βάζοντας ένα κραγιόν κατακόκκινο. Έβγαινε στη γειτονιά, φλερτάροντας τα γεροντάκια της κάθε αυλής, με τη σιγουριά μιας μοιραίας γυναίκας ποθητής. Και τρέχανε τα σάλια ολονών!
«Μα τι στο καλό έχει αυτή πια!» λέγανε χολοσκασμένες οι γειτόνισσες
«Μυρίζει ζωή!» απαντούσαν τα γερόντια γελαστά…
Την αγαπώ την κυρία Ευανθία και τη θαυμάζω γιατί βλέπει την πραγματική ομορφιά της ζωής!!!!!!! Την καλημέρα μου Μάχη 🙂
Η κυρία Ευανθία είναι σοφή…και σοφά ζει και πράττει…κι εγώ που την έφτιαξα…την αγάπησα…
Γεμάτη ζωή η κυρία Ευανθία σου Μάχη μου, γεμάτη αγάπη σε όσα κάνει! ¨Κάποιαν μου θυμίζει¨!!! Αυτή είναι η πραγματική δύναμη ενός ανθρώπου, αυτό και το μυστικό της ζωής! Να μπορείς και να ξέρεις να τη ζεις φορώντας τις τριανταφυλλένιες γαλότσες σου!!! Την καλημέρα μου.
Ζηλευτός εκείνος που έχει μάθει να χαίρεται με την απλότητα και την ομορφιά της ζωής. Καλή σου μέρα Σοφία!
Μμμμ… Ως την μύτη μου έφτασε η μυρωδιά από τριαντάφυλλα και ΖΩΉ….
Γαργαλιστική η μυρωδιά Σπύρο…. Καλή σου μέρα!
Τέτοιοι άνθρωποι μου αρέσουν, σαν την κυρία Ευανθία. Την καλημέρα μου Μάχη! Μας έφερες πάλι μυρωδιές!
Είναι κι αυτοί οι άνθρωποι οι ακομπλεξάριστοι με τη ζωή που είναι άκρως ερωτεύσιμοι! Καλήμέρα Έλενα!
Μυρίζει ζωή
Ευχαριστώ…πράγματι μυρί-ζει σε όλους μας… 🙂
Έτσι είναι. Υπάρχουν άνθρωποι νέοι που η νοοτροπία τους και η συμπεριφορά τους είναι γεροντική, όπως υπάρχουν γέροντες με την εκ διαμέτρου αντίθετη αίσθηση της ζωής,
Οι Ευανθίες (όνομα και πράγμα)του κόσμου τούτου βλέπουν το ποτήρι της ζωής μισογεμάτο πάντα και ας ακούνε πικρόχολα σχόλια για το κόκκινο κραγιόν τους και ας κατηγορούνται για παλιμπεδισμό, Κάτι δηλαδή σαν την Αμερικανα Ευανθία με το ροζ της φουστανάκι και το ξανθό μαλλί .Την προτιμώ από τις μαυροφορεμένες και τσεμπερωμένες γυναίκες των χωριών μας γιατί ΜΥΡΊΖΕΙ ΖΩΉ και ας χλευάζεται…
Καλημέρα κορίτσι μου .
Έτσι όπως τα πες χορταστικά είναι Λένα μου! Καλή σου μέρα!
Πολυ μου αρεσει η κ.ΕΥ-ΑΝΘΙΑ.Δεν μπορω τους ανθρώπους που κλαιγονται καθώς μεγαλώνουν.Να ζουν την κάθε μερα με χαρά και να είναι ευγνώμονες.Διαφορετικά..άδικα γερνούν…Χαιρετίσματα πολλά στην κ.Ευανθία!!!!!!!!!…
Πολύ σωστά τα λες Ελένη. Ετσι πρέπει να βλέπουμε τη ζωή! Χωρίς κλάψες! Κι αν έρχονται οι ρημάδες καμιά φορά…να τις ισορροπούμε με τούτη την ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε…πολύ καλά τα λές.. Σε ευχαριστώ
Ωραία η Ευανθία Μαχούλα! (υγ: μπορώ να έχω ένα ζευγάρι τέτοιες γαλότσες παρακαλώ;;;)
Σε ευχαριστώ κοπελιά!
(Είστε σε γραμμή προτεραιότητας….)
Μάκαρι να είμαστε τόσο χαρούμενοι στην ηλικία της κυρίας Ευανθίας!!!
Πανέμορφη ιστορία Μάχη μου!!!
Ναι κορίτσι μου μακάρι! Αλλά αν από τώρα μας κλικάρει μια τέτοια ιστορία σημαίνει οτι μπορούμε να το προσπαθήσουμε! Καλό βράδυ και σε ευχαριστώ!
Μα οι πιο ερωτικοί άνθρωποι, είναι αυτοί που μυρίζουν ζωή. Πολύ μου άρεσε η κυρία Ευανθία!
Κι εμένα αυτή η Ευανθία…σχεδόν πρότυπο!! 😉
Καλό βράδυ Χριστίνα μου
Υπέροχη ιστορία!
Ευχαριστώ πολύ! Καλή σας μέρα…