Διαβάστε το πρώτο μέρος εδώ και το δεύτερο εδώ.

Τα χρόνια περνούσαν. Η Ξακουστή μεγάλωνε και γινόταν όλο και πιο όμορφη. Μια καλλονή και με καλοσυνάτη καρδιά. Όλο το χωριό την ήξερε και την αγαπούσε. Την θαύμαζαν κι όπου κι αν πήγαινε, της έδιναν ευχές για μια καλή κι ευτυχισμένη ζωή. Η Ξακουστή λάτρευε τη θάλασσα, και όποτε είχε ευκαιρία, έτρεχε στην ακρογιαλιά. Εκεί καθόταν με τις ώρες, να κοιτάει το πέλαγος και οι γλάροι πετούσαν ολόγυρα της, της τραγουδούσαν, και κάποιοι βουτούσαν στο βυθό της θάλασσας κι έβρισκαν μικρούς θησαυρούς, όπως κοχύλια ή κοράλλια κι αμέσως πήγαιναν και τα άφηναν στην ποδιά της Ξακουστής. Ήταν σαν να ζούσε σ’ ένα δικό της όνειρο και κοιτούσε πάντα το βαθύ μπλε του ουρανού, που χανόταν στη γαλάζια επιφάνεια της θάλασσας, κι ένιωθε την ευτυχία να γεμίζει την καρδιά της.

— 

Σαν τρελός, ακούγοντας αυτή την είδηση ο Βασιλιάς μάζεψε τους πιστούς υπηρέτες, και έτρεξε μαζί με τα σκυλιά του, σε όλες τις κατευθύνσεις να ψάξει για την όμορφη και μονάκριβη του θυγατέρα. Όποιον έβρισκε τον ρωτούσε, μήπως είχε αντικρίσει στο δρόμο του τη μονάκριβή του θυγατέρα.

Κανείς όμως δεν ήξερε, ούτε την είχε δει. Πουθενά δεν ήταν η πεντάμορφη Ξακουστή, όπου κι αν πήγε, σε πόλη ή σε χωριό, όλοι του μίλαγαν για την “Κόρη της Σελήνης”, μια όμορφη κοπέλα που έλαμπε σαν το φεγγάρι, όμως για την Βασιλοπούλα, κανείς δε γνώριζε τίποτα.

«Αυτή είναι μια κόρη πεντάμορφη, αν την συναντήσεις δύσκολα την ξεχνάς», του έλεγαν οι χωρικοί.

«Μα δεν είναι αυτό το παιδί μου. Την κόρη μου την λένε Ξακουστή!»

Επέστρεψε πίσω στο Παλάτι, ταλαιπωρημένος, δυστυχισμένος κλείστηκε στα διαμερίσματα του, έπεσε στο κρεβάτι. Δεν ήθελε να φάει, μήτε να πιει. Δεν ήθελε να δει κανέναν. Αρρώστησε και τίποτα δεν είχε σημασία γι’ αυτόν πια. Έχασε την κόρη του, την μονάκριβη, την πολυαγαπημένη. Έχασε την ηλιαχτίδα του. Το χαμόγελο έφυγε από το πρόσωπο του Βασιλιά.

Μέσα στο παλάτι, η Βασίλισσα οργάνωνε χορούς κι έφερε ακροβάτες από όλα τα μέρη, και όλοι διασκέδαζαν και καμάρωναν, κι αυτή πιο πολύ από όλους. Ντυνόταν με τα πανάκριβα φορέματα της και περηφανευόταν για την ομορφιά της.

Ο Βασιλιάς παρέμενε βουβός και λυπημένος. Το χαμόγελο έσβησε πια από το πρόσωπό του. Αλλά ποτέ δεν υποψιάστηκε για αυτή την δυστυχία του, την Βασίλισσα.

Τα κελαδήματα των πουλιών άρχισαν να ακούγονται στο δάσος και τα πρώτα μπουμπούκια άνοιγαν το ένα μετά το άλλο, σκορπώντας το όμορφο χρώμα και την αξιοζήλευτη μυρωδιά τους. Η άνοιξη είχε κάνει την εμφάνιση της. Η “Κόρη της Σελήνης” έτρεξε στην αυλή, έκοψε ένα όμορφο τριαντάφυλλο, για να το πάει στη βάβα της. Η βάβα, είχε πάει από νωρίς στο δάσος. Τις τελευταίες εβδομάδες η βάβα πήγαινε πολύ συχνά στο δάσος και γύριζε αργά το βράδυ. Τις νύχτες, έβγαινε και σιγο-μουρμούριζε ξόρκια κάτω από το φως των αστεριών. Κάποιος την είχε μεγάλη ανάγκη...

Έτσι και εκείνη την ημέρα επέστρεψε αργά, ήταν πολύ χλωμή κι ακούμπησε στη μαγκούρα της. Μπήκε στην αυλή, έκατσε στο καρεκλάκι της, και φώναξε την “Κόρη της Σελήνης”.

«Κόρη μου, φρόντισα για την μελλοντική σου ευτυχία. Μη φοβάσαι. Αυτό που θα σου ζητήσω, είναι να μου υποσχεθείς να έχεις πάντα καλοσύνη. Να μην λυπάσαι, και τίποτα να μη φοβάσαι, να δίνεις με όλη σου την καρδιά.»

«Μα βάβα μου, δεν σε καταλαβαίνω. Γιατί μου τα λες όλα αυτά;»

«Σώπα, πρέπει να μου υποσχεθείς κοριτσάκι μου. Θέλω να γεμίσεις τον εαυτό σου με όμορφες σκέψεις, γεμάτες από καλοσύνη, για όλους τους ανθρώπους. Ακόμη και τη κακιά μητριά σου, που σ’ έδιωξε από τον πατέρα σου και το σπίτι σου, να της δείξεις καλοσύνη. Θα δεις η ευτυχία θα έρθει γρήγορα κι όλοι θα σ’ αγαπήσουν. Θα σου πω ένα μυστικό, η καλοσύνη είναι ανώτερη της κακίας. Μη κρατήσεις πίκρα σε κανένα.»

Το παραπάνω απόσπασμα από το βιβλίο 'Η κόρη της Σελήνης' παραχωρήθηκε ευγενικά από τη συγγραφέα Εύα Πετροπούλου Λιανού για τους αναγνώστες του δικτυακού τόπου τοβιβλίο.net

Η συγγραφέας προσκαλεί όποιον επιθυμεί να δοκιμάσει το ταλέντο του και να γράψει το φινάλε της ιστορίας. Τη συμμετοχή μπορείτε να τη στείλετε στο [email protected] και η Εύα Πετροπούλου Λιανού θα επιλέξει τις δύο καλύτερες συμμετοχές, οι οποίες και θα δημοσιευτούν στο δικτυακό τόπο τοβιβλίο.net

Οι δυο αυτές ιστορίες θα κερδίσουν κι από ένα αντίτυπο του παραμυθιού 'Η κόρη της Σελήνης", προσφορά της συγγραφέως.