«…η ολοκλήρωση ενός έργου δε μετριέται με ώρες, με ημέρες» – Άννα Σπανογιώργου

(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος) Σήμερα, στην λογοτεχνική δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» φιλοξενούμε την λογοτέχνη Άννα Σπανογιώργου, την οποία και ευχαριστώ για την τόσο  ανθρώπινη συνέντευξή της! Πρώτα όμως ας γνωρίσουμε την προσωπικότητα της δημιουργού μες από το βιογραφικό της: Η Άννα Σπανογιώργου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Σοχό Θεσσαλονίκης, όπου ζει σήµερα µε τον […]

Θάλασσα ιδεών σε ταξίδι αέναο....

(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος)

Σήμερα, στην λογοτεχνική δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» φιλοξενούμε την λογοτέχνη Άννα Σπανογιώργου, την οποία και ευχαριστώ για την τόσο  ανθρώπινη συνέντευξή της!

Πρώτα όμως ας γνωρίσουμε την προσωπικότητα της δημιουργού μες από το βιογραφικό της:

Η Άννα Σπανογιώργου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Σοχό Θεσσαλονίκης, όπου ζει σήµερα µε τον σύζυγό της, Κώστα και τα τρία τους παιδιά.

Έχει σπουδάσει στο τµήµα Εµπορίας και Διαφήµισης στη Θεσσαλονίκη, µε εξειδίκευση στον τοµέα των πωλήσεων.

Η ενασχόλησή της µε τον γραπτό λόγο, την οδήγησε αρχικά στη στιχουργία, µε την οποία εκφράζει αναζητήσεις και ανησυχίες μέσα από το πρίσµα της φαντασίας, κυρίως στην αγγλική γλώσσα. Αργότερα, η ιδέα της συγγραφής εξελίχθηκε ως µία επιπλέον πτυχή της δημιουργικότητάς της, γεγονός που την οδήγησε στην ολοκλήρωση του πρώτου της μυθιστορήματος φαντασίας «Αέναη Μάχη – Η πτώση» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΗΓΗ.

Τρόποι επικοινωνίας:

https://www.facebook.com/anna.spanogiorgou

https://www.facebook.com/aenaimaxiPtosi/

 

Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς και Ποιητές

  1. Γιατί γράφεις;

Απλή, αλλά πραγματικά μία δύσκολη ερώτηση, ειδικά αν κάτσεις να την αναλογιστείς σε βάθος. Θα πω βαθύτερη ανάγκη σίγουρα, όπως και οι περισσότεροι πιστεύω, άλλα δεν είναι μόνο αυτό. Είναι μια μαγική πορτούλα, που μου δίνει την μοναδική ικανότητα να κάνω ένα κόσμο δικό μου, όπως θέλω. Να δώσω τα χαρακτηριστικά που επιθυμώ στους ήρωες και να ορίσω τη μοίρα τους. Σαν να είμαι μια μικρή θεότητα στον φανταστικό αυτό κόσμο. Νομίζω πως, αυτή η αίσθηση της  παντοδυναμίας  με εξιτάρει.

  1. Για ποιους λόγους θα συμβούλευες κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει;

Δεν θα συμβούλευα ποτέ κάποιον να μη γίνει ποιητής η συγγραφέας, εφόσον το ήθελε ακόμη και αν κατά τη γνώμη μου το έργο του δεν ήταν αρκετά κάλο. Διότι, πρώτον η γνώμη μου, όπως και του καθενός είναι υποκειμενική και ίσως να μην αρέσει σε έμενα, μπορεί όμως, να αρέσει σε κάποιους άλλους και δεύτερον υπάρχει πάντα περιθώριο εξέλιξης και βελτίωσης στον καθένα μας.

Θα συμβούλευα, όχι απλώς κάποιον, άλλα όλους να γίνουνε ποιητές και συγγραφείς. Να πάρουν ένα χαρτί και να αποτυπώσουν τα συναισθήματα τους. Όχι απαραίτητα για να εκδώσουν κάτι, άλλα για να αισθανθούν καλυτέρα, να εξωτερικευόσουν αυτά που αισθάνονται. Είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας.

  1. Ποιο είδος γραφής αγαπάς να υπηρετείς και για ποιο πιστεύεις πως δεν έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, διάθεση και γνώσεις για να συνεισφέρεις;

Μου αρέσει πολύ η λογοτεχνία φαντασίας, καθώς και η στιχουργία, που θεωρώ ότι είναι ένα είδος ποίησης, στην όποια όμως προτιμώ να εκφράζομαι στα αγγλικά. Δεν θα ήμουν, νομίζω, καθόλου καλή σε κάτι που βασίζεται περισσότερο σε γεγονότα και όχι σε μυθοπλασία, όπως σε ένα ιστορικό κείμενο.

  1. Σε ποιόν εκδοτικό οίκο θα ήθελες να εκδίδεται το βιβλίο σου και γιατί;

Είναι σαν να με ρωτάς σε ποιο σπίτι θα ήθελα να μένω. Το βασικό είναι να έχει στέγη και να μου παρέχει αυτά που θέλω για να νιώθω ασφάλεια. Δεν έχω ακόμη εντρυφήσει τόσο πολύ σε θέματα εκδοτικών οίκων, όντας νέα στον χώρο. Παρόλα αυτά, θεωρώ σημαντικό χαρακτηριστικό το να μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς ότι πιστεύει στο έργο σου και όχι ότι κοντά στα άλλα που έχει, αυτό είναι ένα ακόμη βιβλίο.

  1. Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

Ο αναγνώστης για μένα είναι ένας ακροατής, πάνω από όλα.  Είναι εκεί και με ακούει με προσοχή. Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να τον δω ως πελάτη. Φυσικά και όλοι μας θέλουμε σκεπτόμενους αναγνώστες, όποτε η κριτική και η συμβουλή είναι αποδεκτή. Βοηθά στο να γινόμαστε καλύτεροι, όταν εκφράζεται καλοπροαίρετα και με τρόπο που σε οδηγεί ένα βηματάκι παραπέρα. Εξάλλου, όλοι μας παρουσιάζοντας το έργο μας δημοσιά είναι σαν να αποδεχόμαστε ως δεδομένο το ότι θα κριθούμε. Σωστό όμως, είναι να κρίνεται το έργο μας και μόνο και όχι εμείς οι ίδιοι, ως προσωπικότητες.

  1. Τι σε ενοχλεί και θα ήθελες να αλλάξει στον λογοτεχνικό χώρο; Τι σου αρέσει και θα ήθελες να μείνει ως έχει;

Με ενοχλεί που οι νέοι δημιουργοί δεν έχουν πολλές ευκαιρίες. Βέβαια, αυτό συμβαίνει σε όλους τους καλλιτεχνικούς κλάδους. Ευτυχώς, διακρίνω μια στροφή των αναγνωστών στην αναζήτηση και στη στήριξη νέων συγγραφέων και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα.

Μου αρέσει που βλέπω πολλούς συγγραφείς να ασχολούνται με τη λογοτεχνία φαντασίας, τρόμου και άλλα είδη λογοτεχνίας που ήταν στις γωνίτσες τους ως τώρα. Ήταν είδη που δεν ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένα στην ελληνική πεζογραφία και στα οποία κάναμε «εισαγωγές» αλλά χαίρομαι που ελληνικές πένες αρχίζουν και κερδίζουν περισσότερο έδαφος.

  1. Ποια λογοτεχνική ερώτηση μισείς να σου κάνουν και γιατί;

«Πόσο καιρό το έγραφες;»

Η ολοκλήρωση ενός έργου δε μετριέται με ώρες, με ήμερες.  Μάλλον καλυτέρα, και να μπορεί να μετρηθεί νομίζω δεν έχει κάποιο νόημα ούτε ουσιαστικά αποτελεί σημαντικό παράγοντα όσον αφορά τη ποιότητα του ή την ουσία του.

  1. Με άριστα το 10, πού κατατάσσεις την συγγραφική σου ικανότητα και γιατί;

Γενικά, δεν μου αρέσει να κατατάσσω εγώ τον εαυτό μου κάπου. Η συγγραφική ικανότητα του καθενός κρίνεται από τον εκάστοτε αναγνώστη. Άλλωστε, έχει καμία σημασία αν είσαι στο 3 ή στο 5;  Όπου και να βρίσκεσαι το θέμα, για έμενα, είναι να προσπαθείς να ανέβεις ακόμη περισσότερο.

  1. Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;

Εφόσον εγώ είμαι καινούργια στον χώρο, ας μου επιτραπεί να θεωρήσω ότι ομότεχνοι μου είναι άνθρωποι σαν και έμενα, που έχουν ξεκινήσει τώρα τη συγγραφική τους πορεία, όποτε θεωρώ ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία γράφουν καθαρά από εσωτερική ανάγκη. Ίσως, όταν πλέον ένας λογοτέχνης περνά σε άλλο επίπεδο αναγνωρισιμότητας σκέπτεται το χρήμα και τη δόξα – πράγμα που θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό – αλλά πιστεύω πως χωρίς εσωτερική ανάγκη δε μπορεί να υπάρξει αξιόλογη δημιουργία.

  1. Ο χειρότερος εφιάλτης που φοβάσαι για την καριέρα σου και το ομορφότερο όνειρο που σου έχει πραγματοποιηθεί ή προσδοκάς να συμβεί στο μέλλον;

Το ομορφότερο όνειρο –ας ξεκινήσω από τα θετικά –  που έχει πραγματοποιηθεί είναι ότι είδα το έργο μου τυπωμένο, είδα ανθρώπους να το κρατάνε,  να το διαβάζουν και να είναι ευχαριστημένοι με αυτό. Νομίζω ότι αυτό είναι η καλύτερη επιβράβευση για έναν συγγραφέα. Ως χειρότερο εφιάλτη, βλέπω το ενδεχόμενο να μη μπορώ να ολοκληρώσω αυτό που έχω ξεκινήσει, να μείνει κάποιο έργο στη μέση. Θα με πλήγωνε πολύ αυτό.

 

Αν είσαι συγγραφέας, ποιητής, αναγνώστης ή κριτικός βιβλίων, τότε σε καλούμε σε μια προσωπική λογοτεχνική συνέντευξη-ταμπού στην στήλη ”Θάλασσα ιδεών”!

Για να σας αποσταλεί  το ερωτηματολόγιο  επικοινωνείτε μαζί μου στο προφίλ www.facebook.com/giannopoulos.theofilos ή στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο [email protected] με τίτλο  θέματος: «Μιλάμε για τη λογοτεχνία» συμπληρώνοντας την λέξη «Συγγραφέας», «Ποιητής» , «Αναγνώστης» ή «Κριτικός βιβλίων», ανάλογα με την ιδιότητά σας.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την συμμετοχή.

Ελάτε να βάλουμε όλοι μας από ένα λιθαράκι ώστε ο λογοτεχνικός κόσμος να γίνει ακόμη ομορφότερος!

Με όλη μου τη θετική ενέργεια

Θεόφιλος Γιαννόπουλος

 

 

 

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου