Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς

1. Το είδος γραφής   που   υπηρετείς   σε   εκφράζει   απόλυτα;   Θα   μπορούσες   να πειραματιστείς γράφοντας κάτι διαφορετικό, κι αν ναι, τι θα ήθελες να δοκιμάσεις;

Υπηρετώ την ποίηση με αγάπη και πάθος ταυτόχρονα. Παίρνω ανάσα μέσα απ’ αυτήν και δύναμη για να συνεχίσω να ονειρεύομαι έναν καλύτερο κόσμο, έναν όμορφο κόσμο και κυρίως αληθινό. Η ποίηση με ώθησε στη στιχουργική κι έπειτα στη μελωδία. Αποτέλεσμα αυτής της ώθησης υπήρξαν τα μελοποιημένα μου τραγούδια που συνόδευσα ως ένθετα τις ποιητικές μου συλλογές. Κι έτσι την ώρα αυτή που σας μιλώ μετράω ήδη επτά ποιητικές συλλογές και επτά μουσικά άλμπουμ, ενώ οι ομαδικές ανθολογίες στις οποίες συμμετέχω με ποιήματά μου φτάνουν τις είκοσι στον αριθμό. Πρόσφατα αποφάσισα να πειραματιστώ κι άλλο δοκιμάζοντας τις δυνάμεις μου στο μυθιστόρημα. Το πείραμα πέτυχε και το πρώτο μου μυθιστόρημα έχει ήδη κυκλοφορήσει.

2. Ποια θεωρείς την πιο ξεχωριστή στιγμή στη λογοτεχνική σου διαδρομή ως τώρα;

Δε θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη κριτική του έργου μου που διάβασα από τον ίδιο μου τον εκδότη, όταν, εντελώς άγνωστη στο χώρο των εκδόσεων, του εμπιστεύτηκα το πρωτόλειο ανέκδοτό μου έργο. Η συγκίνηση εμφανέστατη εντός μου, με έκανε να σταθώ γερά στις δυνάμεις μου και να ρισκάρω τολμώντας το πρώτο μου βήμα, να εκθέσω δηλαδή την ψυχή μου δημοσίως.

3. Για ποια λογοτεχνική εμπειρία αγωνίζεσαι την οποία και προσδοκάς να ζήσεις στο μέλλον;

Είναι όμορφο να αναγνωρίζεται το έργο σου και θεωρώ πως επιθυμία του κάθε λογοτέχνη, είναι αυτό ακριβώς, να διαβάζεται το έργο του και να ταξιδεύει τις ψυχές των αναγνωστών του. Αυτό, πέρα από προσωπική επιτυχία, συμβάλει φυσικά και στην περαιτέρω ανάπτυξη της πνευματικότητας της κοινωνίας στην οποία ο λογοτέχνης ζει. Επομένως κι εγώ, ως μέλος της δικής μου κοινωνίας, θα ήθελα να τοποθετήσω το δικό μου μικρό λιθαράκι σ’ αυτήν για να διατηρηθεί ενεργή η πνευματική της δραστηριότητα και για να αποτελέσει μια σημαντική πολιτιστική παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Γι’ αυτό αγωνίζομαι και σ’ αυτό προσδοκώ ελπίζοντας πως θα πετύχω.

4. Ποια είναι η γνώμη σου για τους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς;

Είμαι υπέρμαχος των λογοτεχνικών διαγωνισμών για πολλούς λόγους. Πρώτον, γιατί δίνουν τη δυνατότητα σε νέους λογοτέχνες να αναδείξουν το ταλέντο τους, ακόμα κι αν οικονομικοί λόγοι δεν τους επέτρεψαν νωρίτερα να το κάνουν. Δεύτερον, γιατί ωθούν τους λογοτέχνες, παλιότερους και νεότερους, να γράψουν για συγκεκριμένα θέματα, τα οποία σε διαφορετική περίπτωση δε θα έμπαιναν στη διαδικασία να γράψουν. Τρίτον, γιατί στους διαγωνισμούς αυτούς, ασχέτως της σειράς κατάταξης των έργων, νικητές είναι όλοι οι συμμετέχοντες λογοτέχνες, αφού τόλμησαν και κατάφεραν να αποτυπώσουν τη σκέψη τους στο χαρτί και αφού το έργο τους διαβάστηκε. Άλλωστε οι βραβεύσεις είναι υποκειμενικές, θα έλεγαν οι περισσότεροι κι έχουν δίκιο. Ποιος μπορεί να κρίνει το αποτέλεσμα της δημιουργίας πέρα από τον ίδιο τον χρόνο;

5. Σε ποια ηλικία εκφράστηκες για πρώτη φορά, γράφοντας το πρώτο σου πεζό ή ποιητικό κείμενο;

Στην ηλικία των δέκα ετών έγραψα το πρώτο μου ποίημα και στην ηλικία των δεκατεσσάρων ετών ανέβασα το πρώτο μου θεατρικό έργο.

6. Υπήρξε ποτέ στιγμή που θέλησες να παρατήσεις την ενασχόλησή σου με την συγγραφή; Αν ναι, γιατί;

Και φυσικά υπήρξε. Θυμάμαι, στην ηλικία των δεκαοκτώ ετών, απευθύνθηκα σε έναν εκδοτικό οίκο της Αθήνας για να εκδώσω την πρώτη μου ποιητική συλλογή. Παρόλο που ο εκδοτικός οίκος δέχθηκε να την εκδώσει, μου ζήτησε, ωστόσο, ένα διόλου ευκαταφρόνητο χρηματικό ποσό ως αντάλλαγμα. Καταλαβαίνετε πως η απογοήτευσή μου ήταν ολοφάνερη, καθώς, μη γνωρίζοντας την οικονομική επιβάρυνση που, δυστυχώς, επιφέρει σε ένα νέο λογοτέχνη ένα τέτοιο εγχείρημα, αδυνατούσα να συλλάβω τη λογική αυτή. Γιατί δηλαδή θα πρέπει να πληρώνει ο λογοτέχνης για το πνευματικό έργο που παράγει αντί να πληρώνεται; Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε μέχρι να ξεπεράσω ή αν θέλετε να υιοθετήσω αυτή τη λογική και να πάρω την απόφαση να εκδώσω το έργο μου. Δυστυχώς, αυτό εξακολουθεί και συμβαίνει και στις μέρες μας και αυτός είναι και ο πιο σημαντικός λόγος που αρκετοί λογοτέχνες δε δημοσιεύουν τα έργα τους ή αναγκάζονται, λόγω των δύσκολων οικονομικών συνθηκών που αντιμετωπίζουν, να διακόψουν την ενασχόλησή τους με τη συγγραφή.

7. Γιατί γράφεις;

Γιατί η συγγραφή με συντροφεύει, μου δίνει οξυγόνο και ζωή. Γιατί με κάνει να ζωγραφίζω τον κόσμο έτσι όπως τον ονειρεύομαι εγώ και να ελπίζω πως αυτός ο κόσμος κάποτε θ’ ανθίσει και μέσα σ’ αυτόν θ’ ανθίσουν κι οι ψυχές όλων των ανθρώπων.

8. Για ποιους λόγους θα συμβούλευες κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει;

Δε χρειάζεται να συμβουλέψεις κάποιον να γίνει συγγραφέας. Αυτός που νιώθει την ανάγκη να ασχοληθεί με τη συγγραφή θα το κάνει είτε τον προτρέψεις γι’ αυτό είτε τον αποτρέψεις.

9. Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

Συνταξιδιώτες του ονείρου.

10. Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;

Είμαι βέβαιη πως οι περισσότεροι, αν όχι όλοι οι ομότεχνοί μου, στην Ελλάδα γράφουν από εσωτερική ανάγκη. Όποιος επιδιώκει αποκλειστικά το χρήμα και τη δόξα, ειδικά σ’ αυτή τη μικρή χώρα που ζούμε και σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε, έχει ήδη αποτύχει.