Ο πρώτος έρωτας λένε ότι δεν ξεχνιέται. Το πάλεψε αρκετά και νόμιζε ότι ξεχάστηκε. Απέκτησε μια πανέμορφη οικογένεια και ζούσε ευτυχισμένη. Και όμως μέσα της, κάτι την βασάνιζε. Συμπονούσε τον άντρα της και ποτέ δεν είχε δώσει δικαιώματα. Τον παντρεύτηκε από αγάπη, αλλά αυτό που είχε νιώσει την πρώτη φορά δεν είχε μέτρο σύγκρισης.
Τα παιδιά της κολλημένα επάνω της. Δε δούλευε, γιατί της τα παρείχε όλα ο σύζυγος, και τους αφιέρωνε αρκετό χρόνο. Μια καλή φίλη από τα παλιά την επισκέφτηκε ένα πρωί, μεταφέροντάς της ένα μήνυμα από τον πρώην αγαπημένο της. Μετά από αυτή τη συνάντηση, όλα άλλαξαν. Επικοινώνησαν, τα μίλησαν, τα κανόνισαν. Ένα ωραίο πρωί, αφού ετοίμασε τα παιδιά της για το σχολείο και τα φιλούσε με τις ώρες, πήρε τη βαλίτσα της, που ήταν ήδη έτοιμη, και έκλεισε την πόρτα πίσω της.

_

γράφει η Βάσω Καρλή