Θάνατος στο δάσος και άλλα διηγήματα, του Sherwood Anderson

γράφει η Ανθή Λεκάτη

Δεν τον ήξερα τον Anderson. Το βιβλίο με τράβηξε ομολογώ από τον τίτλο που μου φάνηκε πολλά υποσχόμενος και έτσι εντελώς απρόσμενα βρέθηκα να διαβάζω ένα διαμάντι της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Πρόκειται για μια συλλογή 16 διηγημάτων που γράφτηκαν  μεταξύ του 1926 και του 1930. Η συλλογή εκδόθηκε το 1933 και περιλαμβάνει μερικά από τα πιο γνωστά και σημαντικά διηγήματα της αμερικάνικης λογοτεχνίας, ενώ μαζί με το μυθιστόρημα Ουάινσμπεργκ Οχάιο θεωρούνται από τα καλύτερα βιβλία του Anderson. Θάνατος στο δάσος, Το χαμένο μυθιστόρημα, Η χειροδικία, Σαν βασίλισσα, Θάνατε αδερφέ μου είναι ορισμένα μόνο από τα υπέροχα διηγήματα της συλλογής που δείχνουν το μέγεθος της τέχνης ενός συγγραφέα που υπήρξε δάσκαλος και μέντορας του Χέμινγουεϊ και του Φόκνερ.

Οι ιστορίες του Anderson έχουν δύο σημαντικά χαρακτηριστικά που μαγνητίζουν την ανάγνωση: ευφάνταστη θεματολογία και ζωντανή γλώσσα. Με άλλα λόγια δεν τον βαριέσαι. Χρησιμοποιεί μικρές προτάσεις, κοφτή γραφή- παίζει με τα όρια της προφορικότητας- χωρίς όμως να γίνεται πρόχειρη ή φτωχή. Αντίθετα ο λόγος του έχει πλούσια λογοτεχνικά στοιχεία, όπως οι εγκιβωτισμένες ιστορίες, οι εναλλαγές στη φωνή της αφήγησης, οι εναλλαγές ανάμεσα σε διαφορετικά χρονικά αφηγηματικά επίπεδα μέσα στην ίδια ιστορία, ακόμα και μέσα στην ίδια παράγραφο. Δεν περιττολογεί και δεν πλατειάζει, η επιλογή των λέξεων που κάνει είναι εύστοχη και σαφής.

Τις ιστορίες του Anderson δε θα μπορούσε κανείς να τις χαρακτηρίσει εύθυμες. Οι ζωές των ηρώων του έχουν περίσσιο μυστήριο και ξεδιπλώνονται μέσα σε ένα μελαγχολικό σύμπαν, λίγο σκοτεινό, σίγουρα βαθιά ανθρώπινο και κατά βάθος συγκινητικό. Οι ιστορίες αυτές είναι δημιουργήματα ενός ανθρώπου που υπέστη νευρικό κλονισμό, που έκανε δύο απόπειρες αυτοκτονίας, που άλλαξε πάμπολλους τόπους κατοικίας (σαράντα με πενήντα όπως πληροφορούμαστε από τον Σπύρο Γιανναρά στο επίμετρο), που έμεινε στην αφάνεια για πολλά χρόνια, που χλευάστηκε από τους ανθρώπους που βοήθησε, αλλά αποθεώθηκε από μεγάλους συγγραφείς όπως ο Τόμας Γουλφ, ο Άμος Οζ, η Βιρτζίνια Γουλφ, ο Χένρυ Μίλλερ, ο Ρέιμοντ Κάρβερ κ.ά. Μπορούμε να διακρίνουμε εμφανή ίχνη της πολυκύμαντης ζωής του στις ιστορίες του, όπως στο Χαμένο μυθιστόρημα ή στο Σαν βασίλισσα, όπου λέει: «Μια μέρα περπατούσα στην 5η Λεωφόρο. Ξέρετε σε τι κατάσταση είναι ένας συγγραφέας όταν δεν μπορεί να γράψει. Εγώ είχα περάσει μήνες σε αυτή την κατάσταση. Τα χρήματά μου είχαν τελειώσει. Ό,τι έγραφα ήταν πεθαμένο. Είχα γίνει ολίγον ρακένδυτος. Τα μαλλιά μου είχαν μακρύνει, κι εγώ είχα λεπτύνει. Σε περιόδους που δεν μπορώ να γράψω σκέφτομαι συχνά την αυτοκτονία. Κάθε συγγραφέας έχει τέτοιες περιόδους.»

Ο συγγραφέας είχε έναν απρόσμενο και τραγικό θάνατο. Το 1941, σε ηλικία 64 ετών, και ενώ βρισκόταν σε πλοίο προς τη Νότια Αφρική κατάπιε  κατά λάθος μια οδοντογλυφίδα, η οποία του δημιούργησε περιτονίτιδα και πέθανε σε νοσοκομείο του Παναμά. Το επίμετρο στο τέλος του βιβλίου από τον Σπύρο Γιανναρά είναι εξαιρετικά χρήσιμο, μια μεγάλη δεξαμενή πληροφοριών για το έργο και τη ζωή του Anderson, ιδίως για όσους τον πιάνουν στα χέρια τους για πρώτη φορά.

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 15 – 16 Φεβρουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/2a72XROiaaUΚαθημερινή https://youtu.be/TvC4bKhFsr8?si=NU_CAZ-ZoUZtWPeR https://youtu.be/x7nNBchmgw8?si=kp3f-okyaaz7rDHxΠρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των...

Κοίτα τη φύση ξανά, της Αζούλ Λόπες

Κοίτα τη φύση ξανά, της Αζούλ Λόπες

γράφει ο Πάνος Τουρλής Ένας άνθρωπος κάποτε είχε μεγάλη περιέργεια για τον ουρανό, αναρωτιόταν τι να υπήρχε εκεί πάνω και περνούσε την ημέρα του κοιτώντας συνεχώς ψηλά. Προσπάθησε να τραβήξει το ενδιαφέρον των συνανθρώπων του προς τον ουρανό αλλά κανείς δεν του έδινε...

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΠΟΥ ΑΓΓΙΞΑΝ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΝ ΜΥΘΟ – Ζαμπακίδης Ζήνωνας & Μαρκάκη Βασιλική

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΠΟΥ ΑΓΓΙΞΑΝ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΝ ΜΥΘΟ – Ζαμπακίδης Ζήνωνας & Μαρκάκη Βασιλική

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη Έχουμε ακούσει για πολλές γυναίκες που πέρασαν στην ιστορία, για γυναίκες που κατέχουν περίοπτη θέση στο κάδρο της. Αν με ρωτάτε, γνώρισα κάμποσες, μα όχι όλες όσες το σημερινό βιβλίο φιλοξενεί. Μαγεύτηκα πραγματικά από το περιεχόμενό του, από...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Βιβλιοκριτικές
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΠΟΥ ΑΓΓΙΞΑΝ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΝ ΜΥΘΟ – Ζαμπακίδης Ζήνωνας & Μαρκάκη Βασιλική
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΠΟΥ ΑΓΓΙΞΑΝ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΝ ΜΥΘΟ – Ζαμπακίδης Ζήνωνας & Μαρκάκη Βασιλική

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΡΧΑΙΕΣ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΕΣ ΠΟΥ ΑΓΓΙΞΑΝ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΝ ΜΥΘΟ – Ζαμπακίδης Ζήνωνας & Μαρκάκη Βασιλική

Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

Βιβλιοκριτικές
Μια μέρα της ζωής του Άμπεντ Σαλάμα, του Νέιθαν Θρωλ
Μια μέρα της ζωής του Άμπεντ Σαλάμα, του Νέιθαν Θρωλ

Μια μέρα της ζωής του Άμπεντ Σαλάμα, του Νέιθαν Θρωλ

γράφει η Παναγιώτα Μπαϊράμη Το βιβλίο, που έλαβε το βραβείο Πούλιτζερ Γενικής Τεκμηριογραφίας 2024, επιχειρεί, αξιοποιώντας ως αφηγηματικό πυρήνα ένα πραγματικό τραγικό συμβάν, ένα θανατηφόρο ατύχημα, εμπλουτισμένο με επαρκές πρωτογενές υλικό, να αποτυπώσει τις...

Βιβλιοκριτικές
Τίμιες πόρνες, της Λένας Τερκεσίδου
Τίμιες πόρνες, της Λένας Τερκεσίδου

Τίμιες πόρνες, της Λένας Τερκεσίδου

γράφει ο Πάνος Τουρλής Γυναίκες που μπλέκονται σε κυκλώματα πορνείας και trafficking, σεξεργάτριες που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα, όνειρα κι ελπίδες που διαψεύστηκαν, «πελάτες» που φέρονται υποτιμητικά και ευτελιστικά στις κοπέλες που επιλέγουν. Το νέο...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου